29 Μαΐου 2010

Οι τελευταίες ημέρες της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.
Η ημερομηνία της 29ης Μαΐου 1453 αποτελεί ένα σημείο στροφής στην ιστορία. Για τους Έλληνες η πτώση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε ένα σημαντικό γεγονός. Πλήγωσε την ιστορική μας μνήμη σε τέτοιο σημείο, που από τότε η ημέρα Τρίτη θεωρείται αποφράς. Μαζί με τον Παλαιολόγο θάφτηκε και η Ελλάδα κάτω από τη.
Χρονικό της άλωσης
"Η πόλις εάλω! Αλίμονον, όμως εάν την αφήσωμεν να αλωθεί εντός μας"
(Καθηγητής Ν. Τωμαδάκης)
Οκτώβριος 1448
Πεθαίνει ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄Παλαιολόγος
6 Ιανουαρίου 1449
Στέφεται στο Μυστρά ο αδελφός του Κωνσταντίνος, δεσπότης του Μορέως και γίνεται δεκτός "παρά πάντων ασπασίως" στην Κωνσταντινούπολη.
Χειμώνας 1451
Πεθαίνει ο τούρκος σουλτάνος Μουράτ Β΄. Διάδοχος του ανακηρύσσεται στην Αδριανούπολη ο γιος του Μωάμεθ (Μεχεμέτ, Μεχμέτης των βυζαντινών πηγών).
Οι επαφές Βυζαντίου και Δύσης δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Ανανεώνεται η συνθήκη ειρήνης της Τουρκίας με τη Βενετία και τον Ιωάννη Ουνυάδη της Ουγγαρίας.
Μάρτιος - τέλη Αυγούστου 1452
Στο στενότερο σημείο του Βοσπόρου χτίζεται το φρούριο Ρούμελη Χισάρ (ελληνιστί κεφαλοκόπτης) το οποίο αποκαλύπτει τις κατακτητικές βλέψεις του Μωάμεθ. Η δίοδος ελέγχεται πλέον απόλυτα από τους Τούρκους.
Ιούνιος /Ιούλιος 1452
Λεηλασίες των Τούρκων στον ευρύτερο χώρο του νέου φρουρίου αναγκάζουν τον Κωνσταντίνο να κλείσει τις θύρες της Πόλης.
Φθινόπωρο 1452
Οι Οθωμανοί επιτίθενται στο Δεσποτάτο του Μορέως. "Τεχνίτης δοκιμώτατος" αναλαμβάνει να κατασκευάσει για λογαριασμό των Τούρκων τεράστιο κανόνι αποτελεσματικό για τα τείχη της Βασιλεύουσας "χωνείαν μεγάλην πέτραν φέρουσαν υπεμεγέθη".
Νοέμβριος -Δεκέμβριος 1452
Ενεργοποιούνται στοιχειωδώς η Βενετία και η Γένοβα μετά από σειρά τουρκικών προκλήσεων απέναντι σε πολίτες τους. Στις 12 Δεκεμβρίου ο Κωνσταντίνος κηρύσσει την ένωση των εκκλησιών σε κοινή λειτουργία. Οι Κωνσταντινουπολίτες ετοιμάζονται για πολιορκία επισκευάζοντας τα τείχη στη γη και στη θάλασσα. Οχυρώνουν τον Κεράτιο με τεράστια αλυσίδα. Συλλέγουν χρήματα και τροφές ενώ απευθύνουν εκκλήσεις προς τον Πάπα και τους Ιταλούς ηγεμόνες για βοήθεια.
Μέσα Δεκεμβρίου 1452
Αποφασίζεται να παραμείνουν στην Πόλη ενισχύοντας την άμυνα της όσα πλοία έχουν ελλιμενισθεί κατ΄εμπορίαν.
Αρχές Ιανουαρίου 1453
Κινητοποιούνται οι δυνάμεις του Μωάμεθ στην Αδριανούπολη. Δοκιμάζεται το μεγάλο κανόνι.
26 Ιανουαρίου 1453
Φθάνουν στην Πόλη δύο γενουατικά πλοία με περίπου 700 μισθοφόρους υπό τις διαταγές του Giovanni Gioustiniani Longo.
Φεβρουάριος / Μάρτιος 1453
Μεταφέρεται το μεγάλο κανόνι από την Αδριανούπολη, η μπομπάρδα. Σέρνεται από 30 βοιδάμαξες και 500 άνδρες με μηχανικούς. "Τέρας τι φοβερόν και εξαίσιον με ήχο βολής ουρανόβροντον: είναι πράγμα φοβερώτερον ιδείν και ες ακοήν όλων άπιστον τε και δυσπαράδεκτον". Λέγεται ότι είχε μήκος 8 μέτρα, διάμετρο 75 εκ. και είχε δυνατότητα να εκτοξεύσει βλήμα 544 κιλών. Χρειαζόταν 3 ώρες για να ξαναγεμίσει. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο απόσπασμα της Βυζαντινής ιστορίας του Δούκα.
Αρχές Μαρτίου - 6 Απριλίου
Σταδιακή συγκέντρωση του στρατού και αποκλεισμός από ξηράς.
Μέσα - τέλη Μαρτίου
Οι Βυζαντινοί ενισχύουν τα τείχη. Η αντίθεση των ενωτικών και ανθενωτικών παραμένει αισθητή. Ο Μέγας Δούκας Λουκάς Νοταράς είπε: "κρειττότερον εστίν ειδέναι εν μεση τη πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν".
