31 Μαρτίου 2011

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ !!!
ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΑΝ...ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;

ΛΟΞΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
Στα Λεύκτρα έγινε η περίφημη μάχη  το 371 π.Χ. μεταξύ Θηβαίων και Σπαρτιατών και που σήμανε και το τέλος της σπαρτιατικής ηγεμονίας.

Αφορμή του πολέμου αυτού υπήρξε η σθεναρή στάση του Επαμεινώνδα απέναντι στους Σπαρτιάτες στο συνέδριο των ελληνικών πόλεων που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 371 π.Χ. στη Σπάρτη, για την εφαρμογή της Ανταλκίδειας ειρήνης. Ο Επαμεινώνδας, αντιπρόσωπος της Θήβας στο συνέδριο, ζήτησε να υπογράψει τη σύμβαση ειρήνης και ως αντιπρόσωπος των άλλων βοιωτικών πόλεων.
Ο Αγησίλαος της Σπάρτης αρνήθηκε την εκπροσώπηση και των άλλων βοιωτικών πόλεων από τον Επαμεινώνδα και τέλος διέγραψε τη Θήβα από τη σύμβαση της ειρήνης. Αυτό σήμαινε και κήρυξη πολέμου της Σπάρτης εναντίον της Θήβας.
Ο πόλεμος άρχισε. Οι Σπαρτιάτες διέταξαν τον βασιλιά τους Κλεόμβροτο, που βρισκόταν στη Φωκίδα, να επιτεθεί εναντίον της Θήβας. Ο Κλεόμβροτος, με δέκα χιλιάδες πεζούς και χίλιους ιππείς, κινήθηκε προς τη Βοιωτία. Οι Θηβαίοι είχαν καταλάβει τα στενά της Κορωνείας αλλά ο Κλεόμβροτος ακολούθησε άλλο δρόμο και έφθασε στη βοιωτική πόλη Κρεύση την οποία και κυρίευσε. Συνέχισε να προχωρεί προς Β. έως ότου έφτασε έξω από τα Λεύκτρα και στρατοπέδευσε. 

26 Μαρτίου 2011

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ (ΤΡΙΚΑΛΑ 1881)
Τουρκοκρατία & Νεότεροι Χρόνοι (1423 - 1881)

Η παρουσία των Τούρκων στη Θεσσαλία σημειώνεται από το τέλος του 14ου αιώνα, όταν ο σουλτάνος Βαγιαζίτ πέρασε στην Ευρώπη το 1393 και από τη Μακεδονία κατέβηκε στη Θεσσαλία. Οριστικά την κατέλαβε ο Μουράτ Β' το 1423 και εγκατέστησε 5.000 - 6.000 «φίλεργους εμπειροπόλεμους χωρικούς» από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας για να καλλιεργούν τη γη. Οι Θεσσαλοί δοκιμάστηκαν από την καταπίεση των Τούρκων. Πολλοί αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις δυσπρόσιτες άγονες ορεινές περιοχές του Πηλίου και των Αγράφων, εγκαταλείποντας την εύφορη πεδιάδα, όπου η ζωή των αγροτών ήταν αβάσταχτη, καθώς η σχέση με τους γαιοκτήμονες ήταν δουλοπαροικιακή, όπως στην αρχαιότητα των πενεστών. Οι ίδιοι και τα παιδιά τους εργάζονταν υποχρεωτικά στο ίδιο τιμάριο και πλήρωναν φόρους νόμιμους και αυθαίρετους. Οι πλημμύρες, οι φτωχές σε παραγωγή χρονιές και η ελονοσία συμπλήρωναν την εξαθλίωση.

