30 Απριλίου 2014

Oι ανακαλύψεις του άνδρα και της γυναίκας


Φωτογραφία: " Oι ανακαλύψεις του άνδρα και της γυναίκας " ...
(Με μια χιουμοριστική διάθεση) ...

- O άνδρας ανακάλυψε τα χρώματα και δημιούργησε την ζωγραφική. 
Η γυναίκα ανακάλυψε την ζωγραφική και δημιούργησε το μακιγιάζ.

- O άνδρας ανακάλυψε τις λέξεις και δημιούργησε την συζήτηση. 
Η γυναίκα ανακάλυψε την συζήτηση και δημιούργησε το κουτσομπολιό.

- O άνδρας ανακάλυψε το παιχνίδι και δημιούργησε τα χαρτιά. Η γυναίκα ανακάλυψε τα χαρτιά και δημιούργησε τα ταρώ.

- Ο άνδρας ανακάλυψε την γη και δημιούργησε την τροφή. 
Η γυναίκα ανακάλυψε την τροφή και δημιούργησε την δίαιτα.

- O άνδρας ανακάλυψε τα αισθήματα και δημιούργησε την αγάπη. 
Η γυναίκα ανακάλυψε την αγάπη και δημιούργησε τον γάμο.

- O άνδρας ανακάλυψε την γυναίκα και δημιούργησε το σεξ. 
Η γυναίκα ανακάλυψε το σεξ και δημιούργησε τον πονοκέφαλο.

- O άνδρας ανακάλυψε το εμπόριο και δημιούργησε το χρήμα. 
Η γυναίκα ανακάλυψε το χρήμα και τα γά**σε όλα ...
Oι ανακαλύψεις του άνδρα και της γυναίκας " ...
(Με μια χιουμοριστική διάθεση) ...

- O άνδρας ανακάλυψε τα χρώματα και δημιούργησε την ζωγραφική.
Η γυναίκα ανακάλυψε την ζωγραφική και δημιούργησε το μακιγιάζ.

- O άνδρας ανακάλυψε τις λέξεις και δημιούργησε την συζήτηση.
Η γυναίκα ανακάλυψε την συζήτηση και δημιούργησε το κουτσομπολιό.

- O άνδρας ανακάλυψε το παιχνίδι και δημιούργησε τα χαρτιά. Η γυναίκα ανακάλυψε τα χαρτιά και δημιούργησε τα ταρώ.

29 Απριλίου 2014

Συναισθηματικός εκβιασμός

Φωτογραφία: " Συναισθηματικός εκβιασμός : Μία αόρατη μορφή κακοποίησης " ...

Τί είναι ο συναισθηματικός εκβιασμός;

Ο όρος συναισθηματικός εκβιασμός αναφέρεται σε μία μορφή ψυχολογικής χειραγώγησης που συμβαίνει μέσα στα πλαίσια στενών προσωπικών σχέσεων : μπορεί να είναι η σχέση ανάμεσα σε μία μητέρα και το παιδί της, η σχέση μεταξύ συζύγων, αδελφών, ακόμη και μεταξύ πολύ στενών φίλων.
Σε αυτές τις σχέσεις, το ένα μέλος χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, ενώ το άλλο μέλος υποχωρεί μπροστά στο φόβο των συνεπειών. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι μία μορφή ψυχολογικής κακοποίησης με πολύ δυσάρεστες συνέπειες.

Πώς λειτουργεί;

Ο «συναισθηματικός εκβιαστής» προβάλλει τις απαιτήσεις του και τις ανάγκες του πάνω από οτιδήποτε άλλο: προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα πάρει αυτό που επιθυμεί χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση απειλώντας, άμεσα ή έμμεσα, ότι αν δε γίνει το δικό του θα υπάρξουν συνέπειες. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές συναισθηματικού εκβιασμού.
Ο εκβιαστής μπορεί να απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό του (όχι απαραίτητα σωματικό), ότι θα τιμωρήσει το «θύμα» του αν δεν ανταποκριθεί ή μπορεί να παριστάνει το μάρτυρα προκαλώντας συναισθήματα ενοχής και οίκτου. Υπάρχουν επίσης εκείνοι που χρησιμοποιούν μία μορφή δωροδοκίας, υποσχόμενοι διάφορα ανταλλάγματα προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους.

Παραδείγματα συναισθηματικού εκβιασμού.

Οι μάρτυρες.

Σκεφτείτε μία μητέρα η οποία στερεοτυπικά όταν επιθυμεί κάτι, επαναλαμβάνει στα παιδιά της ότι «έκανε τα πάντα και ξόδεψε όλη της τη ζωή» για να τα μεγαλώσει σωστά ή ένα σύζυγο ο οποίος πάντα προβάλλει το γεγονός ότι εργάζεται σκληρά για να μη λείψει τίποτα στην οικογένειά του. Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ενοχή και την υποχρέωση σαν μοχλό για να επιτύχουν το σκοπό τους.

Οι τιμωροί.

Οι τιμωροί χρησιμοποιούν απειλές και κυρώσεις για να πιέσουν τις καταστάσεις. Μπορεί να απειλούν ότι θα τους συμβούν επώδυνα πράγματα αν δεν τους βοηθήσουμε, ότι θα είναι δυστυχείς, ότι θα κινδυνέψουν ή ακόμα ότι θα μας κάνουν να υποφέρουμε αν δεν ενδώσουμε στις πιέσεις τους.

Οι δωροδοκούντες.

Προκειμένου να αποσπάσουν αυτό που θέλουν από το «θύμα» του εκβιασμού τους, δίνουν υποσχέσεις και ανταλλάγματα: «Αν κάνεις αυτό που θέλω, θα συνεχίσω να σε φροντίζω».

Πώς αισθάνονται τα «θύματα» του συναισθηματικού εκβιασμού;

Οι συνέπειες του συνεχιζόμενου συναισθηματικού εκβιασμού είναι οδυνηρές για τον ψυχισμό των θυμάτων. Αισθάνονται ανασφαλείς, ασήμαντοι και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ενώ κάθε φορά που κάνουν κάτι για τον εαυτό τους νιώθουν εγωιστές. Τα κύρια συναισθήματα που εμπνέει ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι φόβος, υποχρέωση και ενοχή. Το αποτέλεσμα είναι ότι το «θύμα» εμπλέκεται σε έναν ιστό από τον οποίο αισθάνεται αδύναμο ή ανίκανο να ξεφύγει.

Οι άνθρωποι που πέφτουν «θύματα» συναισθηματικού εκβιασμού είναι συνήθως άνθρωποι με έντονα αλτρουιστικά αισθήματα αλλά ταυτόχρονα φοβούνται και αποφεύγουν τη ρήξη, το θυμό και τη διαφωνία. Έχουν μεγάλη ανάγκη να τους αγαπούν, να τους αποδέχονται και να έχουν ανθρώπους γύρω τους. Γίνονται έτσι ευάλωτοι στις συναισθηματικές πιέσεις και εύκολα υπαναχωρούν με αποτέλεσμα να βάζουν πάντοτε τις ανάγκες τους σε δεύτερο πλάνο.

Είμαι «θύμα» συναισθηματικού εκβιασμού;

Παρόλο που πρόκειται για μία μορφή ψυχολογικής βίας και κακοποίησης, πολλές φορές οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ή να παραδεχτούν τι τους συμβαίνει. Οι συναισθηματικοί εκβιαστές:

- Σας απειλούν ότι θα σας εγκαταλείψουν αν δεν κάνετε αυτό που σας ζητούν.