Καθορίζονται οι θέσεις άμυνας. Ο αυτοκράτορας υπερασπίζει την Πύλη του Ρωμανού όπου απέναντι έχει τοποθετηθεί το μεγάλο κανόνι και η σκηνή του Σουλτάνου. Το σύνολο των κατοίκων υπολογίζεται σε 50.000 ενώ οι μάχιμοι σε 5.000 Βυζαντινούς και 2.000 ξένους.
2 Απριλίου
Κλείνει με αλυσίδα η είσοδος του Κεράτιου κόλπου.
5-7 Απριλίου
Έναρξη της πολιορκίας. Πιθανότερος αριθμός τούρκων στρατιωτών 260.000-400.000.
12 Απριλίου
Αρχίζουν συνεχείς κανονιοβολισμοί, ημέρα και νύχτα. Γίνεται σταδιακή επιχωμάτωση της τάφρου. Ανοίγονται υπόγειες διαβάσεις κάτω από τα τείχη. Στις 12 έφθασε και ο τουρκικός στόλος από την Καλλίπολη απαρτιζόμενος από 400 περίπου πλοία.
13 Απριλίου
Η κυβέρνηση της Γένοβας καλεί εγγράφως τους πολίτες της που βρίσκονται στην Ανατολή να συνδράμουν τον αυτοκράτορα.
Η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης - φράγκικη μικρογραφία εποχής
18 Απριλίου
2-6 τα ξημερώματα γίνεται η πρώτη απώθηση των Τούρκων στα τείχη.
19 Απριλίου
Ξεκινάει από τη Βενετία γαλέρα με σκοπό να βοηθήσει αλλά να προσεγγίσει μετά τις 20 Μαΐου.
20 Απριλίου
Τρία εμπορικά γενοβέζικα πλοία μετά από τρίωρη μάχη μπαίνουν στον Κεράτιο. Ο Μωάμεθ οργισμένος ορμά έφιππος στη θάλασσα. Διορίζει νέο αρχηγό στόλου.
22 Απριλίου
Ο Μωάμεθ μεταφέρει δια ξηράς τουρκικά πλοία μέσα στον Κεράτιο από ειδική δίολκο. Ο σουλτάνος "την γην εθαλάσσωσε και την ξηράν ως υγράν διαβάς τους Ρωμαίους ηφάνισε".
1-2 Μαΐου
Συνεχίζονται οι κανονιοβολισμοί. Οι Γενουάτες προδίδουν αμυντικούς σχηματισμούς του Ιουστινιάνη στους Τούρκους. γίνεται πλέον αισθητή η έλλειψη τροφίμων.
12 Μαΐου
Μεγάλη επίθεση με δύναμη 50.000 ανδρών τα μεσάνυκτα. Μεγάλες απώλειες.
15 Μαΐου
Η σύγκλητος της Βενετίας μετά από παπική πρόταση δέχεται να επανδρώσει πέντε πλοία για την ενίσχυση της Πόλης.
19 Μαΐου
Κατασκευάζεται γέφυρα στο μυχό του Κεράτιου από αγγεία που στρώθηκαν με σανίδες.
21 Μαΐου
Ο Κωνσταντίνος αρνείται να παραδώσει την πόλη με αντάλλαγμα την ελευθερία του και την περιουσία του. "Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη∙ κοινή γαρ γνώμη άπαντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισθόμεθα της ζωής ημών".
20-25 Μαΐου
Τα τείχη αποδυναμώνονται από τους κανονιοβολισμούς και τις υπόγειες στοές.
25-26 Μαΐου
Διάφορα δυσοίωνα συμβαίνουν, πέφτει χαλάζι και γίνεται έκλειψη. Προετοιμάζεται η τελική τουρκική επίθεση.
27 Μαΐου
Προετοιμασία του τουρκικού στρατού με νηστεία και προσευχή. Θορυβώδεις νυχτερινοί εορτασμοί ανησυχούν τους πολιορκούμενους.
28 Μαΐου
Ο Μωάμεθ ανακοινώνει τη μεγάλη επίθεση. Υπόσχεται ανταμοιβές στους στρατιώτες ακολουθούν αλλεπάλληλοι κανονιοβολισμοί.
29 Μαΐου
Αρχίζει η μεγάλη επίθεση στις τρεις τη νύχτα με κύριο στόχο την Πύλη του Ρωμανού. Σχεδόν ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η διείσδυση των Τούρκων από την Κερκόπορτα και την Πύλη του Χαρισίου. Ο Ιουστινιάνης τραυματίζεται και αποσύρεται με αποτέλεσμα να επικρατήσει χάος. Κοντά στην Πύλη του Ρωμανού σκοτώνεται και ο αυτοκράτορας. Ακολουθούν λεηλασίες και αγριότητες. Διαφεύγουν δεκαέξι πλοία και ελάχιστοι από τους έγκλειστους που κατέγραψαν την Άλωση, ο Γεώργιος Σφραντζής, ο Nicolo Barbaro.
Ο Μωάμεθ εισέρχεται έφιππος στην πόλη και την Αγία Σοφία.
31 Μαΐου
Ο Μωάμεθ διατάσσει τη διακοπή των βιαιοπραγιών, απομακρύνει τους στρατιώτες। "Την δε πόλιν έρημον νεκράν κειμένην, γυμνήν άφωνον μη έχουσαν είδος ουδέ κάλλος"।