23 Μαρτίου 2011

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Στα τέλη του 18ου αιώνα άρχισε να οργανώνεται η κίνηση που οδήγησε στην Ελληνική Επανάσταση.
Η Φιλική Εταιρία καλλιέργησε την ιδέα ότι οι Έλληνες μπορούν να επαναστατήσουν ενάντια στο σουλτάνο και να δημιουργήσουν το δικό τους εθνικό κράτος. Η Ελληνική Επανάσταση ξέσπασε στις αρχές του 1821, πρώτα στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και μετά στο νότιο ελλαδικό χώρο. Στο Βορρά η Επανάσταση απέτυχε, αλλά στο Νότο μπόρεσε να κυριαρχήσει. Εκεί οι επαναστατημένοι οργάνωσαν τους πρώτους πολιτικούς θεσμούς στο νέο κράτος. Οι Μεγάλες Δυνάμεις αντιμετώπισαν στην αρχή αρνητικά την Επανάσταση. Αντίθετα, οι φιλέλληνες και το κίνημά τους την είδαν με ενθουσιασμό.
Το 1825 η Οθωμανική Αυτοκρατορία οργάνωσε αντεπίθεση, που έφερε την Επανάσταση σε κίνδυνο. Ο κίνδυνος έγινε μεγαλύτερος από τις εσωτερικές διαμάχες ανάμεσα στους επαναστατημένους, που
οδήγησαν σε δύο εμφύλιους πολέμους. Όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις, επειδή περίμεναν να ωφεληθούν από τη νέα κατάσταση, στο τέλος μεσολάβησαν για να σώσουν την Επανάσταση. Πρώτος κυβερνήτης στο νέο ελληνικό κράτος έγινε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η δημιουργία του ελληνικού κράτους
Η Επανάσταση του 1821 είναι το πιο σημαντικό γεγονός στη νεότερη ελληνική ιστορία γιατί με αυτή δημιουργήθηκε το ελληνικό εθνικό κράτος. Είναι η πρώτη επανάσταση που κατάφερε να δημιουργήσει ανεξάρτητο εθνικό κράτος στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Κάντε κλικ εδώ για να βρείτε περισσότερες πληροφορίες

18 Μαρτίου 2011

ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ....ΣΤΟ ΚΤΕΛ!!!
Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, όλα αυτά τα χρόνια που εκτείνω τη δουλειά μου στο διαδίκτυο απέφυγα κάθε πολιτική τοποθέτηση ή κρίση, ήρθε όμως η στιγμή να τοποθετηθώ μέσα από ένα βίντεο που "μίλησε" πρώτα στην καρδιά μου και σας καλώ να το παρακολουθήσετε μέχρι το τέλος.
Δεν είναι όλα μαύρα ή όλα έτσι όπως θα θέλαμε, έχει όμως αλήθειες που πονάνε και έφτασα στο σημείο μετά από τόσα χρόνια που υπηρετώ το δημόσιο σχολείο να πω:
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!
Το βίντεο που παραθέτω το έφτιαξε η Νίνα Γεωργιάδου, καθηγήτρια σε σχολείο της Καλύμνου, και το τιτλοφορεί:
«ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΔΝΤ»
Με απόλυτα χαρακτηριστικό τρόπο μας περιγράφει που οδηγεί την παιδεία της χώρας μας ο  Μνημονιακός θίασος(;) και οι συνοδοιπόροι του.
«Το δημόσιο σχολείο ξεπουλιέται, μαζί με όλη την χώρα, τη ζωή μας, την εργασιακή αξιοπρέπεια, τις ελπίδες των παιδιών μας», όπως γράφει η δημιουργός του βίντεο:

14 Μαρτίου 2011

Νικόλαος Πολίτης: ο πατέρας της Ελληνικής Λαογραφίας
Εργάστηκε με φιλότιμο εδραιώνοντας στην Ελλάδα την επιστήμη της Λαογραφίας.
Σημαντική φυσιογνωμία, μια από τις κορυφαίες μορφές της Ελληνικής Λαογραφίας, με συγγραφικά χαρίσματα και σπουδαία οργανωτική ικανότητα, ο Νικόλαος Πολίτης άρχισε από νωρίς το λαογραφικό του έργο με τη δημοσίευση σχετικών σχολίων σε περιοδικά της εποχής. 
Το έργο του "Μελέτη επί του βίου των νεωτέρων Ελλήνων, Νεοελληνική Μυθολογία", που εξέδωσε σε δύο μέρη το 1871 και 1874 βραβεύτηκε από τους κριτές του Ροδοκανακείου Φιλολογικού Διαγωνίσματος, ενώ η αναγνώριση του κύρους του ως σημαντικού λαογράφου προήλθε από τα έργα του "Παροιμίες", "Εκλογές από τα τραγούδια του ελληνικού λαού" και τις σοφές του μελέτες, πολλές από τις οποίες περιέλαβε στα "Λαογραφικά Σύμμεικτα".
Ο Ν. Πολίτης υπήρξε καθηγητής της Ελληνικής Μυθολογίας και της Αρχαιολογίας από το 1890. Λίγα χρόνια αργότερα περιέλαβε και θέματα λαογραφικά στις πανεπιστημιακές του παραδόσεις. Ίδρυσε και οργάνωσε την "Ελληνική Λαογραφική Εταιρία" και το "Λαογραφικό Αρχείο", με σκοπό να συστηματοποιήσει τη μελέτη των εκδηλώσεων του λαϊκού βίου. Εξάλλου τα περιοδικά "Λαογραφία" και "Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας" της Ακαδημίας Αθηνών, που είναι τα κυριότερα ελληνικά περιοδικά λαογραφικού περιεχομένου με διεθνή απήχηση, υπήρξαν αποκυήματα της δημιουργικής έμπνευσης του Ν. Πολίτη.