- Όταν τους αρνηθείτε κάτι, σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.

- Σας κατηγορούν ότι είστε εγωιστές, άπληστοι, ότι σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας.

- Σας δίνουν υποσχέσεις τις οποίες σπάνια τηρούν όταν τελικά πετύχουν αυτό που θέλουν.

- Αφήνουν να εννοηθεί ότι αν δεν τους βοηθήσετε θα τους συμβεί κάτι κακό.

- Επαναλαμβάνουν διαρκώς πόσο τους απογοητεύετε, πόσο δεν το περίμεναν αυτό από σας και πόσο τους πληγώνει η συμπεριφορά σας.

- Σας υπενθυμίζουν συχνά πόσα έχουν κάνει για σας και άρα, πόσο υποχρεωμένοι είστε.

- Σας λένε καλά λόγια και σας φέρονται καλά όσο τους δίνετε ό,τι σας ζητήσουν αλλά τα αναιρούν όλα και γίνονται σκληροί και επιθετικοί στο πρώτο όχι που θα πείτε.

- Χρησιμοποιούν τα χρήματα σαν απειλή ή σαν εργαλείο για να σας χειριστούν.

Πώς να το αντιμετωπίσετε.

Οι σχέσεις που βασίζονται σε μηχανισμούς συναισθηματικού εκβιασμού είναι συνήθως βαθειά ριζωμένες και αντιστέκονται σθεναρά στην αλλαγή.

Αναγνωρίστε τη μορφή του εκβιασμού. Παρόλο που ο συναισθηματικός εκβιασμός, ειδικά όταν συμβαίνει χρόνια, μας δημιουργεί σύγχυση και θολώνει τη σκέψη μας, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα κίνητρα της συμπεριφοράς μας. Νιώθετε ενοχή, φόβο και υποχρέωση;

Βάλτε όρια. Σπάστε το φαύλο κύκλο του εκβιασμού βάζοντας όρια και κρατήστε τα. Αυτό θα δώσει το μήνυμα ότι έχετε τη δύναμη να πείτε όχι σε κάτι που θεωρείτε παράλογο.

Φροντίστε τον εαυτό σας. Εξετάστε τις προσωπικές σας ανάγκες και επιθυμίες χωρίς να επηρεάζεστε από το φόβο της απειλής. Τι θα κάνατε για τον εαυτό σας αν είχατε απόλυτη ελευθερία;

Δείτε τον εαυτό σας από απόσταση. Πώς θα κρίνατε εσείς τον εαυτό σας; Τι ρόλο έχετε παίξει σε αυτή τη σχέση; Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν άνθρωπο που βρίσκετε στη θέση σας;

Ξεκινήστε με μικρές αλλαγές. Κάνοντας μικρές προσωπικές επιλογές σε καθημερινή βάση και υποστηρίζοντας τον εαυτό σας, θα σας βοηθήσει όχι μόνο να βάλετε όρια αλλά και να θυμηθείτε σταδιακά πώς είστε δυνατοί, αξιόλογοι και πως η αγάπη και η συντροφιά σας αξίζει, χωρίς να χρειάζεται να την «εξαγοράζετε» υποχωρώντας πάντα σε αυτό που σας ζητούν.
" Συναισθηματικός εκβιασμός : Μία αόρατη μορφή κακοποίησης " ...

Τί είναι ο συναισθηματικός εκβιασμός;

Ο όρος συναισθηματικός εκβιασμός αναφέρεται σε μία μορφή ψυχολογικής χειραγώγησης που συμβαίνει μέσα στα πλαίσια στενών προσωπικών σχέσεων : μπορεί να είναι η σχέση ανάμεσα σε μία μητέρα και το παιδί της, η σχέση μεταξύ συζύγων, αδελφών, ακόμη και μεταξύ πολύ στενών φίλων.
Σε αυτές τις σχέσεις, το ένα μέλος χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, ενώ το άλλο μέλος υποχωρεί μπροστά στο φόβο των συνεπειών. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι μία μορφή ψυχολογικής κακοποίησης με πολύ δυσάρεστες συνέπειες.

Πώς λειτουργεί;

26 Απριλίου 2014

ΦΘΟΝΟΣ

" Ο Φθόνος " ...

Τέτοιος είναι ο φθόνος. Δεν ενέχεται να βλέπει την ευτυχία των άλλων, διότι νομίζει ότι η ευτυχία του πλησίον είναι δική του συμφορά και λιώνει για όλα τα καλά του πλησίον του.

Όπως η σκουριά φθείρει το σίδηρο, έτσι και ο φθόνος φθείρει την ψυχή που τον κατέχει. Ο φθόνος κατατρώει εσωτερικά την καρδιά σαν τη φωτιά που κατακαίει κάποιο συμπιεσμένο σωρό από άχυρα. Και κρύβει μεν από ντροπή την αρρώστια, αλλά δεν είναι δυνατός να την κρύψει παντοτινά.

Όποιος με φθονερό βλέμμα κοιτάζει την αξιότητα του άλλου, αυτού η καρδιά δεν είναι εντελώς καθαρή.

Ο φθόνος είναι δίδαγμα του διαβόλου, εμπόδιο στην ευσέβεια, δρόμος για την κόλαση, στέρηση της βασιλείας του ουρανού.

25 Απριλίου 2014

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ


Οδοιπορικό στο Βελιγράδι....Υπέροχες φωτογραφίες μιας πανέμορφης πόλης και τα ελληνικά μαγαζιά

 

 Το Βελιγράδι  ιδρύθηκε πριν από περίπου 7.000 χρόνια από τους Κέλτες, συνδέοντας  δύο ποτάμια τον Σάββα και τον Δούναβη,  δύο περιοχές την Πανοννική πεδιάδα με την βαλκανική χερσόνησο αλλά και δύο πολιτισμούς τον δυτικό και τον ανατολικό. 

Το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Σιγκιντούνουμ.
Καθώς βρίσκεται ακριβώς στο ..
μεταίχμιο Ανατολής και Δύσης, το Βελιγράδι αποτελούσε μα και αποτελεί ( δείτε πόλεμος 1999 ) σημείο έλξης για παγκόσμιους κατακτητές. 

Από το Βελιγράδι σαν κατακτητές πέρασαν οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Σλάβοι, οι Αυστροούγγροι  και οι Τούρκοι. Οι τελευταίοι άφησαν πολύ έντονη την επιρροή τους τόσο στην εμφάνιση της πρωτεύουσας της Σερβίας αλλά και στην νοοτροπία του κόσμου της. Όπως είναι διχοτομημένο με τον πιο ήπιο τρόπο, με δύο μεγάλους ποταμούς, το Βελιγράδι συμβολίζει τα άλλοτε σύνορα δύο κρατών, της Αυστροουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
 Μοστ να Αντι...Γέφυρα στην Άντα των τσιγγάνων.
Ολοκληρώθηκε πέρσι και ενώνει το Παλιό με το Νέο Βελιγρλαδι

 Στους ποταμούς Δούναβη και Σάβα ζει τη νύχτα το Βελιγράδι...Ταβέρνες,κλαμπάκια,καφάνες είναι ανοιχτά με ζωντανή μουσική μέχρι το πρωί...

Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό.Κάντε "κλικ" στον παρακάτω σύνδεσμο..