25 Μαΐου 2010

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ ......ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.















ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ-ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ
Σε ένα Μουσείο Παιδείας και κατά τη λειτουργία του, στο χώρο του εκτίθενται ιστορικά εκπαιδευτικά τεκμήρια που συγκεντρώθηκαν τόσο από σχολεία της περιοχής όσο και από άλλες περιοχές της Ελλάδας। Στο υλικό αυτό συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων, φωτογραφίες από τη σχολική ζωή, σχολικά βιβλία μαθητολόγια, χάρτες, αντικείμενα του σχολικού περιβάλλοντος, θρανία, εποπτικά μέσα διδασκαλίας σχολικοί τίτλοι, τετράδια, σημαίες, κ।ά। Ακόμη φυλάσσονται έντυπα που αφορούν εκπαιδευτικές από το παρελθόν μέχρι και σήμερα.
Μπορεί ακόμη να αποτελεί το Μουσείο μονάδα του Εργαστηρίου του Ιστορικού Αρχείου Νεοελληνικής και Διεθνούς Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και να στοχεύει:
• στη συγκέντρωση, διάσωση ταξινόμηση και προβολή ιστορικών εκπαιδευτικών τεκμηρίων,
• στην ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών και της ευρύτερης κοινότητας σε ανάλογα θέματα
• στη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς στον τομέα της παιδείας και εκπαίδευσης
• στη μελέτη και έρευνα της ιστορίας της παιδείας και της εκπαίδευσης στην Ελλάδα και το διεθνή χώρο και
• στην κατάρτιση των αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ σε ζητήματα μουσειοπαιδαγωγικής και καταγραφή συντήρηση αρχειακού υλικού που υπάρχει στα σχολεία της κάθε περιφέρειας।