10 Μαρτίου 2011

ΕΜΒΙΑ-ΑΒΙΑ (ΒΙΟΤΙΚΟΙ-ΑΒΙΟΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ) ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
-ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ-
ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ Γ' ΚΑΙ Δ' ΤΑΞΕΙΣ



Η ανθρώπινη παρουσία έχει διαμορφώσει κατά τραγικό τρόπο τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Η πολύ σημαντική όμως προσφορά των φυτών, μέσω της φωτοσύνθεσης, συνίσταται στη σύνθεση της γλυκόζης και, με τη βοήθεια αυτής, στο σχηματισμό του ίδιου του φυτικού τους σώματος. Το φυτικό αυτό σώμα θα αποτελέσει τροφή για πολλούς φυτοφάγους ζωικούς οργανισμούς κι αυτοί με τη σειρά τους για άλλους σαρκοφάγους κι έτσι θα αρχίσει η ροή ενέργειας, απαραίτητη για τη συντήρηση ενός οικοσυστήματος. Αντιλαμβανόμαστε ότι τους φυτικούς οργανισμούς τους βλέπουμε, από την οικολογική σκοπιά, ως παραγωγούς τροφής.
 Παραγωγούς μάλιστα που η ενέργεια που χρησιμοποιούν δεν αφαιρείται, δεν προέρχεται από τον πλανήτη μας αλλά έρχεται από τον ήλιο ενώ οι πρώτες ύλες τους -διοξείδιο του άνθρακα και νερό- είναι ανόργανες και βρίσκονται σε υπεραφθονία. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που, για τους οικολόγους, τα φυτά ονομάζονται πρωτογενείς παραγωγοί ενώ οι παραγωγικές δυνατότητές τους θεωρούνται ενεργειακή βάση για ένα οικοσύστημα.

9 Μαρτίου 2011

 ΜΑΡΤΗΣ ΓΔΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣ ΠΑΛΟΥΚΟΚΑΦΤΗΣ
Ο Μάρτιος είναι ο τρίτος μήνας του πολιτικού έτους. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του ρωμαϊκού θεού του πολέμου Mars (δηλαδή του Άρη). Η παλαιότερη ρωμαϊκή ονομασία του Μάρτη ήταν Primus, δηλαδή Πρώτος μήνας του δεκάμηνου ρωμαϊκού έτους. Γι'αυτό η 1η Μαρτίου ονομαζόταν επίσης και Πάτριος πρωτοχρονιά και σχετιζόταν με την αρχή των πολεμικών επιχειρήσεων.
Αναφορικά με την αντιστοιχία του εν λόγω μήνα προς το αρχαίο αττικό ημερολόγιο, εν μέρει κάλυπτε τον Ελαφηβολιώνα, τον μήνα κατά τον οποίον γίνονταν οι μεγάλες θυσίες προς τιμήν της Ελαφηβόλου Αρτέμιδος.
Ως τον 7ο αιώνα εξακολουθούσαν να γιορτάζουν την 1η Μαρτίου με πομπές, χορούς και δώρα. Παραδοσιακά υπολείμματα είναι τα «χελιδονίσματα». Τα έψαλαν τα παιδιά πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι με ένα ξύλινο χελιδόνι στολισμένο, ένώ έδιναν στη νοικοκυρά φύλλα κισσού. Το τραγούδι είναι αναγγελτικό:

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα,
ήρθε κι άλλη μελιηδόνα.
Κάθησε και λάλησε
και γλυκά κελάδησε:
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις,
καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,
πάλιν άνοιξη θ'ανθίσεις.
Θάλασσαν επέρασα και στεριάν δεν ξέχασα.
Κύματα κι αν έσχισα, έσπειρα, κονόμησα.
Έφυγα κι άφηκα σύκα και σταυρόν και θημωνίτσα.
Κι ήρθα τώρα, κι ήυρα φύτρα,
κι ηύρα χόρτα, σπαρτά, βλήτρα,
βλήτρα, βλήτρα, φύτρα, φύτρα.