24 Απριλίου 2014

ΞΥΛΙΝΗ ΧΕΛΙΔΟΝΑ

Ο ερχομός της άνοιξης,αγγελιοφόρος της η χελιδόνα, ένα είδος καλάντων από τα Καραγκουνόπουλα .... δυό -δυό κρατώντας στα χέρια την *ξύλινη χελιδόνα*κι ένα μικρό καλάθι και από σπίτι σε σπίτι τραγουδούσαν το παραδοσιακό μας....
Μάρτ΄ς μας ήρθι,καλώς κι άν ήρθι
Χελιδόνα έφτασι θαλασσόνα πέρασι
τη φωλιά της μέλιασι
Μάρτη,Μάρτη μου καλέ
και Φλεβάρη χιοναρέ..
*Απρίλη σου γλυκέ*
Τα πουλάκια κελαϊδούν (λαλούν)
κελαϊδούνε και κλωσσούν
ανεβαίνουν στα κλαριά και φωνάζουν με χαρά
*Άφκα σύκα κι σταφύλια και σταυρό ΄πό θυμωνίτσα
γύρσα πίσω δεν τα βρήκα.Βρήκα στιάρια φυτρωμένα
και αμπέλια κλαδεμένα*
μέσα Μάρτ΄ς, όξ΄ τα ψύλλια....
(φωτό Παλαμάς 2013)
— με τον Βασίλης Μπαρτζιώκας και 32 ακόμη.

23 Απριλίου 2014

ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΕΤΩΝ 87

Φωτογραφία: " Δεν σταματήσαμε να παίζουμε επειδή γεράσαμε !!! Έχουμε γεράσει , γιατί σταματήσαμε να παίζουμε " ...

Αληθινή ιστορία ή παραμύθι; Αλήθεια ή μύθος; 
Όπως και να 'χει πρόκειται για μια υπέροχη ιστορία, με πρωταγωνίστρια μια...87χρονη φοιτήτρια, που μόνο σε σκέψεις για τη ζωή μπορεί να σε βάλει. 
Την ιστορία συναντήσαμε στο http://wxou.gr/ και πραγματικά αξίζει τον κόπο να τη διαβάσει κανείς! 

"Σήμερα θα σας διηγηθώ μια πολύ συγκινητική ιστορία που δεν χρειάζεται καν να μπείτε στον κόπο να αναρωτηθείτε αν όντως είναι αληθινή ιστορία ή απλά ένα παραμύθι…. Σημασία έχει να αποκομίσετε το βαθύτερο νόημα και δίδαγμα του. Η ιστορία μας αναφέρεται σε μία 87 χρονη φοιτήτρια που ονομάζεται Rose. (Αφηγείται ένας συμμαθητής της.)

"Η πρώτη ημέρα του σχολείου. Ο καθηγητής μας συστήθηκε και μας προκάλεσε να γνωρίσουμε κάποιον που δεν ξέρουμε ήδη. Σηκώθηκα να κοιτάξω γύρω μου, όταν ένα απαλό χέρι άγγιξε τον ώμο μου. Γύρισα και βρήκα μια γριούλα να με κοιτάει με ένα χαμόγελο που ακτινοβολούσε.

Είπε, «Γεια σου όμορφε. Το όνομά μου είναι Rose. Είμαι ογδόντα επτά χρονών. Μπορώ να σου δώσω μια αγκαλιά;»

Γέλασα και μ' ενθουσιασμό ανταποκρίθηκα, «Φυσικά και μπορείτε!» Και μου έδωσε μια τεράστια σφιχτή αγκαλιά.

«Γιατί ήρθες στο κολέγιο σε τόσο νεαρή, αθώα ηλικία;» ρώτησα.

Εκείνη απάντησε χαριτολογώντας: «Είμαι εδώ για να συναντήσω ένα πλούσιο άντρα, να παντρευτώ, και να κάνω παιδιά…»

«Όχι σοβαρά», ρώτησα. Ήμουν περίεργος να μάθω τα κίνητρα που την κάναν να λάβει αυτή την πρόκληση στην ηλικία της.

«Πάντα ονειρευόμουν να έχω μια εκπαίδευση κολεγίου και τώρα είμαι εδώ για να πάρω μια!», Μου είπε.

Μετά το μάθημα περπατήσαμε στο κτίριο φοιτητικής ένωσης και μοιραστήκαμε ένα milkshake σοκολάτα. Γίναμε φίλοι άμεσα. Κάθε ημέρα για τους επόμενους τρεις μήνες, μιλούσαμε ασταμάτητα. Ήμουν πάντα γοητευμένος ακούγοντας αυτή τη «μηχανή του χρόνου» η οποία μοιράστηκε τη σοφία της και την εμπειρία της μαζί μου.

Κατά τη διάρκεια του έτους, η Rose έγινε ένα εικονίδιο στην πανεπιστημιούπολη και έκανε εύκολα φίλους όπου κι αν πήγαινε. Αγαπούσε να ντύνεται εκκεντρικά και να τραβάει την προσοχή από τους άλλους μαθητές. Με λίγα λόγια το ζούσε!

Στο τέλος του εξαμήνου καλέσαμε τη Rose να μιλήσει σε συμπόσιο του ποδοσφαίρου μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που μας δίδαξε. Καθώς ανέβηκε στο βάθρο άρχισε να παραδίδει το αίτημα ομιλίας, έριξε τα τρία από τα πέντε φύλλα στο πάτωμα. Απογοητευμένη και με λίγη αμηχανία, έσκυψε στο μικρόφωνο και απλά είπε:

"Λυπάμαι που είμαι τόσο νευρική. Παράτησα την μπύρα τη Σαρακοστή και τo ουίσκι με σκοτώνει! Ποτέ δεν θα πάρω πίσω την ομιλία μου, ώστε έτσι επιτρέψτε μου να πω σ' εσάς τα εξής."

Όσο γελάγαμε καθάρισε το λαιμό της και άρχισε.

"Δεν σταματήσαμε να παίζουμε επειδή γεράσαμε! Έχουμε γεράσει, γιατί σταματήσαμε να παίζουμε. Υπάρχουν μόνο τέσσερα μυστικά για να μείνετε νέοι, το να παραμένουμε χαρούμενοι και το να κυνηγάμε την επίτευξη της επιτυχίας. Θα πρέπει να γελάτε και να βρίσκεται χιούμορ κάθε μέρα. Πρέπει να έχεις πάντα ένα όνειρο. Χωρίς όνειρά και στόχους πεθαίνεις.

Έχουμε τόσους πολλούς ανθρώπους που περπατούν γύρω μας, που είναι νεκροί και δεν το ξέρουν καν! Υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ του γερνάω και του ωριμάζω.»

Ο καθένας μπορεί να μεγαλώσει και να γεράσει. Αυτό δεν χρειάζεται κανένα ταλέντο ή ικανότητα. Η ιδέα είναι να μεγαλώνεις βρίσκοντας πάντα ευκαιρίες στις αλλαγές της ζωής και να έρχεσαι σε τριβή με κάτι νέο που θα μάθεις και μέσα από αυτό ωριμάζεις σιγά σιγά.

Οι ηλικιωμένοι συνήθως δεν νιώθουν λύπη του για ότι κάνανε, αλλά για πράγματα που δεν κάνανε. Οι μόνοι άνθρωποι που φοβούνται τον θάνατο είναι εκείνοι που έχουν μετάνοιες."

Στο τέλος του έτους η Rose τελείωσε την πτυχιακή της στο κολέγιο που είχε αρχίσει πριν από τόσα χρόνια και μια εβδομάδα μετά την αποφοίτησή η Rose πέθανε ειρηνικά στον ύπνο της.