22 Μαΐου 2010






ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΑ,ΟΠΩΣ ΤΑ ΔΙΔΑΧΤΗΚΑΜΕ Ή ΟΠΩΣ ΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ.
Το πρώτο γνωστό ελληνικό αλφαβητάριο είναι το μέγα αλφαβητάριον που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1771।
Στη σύνθεση των αλφαβηταρίων σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ευρωπαϊκές επιδράσεις, οι πολιτικοϊδεολογικές επιλογές, οι πολιτικές και εθνικές περιπέτειες, ο λογιωτατισμός και η γλωσσική διαμάχη.
Σημαντικός σταθμός στην εξέλιξη των αλφαβηταρίων του 20ού αιώνα θεωρείται το αλφαβητάρι με τον ήλιο (ονομασία που του έδωσαν οι μικροί μαθητές), καρπός της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1917.
Εδώ, παρατίθενται και άλλα βιβλία που κάποιοι από εμάς μπορεί να θυμούνται και άλλοι να βλέπουν για πρώτη φορά, αλλά που σίγουρα διαμόρφωσαν προσωπικότητες και επηρέασαν αποφάσεις πολύ περισσότερο από όσο μπορούν να κάνουν τα σημερινά βιβλία των σχολικών χρόνων...
Στη σύνθεση των αλφαβηταρίων σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ευρωπαϊκές επιδράσεις, οι πολιτικοϊδεολογικές επιλογές, οι πολιτικές και εθνικές περιπέτειες, ο λογιωτατισμός και η γλωσσική διαμάχη.
Σημαντικός σταθμός στην εξέλιξη των αλφαβηταρίων του 20ού αιώνα θεωρείται το αλφαβητάρι με τον ήλιο (ονομασία που του έδωσαν οι μικροί μαθητές), καρπός της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1917. Τα αλφαβητάρια που εκδόθηκαν από τότε, σχεδόν στο σύνολό τους, έχουν αυτό ως πρότυπο.
Το 1982 το αλφαβητάρι αντικαταστάθηκε από το πρώτο τεύχος της σειράς Η Γλώσσα μου, που εξακολουθεί να διδάσκεται μέχρι σήμερα।
ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΑ
Το Αναγνωστικό, ένα για κάθε τάξη, συνδυάζει πολλές ιδιότητες και λειτουργίες. Παράλληλα με τη διδασκαλία της ανάγνωσης συμβάλλει σε ποικίλες μορφωτικές επιδιώξεις, κυρίως γνωστικές και φρονηματιστικές.
Στην Ελλάδα η εξέλιξη των αναγνωστικών ακολούθησε τις περιπέτειες του γλωσσικού ζητήματος.
Σταθμό στην ιστορία των Αναγνωστικών αποτελούν τα «Ψηλά βουνά» της Γ΄ Δημοτικού, γραμμένα από τον Ζ. Παπαντωνίου, καρπός της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1917.
Τα παλαιότερα Αναγνωστικά περιλάμβαναν μόνο κείμενα χωρίς υποδείξεις για διδακτική αξιοποίησή τους. Τις τελευταίες δεκαετίες, και συστηματικά από το 1982, παρουσιάζεται ένα νέο είδος Αναγνωστικού, «Η Γλώσσα μου». Περιέχει επιλεγμένα κείμενα που συνοδεύονται από γραπτές εργασίες.
Για να δείτε περισσότερα Αναγνωστικά κάντε κλικ εδώ