Η επανάληψη των λέξεων είναι κάτι σαν ξόρκι για να προκαλέσουν τη βλάστηση.  

4 Μαρτίου 2011

ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ

3 Μαρτίου 2011

Η ΑΝΤΑΛΚΙΔΕΙΟΣ ΕΙΡΗΝΗ
Η συνθηκολόγηση της Αθήνας με τη Σπάρτη μετά την ήττα της στον Πελοποννησιακό πόλεμο (404/3 π.Χ.) σήμαινε την απώλεια της ηγεμονίας της, τον αφοπλισμό της πόλης και την επάνοδο των κληρούχων στην Αττική. Η Αθήνα στην προσπάθειά της να ανακτήσει ορισμένες από τις θέσεις της στο Αιγαίο, που θα ενίσχυαν το εμπόριό της και θα επέτρεπαν τον επισιτισμό της πόλης, συμμετείχε στον αντιλακωνικό συνασπισμό, τον οποίο σχημάτισαν το 395 π.Χ. πολλές πόλεις, που ήταν δυσαρεστημένες από την πολιτική της Σπάρτης. Ο πόλεμος που ακολούθησε έμεινε γνωστός ως Κορινθιακός πόλεμος, από το γεγονός ότι οι περισσότερες χερσαίες επιχειρήσεις διεξήχθησαν κοντά στην Κόρινθο, ενώ οι θαλάσσιες επιχειρήσεις έγιναν στα παράλια της Μικράς Ασίας. Οι αθηναϊκές επιτυχίες στην περιοχή του Αιγαίου προκάλεσαν ανησυχία στον πέρση βασιλιά, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την κόπωση που ο πόλεμος είχε προκαλέσει στην Ελλάδα, συγκάλεσε εκπροσώπους από τις ελληνικές πόλεις, για να υπογράψουν συνθήκη ειρήνης, γνωστή ως "Βασίλειος ή Ανταλκίδειος ειρήνη" με όρους σχετικά ευνοϊκούς για τους Αθηναίους (386 π.Χ.).  

1 Μαρτίου 2011

Οι φάσεις του πελοποννησιακού πολέμου
Οι ιστορικοί χωρίζουν αυτόν τον μεγάλο πόλεμο σε διάφορες φάσεις -οι περισσότεροι τον χωρίζουν σε δύο ή τρεις.Ο Θουκιδίδης από την πλευρά του αναφέρεται σε έναν διαρκή πόλεμο και απαριθμεί τα γεγονότα κατ' έτος πολέμου και κατά σειρά, αντιτωπίζοντας την ενδιάμεση Ειρήνη του Νικία κατά το δέκατο χρόνο ως απλή ανακωχή άνευ ιδιαίτερης σημασίας και στη συνέχεια αναφέρεται στα γεγονότα του 11ου έτους του πολέμου, του 12ου έτους του πολέμου κ.ο.κ. Ομως δέχεται όπως και οι περισσότεροι ιστορικοί ότι η ειρήνη αυτή χωρίζει τον πόλεμο σε δύο φάσεις: ενώ στη διάρκειά της οι συγκρούσεις δεν έπαυσαν, οι δύο βασικοί αντίπαλοι (Αθήνα και Σπάρτη) δεν εισέβαλλαν πλέον για ένα διάστημα ο ένας στην περιοχή του άλλου.
Με τη λογική αυτή, αφού άμεσες εχθροπραξίες στα εδάφη της Αττικής και των Λακεδαιμονίων αντίστοιχα σημειώθηκαν μόνο πριν από την Ειρήνη του Νικία (στον Αρχιδάμειο πόλεμο) και μετά τη Σικελική εκστρατεία (στον Δεκελεικό πόλεμο), μπορούν να διαχωριστούν δύο φάσεις πολέμου με ένα ενδιάμεσο διάστημα μεσοπολέμου.
Με μια άλλη λογική, διακρίνονται τρεις φάσεις: ο Αρχιδάμειος πόλεμος, η Σικελική εκστρατεία, και ο Δεκελεικός πόλεμος. Σύμφωνα με αυτήν ο πόλεμος χωρίζεται σε τρεις φάσεις ανάλογα με την ένταση των συγκρούσεων και όντως οι συγκρουσεις των εμπλεκομένων ήταν σαφώς εντονότερες κατά την πρώτη δεκαετία, στη συνέχεια κατά την σικελική εκστρατεία και, τέλος, κατά τον Δεκελεικό Πόλεμο.