Πάνω από δύο χιλιάδες φοιτητές παραβρέθηκαν στην κηδεία της κι έπειτα στο αφιέρωμα για την υπέροχη γυναίκα που δίδαξε με το παράδειγμά της, πως ποτέ δεν είναι αργά για να γίνεις αυτό που ενδεχομένως να μπορούσες να γίνεις.

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ, το να μεγαλώνουμε και κατ επέκταση να γερνάμε είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ. Το να ωριμάζουμε είναι ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ.

Είναι στο χέρι μας να γίνουμε αυτό που ονειρευόμαστε! Κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο!

Επίσης κάπου εδώ θέλω να προσθέσω τη δίκη μου γνώμη περί κολεγίων…

Δε πιστεύω πως είναι ο μόνος τρόπος εκμάθησης! Ίσα ίσα πιστεύω πως υπάρχουν άπειροι εναλλακτικοί τρόποι χωρίς να ξοδέψεις τόσα λεφτά και χρόνο από τη ζωή σου.

«If education is the key then school is the lock».

Image courtesy of usamedeniz at FreeDigitalPhotos.net
" Δεν σταματήσαμε να παίζουμε επειδή γεράσαμε !!! Έχουμε γεράσει , γιατί σταματήσαμε να παίζουμε " ...

Αληθινή ιστορία ή παραμύθι; Αλήθεια ή μύθος;
Όπως και να 'χει πρόκειται για μια υπέροχη ιστορία, με πρωταγωνίστρια μια...87χρονη φοιτήτρια, που μόνο σε σκέψεις για τη ζωή μπορεί να σε βάλει.
Την ιστορία συναντήσαμε στο http://wxou.gr/ και πραγματικά αξίζει τον κόπο να τη διαβάσει κανείς!

"Σήμερα θα σας διηγηθώ μια πολύ συγκινητική ιστορία που δεν χρειάζεται καν να μπείτε στον κόπο να αναρωτηθείτε αν όντως είναι αληθινή ιστορία ή απλά ένα παραμύθι…. Σημασία έχει να αποκομίσετε το βαθύτερο νόημα και δίδαγμα του. Η ιστορία μας αναφέρεται σε μία 87 χρονη φοιτήτρια που ονομάζεται Rose. (Αφηγείται ένας συμμαθητής της.)

17 Απριλίου 2014

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΒΓΑ

Η μαμά στη δουλειά και η κόρη με τις οδηγίες της από τηλεφώνου, έβαψε τα πασχαλινά κόκκινα αβγά και τα κατάφερε.Όπως συνηθίζεται στη Θεσσαλία,οι νοικοκυρές βάφουν τις "πλούμπες", με φύλλα λουλουδιών, τυλιγμένες σε λεπτό πανί.Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους!!!

11 Απριλίου 2014

ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ





ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΑΒΡΑΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

  Ένα πολύ ωραίο και πολύ παλιό έθιμο αναβίωσε σήμερα στο χωριό μας από τα κορίτσια του Σχολείου μας,την Αγορίτσα και την Αθανασία.Ήρθαν το πρωί με  στολισμένα καλαθάκια από πασχαλιές και λουλούδια του αγρού και τραγούδησαν το "Λάζαρο" πρώτα στους εκπαιδευτικούς και τους συμμαθητές τους και έπειτα σε όλα τα σπίτια της Ανάβρας.Γέμισαν τα καλαθάκια με γλυκίσματα,καραμέλες και χρήματα, αφού όλοι χάρηκαν που στο σπιτικό τους,τα γλυκύτατα κορίτσια τους έδωσαν  αυτή τη χαρά.

  Σε ολόκληρη τη Θεσσαλία το έθιμο αυτό διασώζεται μέχρι και σήμερα,σε κάθε χωριό και πόλη, τα κορίτσια από την προηγούμενη μαζεύουν τα πιο όμορφα λουλούδια και στολίζουν το καλάθι, προσπαθώντας η καθεμιά, να γίνει το δικό της το ομορφότερο.
  Την Παρασκευή(στο χωριό μας,σε άλλες περιοχές την Πέμπτη ή και ανήμερα), πριν το Σάββατο του Λαζάρου,που είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συμβολίζοντας τη νίκης της ζωής επί του θανάτου,ξεχύνονται ομάδες κοριτσιών στις γειτονιές και σε κάθε σπιτικό.
 Η ανάσταση του Λαζάρου είναι μια γιορτή ιδιαίτερα προσφιλής στον ελληνικό λαό. Από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη πολλά έθιμα τιμούσαν την λαμπρή αυτή μέρα.Ωστόσο με τα χρόνια οι εκδηλώσεις λησμονήθηκαν, με πολύ λίγες περιοχές της χώρας να τις διατηρούν ακόμη ζωντανές(ευτυχώς στην Ανάβρα αναβιώνει κάθε χρόνο).
  Πιο διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου είναι τα «κάλαντα του Λαζάρου». Τα κάλαντα ήταν και είναι αποκλειστικά  γυναικεία υπόθεση, με τις μικρές «Λαζαρίνες» να τραγουδούν και να αναγέλλουν τη χαρμόσυνη εορτή.




Παπαγεωργόπουλος Αντώνης
Δάσκαλος

8 Απριλίου 2014

ΠΕΤΑΛΩΜΑ(ΚΑΛΙΓΩΜΑ) ΑΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΑΒΡΑΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

 Με τους μαθητές μου,επισκεφθήκαμε τον κ.Χρήστο Μηλιώνη στο σπίτι του,για να δούμε πώς γίνεται το καλίγωμα(πετάλωμα) του αλόγου.Μας περίμενε με την κα Κωνσταντίνα,σύντροφο της ζωής του και τη νύφη του την κα.Αγγελική,μητέρα του μαθητή μου Χρήστου της Ε'τάξης.
Απλός,ήρεμος και πολύ ευχάριστος άνθρωπος ο κ.Χρήστος,μας υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά και προσφέρθηκε να δείξει την τέχνη του.Αν και κτηνοτρόφος στο επάγγελμα,ξέρει από καλίγωμα,γιατί πλέον κανείς πεταλωτής(αλμπάνης) δεν εξασκεί αυτή τη δουλειά,όχι μόνο στην Ανάβρα,αλλά και στα γύρω χωριά.
  Από καιρό ψάχναμε κάποιον στο χωριό που να καλιγώνει.Ο Χρήστος,μου είπε ότι μια από αυτές τις μέρες,ο παππούς θα καλιγώσει το δικό τους.Έτσι σε συνεννόηση μαζί του κανονίστηκε αυτή η επίσκεψη.Το άλογό του ο"Κίτσος",ένα όμορφο,γερό,άσπρο και ψηλό,έπρεπε να έρθει στο σπίτι,να το δέσουν και να το πεταλώσουν.
Ο κ. Χρήστος είχε για βοηθό του την κα.Αγγελική και άρχισε την προετοιμασία για το καλίγωμα.Ο κ.Χρήστος είπε:
  "Στην αρχή με κοφτερό εργαλείο (το σαντράνι) ή μαχαίρι, καθαρίζουμε την οπλή και διαλέγουμε το πέταλο ανάλογα με το μέγεθος(τα συγκεκριμένα είναι Νο 9),αγορασμένα από το παλιό σιδηρουργείο της Λαμίας.Με το σφυρί τα χτυπάμε στην άκρη για να κάνουν ένα γύρισμα,αυτό τα βοηθά  στην ανηφόρα,να μη γλιστράνε.Πριν καλιγώσουμε,  κοιτάζουμε τα νύχια, εάν είναι μακριά, τα κόβουμε με το κοπίδι και το σφυρί επάνω, για να φύγει το πολύ. Μετά με το “σατράνι” που μοιάζει με μαχαίρι, τρώμε το νύχι από κάτω και το κάνουμε επίπεδο, αλλά το φέρνουμε μέχρι εκεί που να μην πληγώνει την οπλή. Το τρόχισμα με τη ράσπα και η προετοιμασία του νυχιού, θέλει μεγάλη μαεστρία, τέχνη και προσοχή. Πρώτα πρώτα έχει σημασία να μην περάσουμε από μέσα από την οπλή…το πλήγωσες το ζώο,είπε.Μετά ακουμπάμε το πέταλο να δούμε αν ταιριαζει στην οπλή.  Ύστερα βάζαμε το πέταλο και καρφώνουμε τα καρφιά, μόλις βγουν οι μύτες στο πλάι, τις κόβουμε με την τανάλια και κάνουμε γυριστό κεφάλι στο καρφί,να μην βγει.Αυτά τα καρφιά είναι συγκεκριμένα, γιατί έχουν χοντρό κεφάλι σαν  τετραγωνική πυραμίδα και αυτό για να σφηνώνουν καλά,προσέχουμε το καρφί χτυπώντας το λοξά προς τα έξω, ώστε να βγει δύο έως τρία εκατοστά πλάγια της οπλής.Το ίδιο κάνουμε και στα τέσσερα πόδια.Το καλίγωμα γίνεται κάθε μήνα,ανάλογα με το έδαφος που κινείται το άλογο.Πρώτα καρφώνουμε τέσσερα καρφιά σε κάθε πόδι και μετά από τρεις-τέσσερις μέρες καρφώνουμε και από άλλα δυο στο καθένα,για σταθερότητα".
  Τον ρωτήσαμε πότε πήρε τον "Κίτσο",μας είπε πως τον αγόρασε πριν είκοσι χρόνια από το ζωοπάζαρο στο Βελεστίνο.Συνέχισε την κουβέντα λέγοντας, πώς βρίσκουμε την ηλικία του αλόγου και τι χρειάζεται για να το καβαλήσεις.
  Κοιτάζουμε τις ζάρες(πτυχές) στο χείλος του και τις μετράμε,όσες είναι,τόσα είναι τα χρόνια του.Ανοίγουμε το στόμα του και κοιτάζουμε τα δόντια του,πρέπει να είναι λευκά,αυτό σημαίνει ότι είναι νέο και γερό.Ο "Κίτσος",όταν τον πήρα,ήταν "αραβανίδικο" άλογο,είπε,ήταν για ζευγάρωμα,καλός επιβήτορας.Όμως εδώ δεν είχε πολλές φοράδες και αγρίευε,έτσι αναγκάστηκα να τον "στρίψω",από τότε ημέρεψε και κάνει όλες τις δουλειές στο δάσος,στο στάβλο κλπ.Μπορεί να κουβαλήσει βάρος,να τραβήξει κούτσουρα,είναι το δεξί μου χέρι!
  Ο εξοπλισμός του είναι το καπίστρι,το χαλινάρι,η σέλα,το κολάνι και τρέφεται με τριφύλλι,κριθάρι και βρώμη.
 Αφού μάθαμε όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και είδαμε όλη τη διαδικασία,ευχαριστήσαμε τον κΧρήστο,την κα.Κωνσταντίνα και την κα.Αγγελική(που ομολογουμένως ήταν πολύ καλή βοηθός στο καλίγωμα),αποχαιρετίσαμε και φύγαμε για το σχολείο,γιατί η ψιλή βροχή που έπεφτε,έδειχνε να δυναμώνει.
          

        



Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό,κάντε "κλικ" στον παρακάτω σύνδεσμο

6 Απριλίου 2014

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ-ΣΤΥΛΙΔΑ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΑΒΡΑΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
Ω ξειν, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι Σιμωνίδης ο Κείος 
(Ω, ξένε διαβάτη που περνάς, ανάγγειλε στους Λακεδαιμόνιους ότι ταφήκαμε εδώ, υπακούοντας στα προστάγματά τους)-Επίγραμμα πάνω στον τάφο των Τριακοσίων που έπεσαν στις Θερμοπύλες-
                                  -ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο--ο-ο-ο--ο-ο-ο-ο-ο-ο-
 Η απάντηση «μολών λαβέ» (=«αφού / εφόσον έρθεις, πάρ'τα» ή κατά την πιο γνωστή μετάφραση «έλα να τα πάρεις», έμεινε αθάνατη στην παγκόσμια ιστορία, χαρίζοντας στον Λεωνίδα υστεροφημία ως πρότυπο γενναιότητας, θεματοφύλακα πάτριων αρχών, νόμων και καθήκοντος.

  Την Τετάρτη 2/4/14 επισκεφθήκαμε με τους μαθητές του σχολείου μας τις Θερμοπύλες, με το ΚΠΕ Στυλίδας-Υπάτης,που εκπονεί σχετικό περιβαλλοντικό πρόγραμμα για την ιστορική σημασία της μάχης,σε συνεργασία με το  Κέντρο Ιστορικής Ενημέρωσης, που βρίσκεται πλησίον του Μνημείου του Λεωνίδα.
Η Μάχη των Θερμοπυλών διεξήχθη το 480 π.Χ. (παράλληλα με τη ναυμαχία του Αρτεμισίου) μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών, κατά την δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα. Οι Πέρσες είχαν ηττηθεί στον Μαραθώνα δέκα χρόνια νωρίτερα, γι αυτό και ετοίμασαν μια δεύτερη εκστρατεία, αρχηγός της οποίας ήταν ο Ξέρξης.
  Στο Κέντρο Μελέτης στο χώρο των θερμοπυλών και χρησιμοποιώντας  μέσα σύγχρονης τεχνολογίας (τρισδιάστατης εικονικής πραγματικότητας) προβάλλονται τα ιστορικά γεγονότα της εποχής της μάχης των Θερμοπυλών,εκεί οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να πληροφορηθούν γύρω από τα ιστορικά γεγονότα μέσω  ψηφιακής πλοήγησης, αλλά και παρακολουθώντας video  3D τεχνολογίας γύρω από την μάχη των Θερμοπυλών.
  Αρχικά παρακολουθήσαμε την εισαγωγική ταινία ενημέρωσης. Στη συνέχεια, στην αίθουσα διαδραστικών εφαρμογών, τα παιδιά εξασκήθηκαν σε δυναμικές οθόνες τραπέζια με θέμα το ιστορικό πλαίσιο της μάχης και την απήχησή της μέχρι τις μέρες μας. Εκεί, παίζοντας, συνέλεξαν πληροφορίες για τη μάχη των Θερμοπυλών.   Ακολούθησε η αίθουσα Εικονικής Πραγματικότητας, όπου παρακολουθήσαμε, με ειδικά γυαλιά την προβολή της τρισδιάστατης ψηφιακής ταινίας για το στρατιωτικό εξοπλισμό Ελλήνων και Περσών. Η ξενάγηση ολοκληρώθηκε με ένα ταξίδι στο χρόνο στην εφαρμογή εικονικής πραγματικότητας με θέμα την προετοιμασία των στρατιωτών πριν από τη σύγκρουση.
  Επισκεφθήκαμε στη συνέχεια τις Ιαματικές πηγές Θερμοπυλών(άλλοτε τουριστικό θέρετρο) και ενημερωθήκαμε για τη χρήση τους στη διάρκεια των χρόνων.

Μετά την ολιγόλεπτη ανάπαυλα,στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στη Στυλίδα.Το λεωφορείο σταμάτησε στο κέντρο της κωμόπολης σε μια πλατεία.Βρήκαμε έτσι την ευκαιρία και περάσαμε από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό.Εκεί  περίμενε το τοπικό τρενάκι για το προγραμματισμένο δρομολόγιο προς Λαμία.

Ακολουθήσαμε την έξοδο και μπήκαμε στην Ιχθυόσκαλα,για να δούμε τα φρέσκα ψάρια που έφεραν οι ανεμότρατες το πρωί."Φρέσκα ψάρια!", "μυρίζουν θάλασσα!" φώναζαν οι ιχθυοπώλες πίσω από τους πάγκους τους.Βγαίνοντας από εκεί πήραμε το δρόμο για το "Πάρκο Λαού",εκεί καθίσαμε και ξεκουραστήκαμε σε έναν πολύ όμορφο χώρο, με κούνιες,διάφορα παιχνίδια,αναψυκτήριο κλπ.
  Η ώρα κύλησε γρήγορα και δεν άργησε η αναχώρηση και η επιστροφή στο χωριό μας.Ολοκλήρωσαμε την ωραία αυτή εκπαιδευτική επίσκεψη, γεμάτοι εικόνες, παραστάσεις, εμπειρίες και γνώσεις.
Ευχαριστώ θερμά τον κ.Γιώργο Κουραβάνα,εκπαιδευτικό του ΚΠΕ Στυλίδας-Υπάτης,για τη βοήθειά του και την ξενάγηση στους χώρους που επισκεφθήκαμε.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό,κάντε "κλικ" στον παρακάτω σύνδεσμο

5 Απριλίου 2014

Περί Ευτυχίας


Φωτογραφία: " Περί Ευτυχίας "

Έχει γίνει ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα από τους ψυχολόγους. 
Πήραν δύο ομάδες ανθρώπων και τους ζήτησαν να κάνουν κάποιες φωτοτυπίες. 

Για την πρώτη ομάδα είχαν τοποθετήσει ένα κέρμα πάνω στο φωτοτυπικό μηχάνημα, έτσι ώστε όταν πήγαιναν τα μέλη της να χρησιμοποιήσουν το μηχάνημα, να το έβρισκαν μπροστά τους. 
Στην άλλη ομάδα ζητήθηκε να κάνει το ίδιο, αλλά χωρίς κέρμα. 
Μετά, οι ψυχολόγοι τούς ρωτούσαν να τους πουν πόσο ευτυχισμένοι είναι με τη ζωή τους στο σύνολό της. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα. 
Τα άτομα της πρώτης ομάδας απάντησαν σε μεγαλύτερο ποσοστό ότι ήταν ευτυχισμένα με τη ζωή τους στο σύνολό της, εμφανώς επηρεασμένα από το κέρμα που βρήκαν στο φωτοτυπικό μηχάνημα. 

Σε ένα δεύτερο πείραμα, οι ψυχολόγοι ρωτούσαν τους ανθρώπους (η έρευνα έγινε τηλεφωνικά) να τους πουν πόσο ευτυχισμένοι είναι με τη ζωή τους στο σύνολό της. Αυτό το έκαναν κάποιες ημέρες με ηλιοφάνεια και κάποιες ημέρες με άσχημο καιρό. 
Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι άνθρωποι που ρωτήθηκαν για το επίπεδο της ευτυχίας τους στο σύνολο της ζωής τους, απάντησαν σε μεγαλύτερο βαθμό θετικά τις ηλιόλουστες ημέρες. 
Αυτό, για τον καθηγητή ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Yale, Paul Bloom, δηλώνει κάτι πολύ σημαντικό: ότι η ευτυχία είναι ένας στόχος για τον οποίο έχουμε εξελιχτεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να τον επιδιώκουμε συνεχώς. Με άλλα λόγια, η ευτυχία είναι κάτι σαν ένα μήνυμα που μας ειδοποιεί ότι οι ανάγκες μας έχουν ικανοποιηθεί. 

Ένα απλό παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον παραπάνω ορισμό, είναι το φαγητό. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι ευτυχισμένος αν δεν έχει να φάει. Η έλλειψη του φαγητού επισκιάζει οποιαδήποτε άλλη υλική άνεση ή απόλαυση έχει στη διάθεσή του. Αλλά το φαγητό δεν είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για την ευτυχία μας. Από τα στοιχεία που έχουν συλλέξει ψυχολόγοι, σήμερα οι κάτοικοι των Η.Π.Α. δεν είναι περισσότερο ευτυχισμένοι απ’ ό,τι ήταν τη δεκαετία του 1950. Ενώ σήμερα οι υλικές ανέσεις έχουν πολλαπλασιαστεί, η αφθονία του φαγητού είναι πολύ μεγαλύτερη, το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί, παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι δεν δηλώνουν περισσότερο ευτυχισμένοι. Η ευτυχία τους κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα. Άρα, άλλοι είναι οι καθοριστικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ευτυχία. 
Η ευτυχία φαίνεται ότι δεν εξαρτάται τόσο πολύ από τα εξωτερικά γεγονότα που μας συμβαίνουν. Αρκετοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι υπάρχει μια έμφυτη κλίση προς την ευτυχία, η οποία παραμένει σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, ενώ η διάθεσή μας αυξομειώνεται και κυμαίνεται γύρω από αυτό το, λίγο έως πολύ, σταθερό επίπεδο. 
Υπάρχει δηλαδή μια τάση σε όλους μας να είμαστε περισσότερο ή λιγότερο χαρούμενοι. 

Ένα ακραίο παράδειγμα είναι οι άνθρωποι που έχουν πάθει κάποιο ατύχημα και έχουν μείνει παράλυτοι από το λαιμό και κάτω. Οι μελέτες δείχνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι, ένα χρόνο μετά το ατύχημα, αρχίζουν και αισθάνονται περίπου το ίδιο ευτυχισμένοι, όσο ήταν και πριν το ατύχημα. Δηλαδή, η ευτυχία επανέρχεται στα, προ του ατυχήματος, επίπεδα. 

Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι άνθρωποι που έχουν κερδίσει μεγάλα ποσά στο Λόττο. Η ευτυχία τους μπορεί να αυξάνεται παροδικά, και μάλιστα να αποκορυφώνεται τη στιγμή της συνειδητοποίησης της νίκης, αλλά σιγά-σιγά υποχωρεί και επανέρχεται στα αρχικά της επίπεδα. Φυσικά, η ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου θα αλλάξει ριζικά, αλλά το επίπεδο της ευτυχίας του όχι τόσο όσο θα περιμέναμε. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον υπερκαταναλωτισμό. 
Οι άνθρωποι αποκτούν αντικείμενα, παιχνίδια, ρούχα, αυτοκίνητα ή οτιδήποτε άλλο, χαίρονται για λίγο καιρό, αλλά σιγά-σιγά τα βαριούνται και μετά θέλουν να αγοράσουν κάτι καινούριο. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι οι άνθρωποι συνηθίζουν τις καταστάσεις. Με άλλα λόγια, προσαρμόζονται. Μάλιστα, όπως συνηθίζουν τις θετικές καταστάσεις, έτσι συνηθίζουν και τις αρνητικές. Στη συνήθεια όμως υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις. 
Για παράδειγμα, οι μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνηθίσουν το θόρυβο. Αν στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε καθημερινά υπάρχουν ενοχλητικοί θόρυβοι, η ευτυχία μας μειώνεται και δεν επανέρχεται στα φυσιολογικά της επίπεδα, εάν οι θόρυβοι δεν σταματήσουν. 
Μια άλλη εξαίρεση είναι η ευτυχία που αυξάνεται λόγω των αισθητικών πλαστικών επεμβάσεων. 
Όταν κάποιος διορθώνει ένα ελάττωμά του (ή τουλάχιστον, κάτι που αυτός θεωρεί ως ελάττωμα), ζει όντας περισσότερο ευτυχισμένος. Και αυτό διαρκεί για όλη του τη ζωή. 
Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν και μας βλέπουν οι άλλοι. Εκτός όμως από αυτές τις εξαιρέσεις, η ευτυχία μας γενικά δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές αλλαγές. 

Ένας άλλος κυρίαρχος παράγοντας για τη διαβάθμιση της ευτυχίας είναι η σχετικότητά της. Η ευτυχία επηρεάζεται, όχι τόσο από τα αγαθά που έχει κανείς, αλλά συγκριτικά με αυτά που έχουν οι άλλοι γύρω του (φυσικά, με την προϋπόθεση ότι ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες του – επιβίωση και φαγητό). 
Για παράδειγμα, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, προτιμούν να παίρνουν 1000 ευρώ το μήνα γνωρίζοντας ότι όλοι οι άλλοι παίρνουν 900, παρά να παίρνουν 1100 όταν όλοι οι άλλοι παίρνουν 1200. Αν και δεν αλλάζουν πολλά ως προς την οικονομική τους κατάσταση, το επίπεδο της ευτυχίας τους επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη σύγκριση που κάνουν με τους άλλους. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι είμαστε κοινωνικά όντα και ότι η ιεραρχία παίζει έναν σημαντικό ρόλο στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή και τον εαυτό μας. 

Τέλος, κάτι που επηρεάζει σημαντικά την ευτυχία, είναι οι αναμνήσεις του παρελθόντος. Συγκεκριμένα, δεν είναι μόνο π.χ. μια ανάμνηση στο σύνολό της, αλλά κυρίως το τέλος της ανάμνησης. Η τελευταία εντύπωση αποτυπώνεται πιο έντονα στο μυαλό μας, κάτι που στη συνέχεια επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο θυμόμαστε τη ζωή μας. 
Για παράδειγμα, αν βρισκόμαστε σε ένα πάρτι που στο μεγαλύτερο μέρος του βαριόμαστε και δεν περνάμε καλά, αλλά ξαφνικά στα τελευταία λεπτά συμβεί κάτι που θα μας ευχαριστήσει ιδιαίτερα, τότε η ανάμνησή μας απ’ αυτό το πάρτι θα είναι σχετικά θετική. 
Αντίθετα, αν σε ένα πάρτι περνάμε καλά την περισσότερη ώρα αλλά στο τέλος συμβεί κάτι άσχημο, το πάρτι θα το θυμόμαστε περισσότερο για το άσχημο περιστατικό. 
Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι η ευτυχία δεν είναι κάτι απόλυτο, ούτε είναι μια ιδανική κατάσταση. Σημασία στη ζωή μας έχει ο μέσος όρος της ευτυχίας μας. Είναι σίγουρο ότι όλοι θα βιώσουμε κάποια στιγμή καταστάσεις που θα μας χαροποιήσουν και καταστάσεις που θα μας στενοχωρήσουν. Θα μπορούσαμε να σχηματοποιήσουμε την ευτυχία μας και να την παρομοιάσουμε με μια κυματοειδή καμπύλη που ανεβαίνει και κατεβαίνει συνέχεια γύρω από ένα σχετικά σταθερό επίπεδο. Σ’ αυτό υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά γενικά, οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν βιώνουν στη ζωή τους συνταρακτικά δραματικά γεγονότα. 
Μάλιστα, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι όταν μια μέρα βρισκόμαστε πάνω από τον μέσο όρο, οι περισσότερες πιθανότητες ορίζουν ότι την επόμενη μέρα η διάθεσή μας θα ακολουθήσει μάλλον καθοδική πορεία. 
Και αντίστροφα, όταν βρισκόμαστε στα «down» μας, οι περισσότερες πιθανότητες είναι ότι τις επόμενες ημέρες θα τείνουμε ξανά προς το μέσο όρο. Το άρθρο βασίστηκε σε διάλεξη του καθηγητή Paul Bloom στο πανεπιστήμιο Yale. Μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη διάλεξη στο βίντεο που ακολουθεί.


Έχει γίνει ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα από τους ψυχολόγους.
Πήραν δύο ομάδες ανθρώπων και τους ζήτησαν να κάνουν κάποιες φωτοτυπίες.

Για την πρώτη ομάδα είχαν τοποθετήσει ένα κέρμα πάνω στο φωτοτυπικό μηχάνημα, έτσι ώστε όταν πήγαιναν τα μέλη της να χρησιμοποιήσουν το μηχάνημα, να το έβρισκαν μπροστά τους.
Στην άλλη ομάδα ζητήθηκε να κάνει το ίδιο, αλλά χωρίς κέρμα.
Μετά, οι ψυχολόγοι τούς ρωτούσαν να τους πουν πόσο ευτυχισμένοι είναι με τη ζωή τους στο σύνολό της. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα.

3 Απριλίου 2014

Υπομονή: πώς να την εξασκήσουν τα παιδιά

Φωτογραφία: " Υπομονή: πώς να την εξασκήσουν τα παιδιά " ...

«Η υπομονή είναι σαν μυς», γράφει στο καινούριο της βιβλίο Bebe Day by Day η Πάμελα Ντράκερμαν. «Όσο πιο πολύ το παιδί εξασκείται σ’ αυτήν τόσο καλύτερο γίνεται».

Τρεις απλές μέθοδοι «εξάσκησης» είναι οι εξής:

Δώστε στα παιδιά την ευκαιρία να περιμένουν ...

Μην έχετε την απαίτηση το πιτσιρίκι σας να γίνει ένα στωικό παιδί που σιωπηλά περιμένει ακίνητο όταν του το ζητήσετε. Επιστήμονες έχουν βρει ότι τα παιδιά μπορούν να γίνουν πιο υπομονετικά όταν βρουν κάτι για να απασχολούνται όσο περιμένουν –όπως για παράδειγμα να τραγουδούν ένα αυτοσχέδιο τραγούδι ή να... ρεύονται ενώ κοιτάζονται στον καθρέφτη! Οι Γάλλοι γονείς λένε πολύ συχνά στα παιδιά τους «περίμενε» και έτσι τους δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν μόνα τους τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει την αναμονή πιο ευχάριστη διαδικασία. Αντίθετα, εάν τα παρατάμε όλα για να φύγουμε τη στιγμή που το παιδί δηλώνει ότι βαρέθηκε στο πάρτι ή κλείνουμε το τηλέφωνο μόλις μας διακόψει ζητώντας κάτι, τότε είναι βέβαια ότι δεν θα γίνει ποτέ καλό στο να περιμένει. Θα γίνει όμως πιο καλό στο να γκρινιάζει!

Μάθετε στα παιδιά να έχουν αυτοέλεγχο ...

Από πολύ μικρή ηλικία εξηγήστε τους ότι δεν μπορούν να αρπάζουν κάτι επειδή απλά το θέλουν κι ότι είναι δική τους δουλειά να βάλουν στη θέση τους όλα τα τουβλάκια μόλις τελειώσουν το παιχνίδι. Όταν το πιτσιρίκι σας κατεβάζει όλα τα βιβλία από το ράφι, καθίστε στο πάτωμα δίπλα του και πείτε του να σταματήσει. Όταν αφήνει το φαγητό του να πέσει στο πάτωμα, δείξτε του πώς να κρατάει το πιάτο του ώστε να μένει μέσα. Κάντε το με υπομονή και στοργή. Τα παιδιά χρειάζονται τα όρια αλλά χρειάζονται και την αγάπη σας. Εάν όμως του προσφέρετε μόνο αγάπη, χωρίς να του διδάσκετε τα όρια, τότε θα εξελιχθεί σε ένα μικρό τύραννο!

Μην βιάζεστε να ικανοποιήσετε κάθε ανάγκη τους ...

Όταν φτιάχνετε το πρωινό και η κόρη σας σας φωνάζει να πάτε να θαυμάσετε τον πύργο που έφτιαξε με ρολά χαρτί τουαλέτας εξηγήστε της ήρεμα ότι θα πάτε αλλά σε λίγα λεπτά. Όταν κάθεστε στο τραπέζι για φαγητό, δεν υπάρχει λόγος να τσακιστείτε να δώσετε τη χαρτοπετσέτα μόλις τη ζητήσει –ακόμα καλύτερα, βάλτε τις κάπου που να μπορεί το παιδί να τις φτάσει μόνο του. Όταν είστε απασχολημένη, δείξτε ευγενικά στο παιδί τι πρέπει να κάνετε εκείνη τη στιγμή και ζητήστε να περιμένει. Έτσι, θα κάνετε τη ζωή σας λίγο πιο ήρεμη και επιπλέον θα βοηθήσετε το παιδί σας να κατανοήσει ότι δεν αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος. Οι γάλλοι γονείς πιστεύουν ότι ένα παιδί που δεν κατανοήσει αυτή τη βασική αρχή και συνεχίσει να νιώθει ότι δικαιούται να αποκτά ό,τι ζητήσει, δεν έχει κανένα λόγο να θέλει να μεγαλώσει. Ασφαλώς, οι απαιτήσεις σας θα πρέπει να είναι λογικές. Μην περιμένετε το παιδί να καθίσει ακίνητο στη θέση του σε μια θεατρική παράσταση για μεγάλους! Απλά, θα πρέπει σιγά σιγά να μπορεί να περιμένει για λίγα δευτερόλεπτα, μετά για λίγα λεπτά κ.ο.κ. Ακόμα και ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα του δώσει τη δυνατότητα να μάθει να διαχειρίζεται την ανία και να μην δημιουργεί γύρω του πανικό όταν χρειάζεται κάτι.
" Υπομονή: πώς να την εξασκήσουν τα παιδιά " ...

«Η υπομονή είναι σαν μυς», γράφει στο καινούριο της βιβλίο Bebe Day by Day η Πάμελα Ντράκερμαν. «Όσο πιο πολύ το παιδί εξασκείται σ’ αυτήν τόσο καλύτερο γίνεται».

Τρεις απλές μέθοδοι «εξάσκησης» είναι οι εξής:

2 Απριλίου 2014

Εμπιστοσύνη , Αναγνώριση κι Αγάπη , λοιπόν , στον Έλληνα Δάσκαλο


Φωτογραφία: "Εμπιστοσύνη , Αναγνώριση κι Αγάπη , λοιπόν , στον Έλληνα Δάσκαλο"  

" Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών " ...

Η αξιολόγηση είναι ένα πολύ μεγάλο κι ευαίσθητο για τους εκπ/κούς θέμα. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για να διώκει τους μη κομματικά αρεστούς, να μειώνει την αξιοπρέπεια των εκπ/κών, να διαχέει το φόβο και την εξάρτηση μέσα στο σχολείο και να μετατρέπει του εκπ/κούς σε πειθήνια όργανα των κρατούντων, χωρίς να προσφέρει τίποτε την αναβάθμιση του εκπ/κού και του έργου του. 

Αξιολόγηση Ναι αλλά από Ποιούς και με Ποιόν Τρόπο; 

Όταν ο τρόπος επιλογής των στελεχών είναι αναξιοκρατικός 

ΠΟΙΟΥΣ αξιολογητές θα αναδείξει και ποια αποτελέσματα θα έχει; 

Ακόμα: ΠΟΙΟΙ θα αξιολογούν τους αξιολογητές; 

Κι Ακόμα: Γιατί θα αξιολογείται ΜΟΝΟ ο εκπ/κός κι όχι τα προγράμματα, τα βιβλία, οι σχολικές δομές και υποδομές, τα οικονομικά στοιχεία, κλπ, κλπ; 

Η αξιολόγηση των εκπ/κών είναι ένα δόλωμα, που ρίχνουν εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες για να αποφεύγουν τις ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ευθύνες τους για την κατάντια της δημόσιας εκπ/σης και να τις φορτώνουν στις πλάτες των εκπ/κών. 

Οι εκπαιδευτικοί προέρχονται από αριστούχους μαθητές των Λυκείων (μην ξεχνάμε που είχαν πάει οι βάσεις στα παιδαγωγικά πριν από λίγα χρόνια). Έχουν κάνει 4ετείς σπουδές στο πανεπιστήμιο, πολλοί έχουν μεταπτυχιακά, άλλοι διδακτορικά, έχουν παρακολουθήσει σχολές επιμόρφωσης και σεμινάρια. Γνωρίζουν γλώσσες, έχουν κάνει παιδαγωγική έρευνα, έχουν συγγράψει βιβλία και ΠΑΝΩ απ” όλα με το περίσσευμα της ψυχής τους κρατάνε όρθια τη δημόσια παιδεία, από τις εσχατιές της Πατρίδας μας έως τις μεγαλουπόλεις, την ώρα που οι κυβερνώντες θέλουν να τη βουλιάξουν, διότι πραγματικά αγαπάνε το λειτούργημά τους και τα παιδιά. 

Οι συνδικαλιστικοί αγώνες των εκπ/κών έβαζαν πάντα μπροστά τα συμφέροντα της παιδείας και μετά τα συμφέροντα του κλάδου τους. Γι” αυτό δεν είναι τυχαίο που ακόμα και σήμερα οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο στόχαστρο των κρατούντων σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση μα τους άλλους Δ.Υ. 

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε όλες τις δημοσκοπήσεις, διαχρονικά, οι δάσκαλοι βρίσκονται στην κορυφαία θέση μεταξύ ΟΛΩΝ των επαγγελμάτων στην εκτίμηση και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Καλό, λοιπόν, είναι να μη γενικεύουμε παίρνοντας αφορμή από μεμονωμένα περιστατικά και ΚΥΡΙΩΣ να κατανοήσουμε πως όταν «πυροβολούμε» τους δασκάλους «πυροβολούμε» τα ίδια μας τα παιδιά. 

Βαγγέλης Μητράκος Δάσκαλος GREEKTEACHERS.GR
Εμπιστοσύνη , Αναγνώριση κι Αγάπη , λοιπόν , στον Έλληνα Δάσκαλο"

" Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών " ...

Η αξιολόγηση είναι ένα πολύ μεγάλο κι ευαίσθητο για τους εκπ/κούς θέμα. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για να διώκει τους μη κομματικά αρεστούς, να μειώνει την αξιοπρέπεια των εκπ/κών, να διαχέει το φόβο και την εξάρτηση μέσα στο σχολείο και να μετατρέπει του εκπ/κούς σε πειθήνια όργανα των κρατούντων, χωρίς να προσφέρει τίποτε την αναβάθμιση του εκπ/κού και του έργου του.

Αξιολόγηση Ναι αλλά από Ποιούς και με Ποιόν Τρόπο;