10 Μαΐου 2010

Η ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ
ΗΧΗΤΙΚΗ ΠΗΓΗ - ΔΕΚΤΗΣ
Ο ήχος είναι ηχητικό κύμα που προκύπτει όταν μια δονούμενη πηγή (όπως οι ανθρώπινες φωνητικές χορδές) διαταράσσει ένα ελαστικό μέσο (όπως ο αέρας). Όταν ένα ηχητικό κύμα φτάνει στο αυτί του ακροατή αναγκάζει τη μεμβράνη που λέγεται τύμπανο να πάλλεται. Στη συνέχεια μετατρέπεται σε νευρικούς παλμούς που στέλνονται στον εγκέφαλο με το ακουστικό νεύρο και έχουμε ως αποτέλεσμα την αίσθηση του ήχου.
Πώς ακούμε:
Η ηχητική πηγή πάλλεται,ταλαντώνεται,παράγει ήχο και διαδίδεται:
Oταν μια ηχητική πηγή παράγει ήχο(Ο ήχος παράγεται όταν μια ηχητική πηγή ταλαντώνεται , δηλαδή κάνει παλμικές κινήσεις), οι παλμικές κινήσεις μεταδίδονται στο περιβάλλον του σώματος και το βάζουν σε παλμική κίνηση. Δημιουργούνται λοιπόν στον αέρα σφαιρικά ηχητικά κύματα που εκπέμπονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Το κέντρο εκπομπής είναι η ηχητική πηγή.
Τα ηχητικά κύματα δεν διακρίνονται με το μάτι, είναι αόρατα, σε αντίθεση με τα κύματα στην επιφάνεια του νερού, που είναι ορατά. Αν όμως σταθούμε κοντά σ' ένα ηχογόνο σώμα καταλαβαίνουμε τον ήχο. Όσο πιο κοντά στο κέντρο εκπομπής βρισκόμαστε, τόσο δυνατότερος είναι και ο ήχος. Εάν απομακρυνθούμε πολύ από το κέντρο εκπομπής, θα φτάσει στιγμή που δε θα ακούμε πια τον ήχο, γιατί τα ηχητικά κύματα θα σβήνουν πριν φτάσουν στα αυτιά μας.
Για να ακουστεί ένας ήχος, θα πρέπει μεταξύ ηχητικής πηγής και δέκτη των ηχητικών κυμάτων να υπάρχει κάποια ύλη (στερεό, υγρό ή αέριο). Ο ήχος δε μεταδίδεται στο κενό.
Αυτό αποδεικνύεται με τον παρακάτω τρόπο: Παίρνουμε ένα ηλεκτρικό κουδούνι και το βάζουμε μέσα σ' έναν κώδωνα αεραντλίας απ' όπου αφαιρούμε λίγο-λίγο τον αέρα, ώσπου να επικρατήσει τέλειο κενό। Κλείνουμε το διακόπτη κι επομένως το κύκλωμα και παρατηρούμε ότι ενώ η σφαίρα χτυπάει στα τοιχώματα του κουδουνιού δεν ακούγεται καθόλου ήχος.
Ο ήχος διαδίδεται με τις διαδοχικές μετακινήσεις των μορίων της ύλης γύρω από τη θέση στην οποία βρίσκονται. Οι μετακινήσεις αυτές δημιουργούν περιοδικά πυκνώματα και αραιώματα μέσα στο υλικό διάδοσης.
Πυκνώματα έχουμε όταν σε κάποια σημεία συγκεντρώνονται πολλά μόρια και αραιώματα όταν συγκεντρώνονται λίγα μόρια του αέρα.

Τα πυκνώματα δημιουργούνται πιο εύκολα όταν το υλικό είναι στερεό και πιο δύσκολα όταν το υλικό είναι αέριο.
Ο ήχος δε μεταδίδεται στο κενό।

O ήχος είναι μια ταλάντωση του αέρα
Ο ήχος διαδίδεται πιο γρήγορα στα στερεά, λιγότερο γρήγορα στα υγρά και ακόμη πιο αργά στα αέρια.
κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες