30 Νοεμβρίου 2015

Ενυδρείο Κρήτης



Ολοι γνωρίζουμε ότι η Κρήτη έχει να επιδείξει πανέμορφες θάλασσες, καταπληκτικό φαγητό, καλή ρακή, και αρχαία ιστορία. Λίγοι όμως την επισκέπτονται για να δουν από κοντά το μεγαλύτερο συγκρότημα θαλάσσιας έρευνας, τεχνολογίας και αναψυχής στη Μεσόγειο, το πάρκο Θαλασσόκοσμος.
Μέρος του Θαλασσόκοσμου είναι και το Ενυδρείο Κρήτης, γνωστό και ως CretAquarium το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον σύγχρονα ενυδρεία της Ευρώπης το Ενυδρείο Κρήτης.
Βρίσκεται στο Βορειοδυτικό τμήμα της πρώην Αμερικανικής Βάσης Γουρνών.


28 Νοεμβρίου 2015

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Τα νέα εξώφυλλα της σύγχρονης αναθεωρημένης χαρτόδετης σειράς των Εκδόσεων Καζαντζάκη


Ο Νίκος Καζαντζάκης και η γυναίκα του Ελένη τον Οκτώβριο του 1948 στην ταράτσα του σπιτιού τους, “Maison Rose”, στην Αντίμπ της Νότιας Γαλλίας
Aνοίξαμε το αρχείο του Νίκου Καζαντζάκη Ο Νίκος Μαθιουδάκης, επιστημονικός σύμβουλος των εκδόσεων Καζαντζάκη μας ξεναγεί στο αρχείο του συγγραφέα. 22.10.2015 | 21:20 Tweet Email SHARES 825 ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ Δείτε το slideshow  15 Φωτογραφίες Ο Νίκος Καζαντζάκης το 1938 στο σπίτι του στην Αίγινα   Από την ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗΟ Νίκος Καζαντζάκης θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους  Έλληνες συγγραφείς και τους πιο πολυμεταφρασμένους διεθνώς. Πολύς λόγος γίνεται για τον τρόπο που έγραφε και για τα αδημοσίευτα κείμενά του, για έργα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.  Ο επιστημονικός σύμβουλος των εκδόσεων Καζαντζάκη και πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της εταιρείας φίλων του Νίκου Καζαντζάκη, Νίκος Μαθιουδάκης, μας ξεναγεί στο αρχείο ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες συγγραφείς.   
Τα νέα εξώφυλλα της σύγχρονης αναθεωρημένης χαρτόδετης σειράς των Εκδόσεων Καζαντζάκη
 — Αυτή η διεθνής εταιρεία φίλων πότε ιδρύθηκε και τι κάνει ακριβώς; Το διεθνές τμήμα ιδρύθηκε το 1988 και ο πρόεδρός της Γιώργος Στασινάκης έχει καταφέρει να διαδώσει το έργο και τη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη σε πάνω από 120 χώρες ιδρύοντας εκεί πέρα τμήματα και έχοντας στο ενεργητικό του πάνω από  6.000 μέλη. Μοναδικός στόχος της εταιρείας είναι η διοργάνωση εκδηλώσεων ημερίδων και συνεδρίων προκειμένου να έρχεται ο κόσμος όλης της υφηλίου πιο κοντά στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Το ελληνικό τμήμα ιδρύθηκε το 1992.   Δεν είναι τόσα πολλά τα αδημοσίευτα. Τα περισσότερα είχε φροντίσει ο ίδιος και αργότερα η σύντροφός του Ελένη να δημοσιοποιηθούν. Αλλά στόχος της Νίκης Σταύρου, εκδότριας των έργων του δεν είναι μόνο να παραδοθεί ένα βιβλίο, ένα λογοτεχνικό κείμενο αλλά ένα σώμα κειμένου στους ερευνητές ώστε να γίνουν μελέτες σε μη γνωστά έργα του Καζαντζάκη. 
Εξώφυλλο του Γιώργου Μακράκη για το υπό εκτύπωση εξώφυλλο του έργου Καπετάν Μιχάλης.
  — Ποιά είναι η επίδραση του έργου του Καζαντζάκη σήμερα; Και πώς προσεγγίζουν το έργο του σήμερα; Παρά το γεγονός ότι ούτε στον ελλαδικό χώρο ούτε στο εξωτερικό ο Καζαντζάκης δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια όσο θα έπρεπε η απήχηση του έργου στον κόσμο είναι συγκλονιστική. Χρησιμοποιώ αυτό το επίθετο για έναν και μοναδικό λόγο. Φαίνεται από το μέγεθος των εκδόσεων που υπάρχουν ανά τον κόσμο πάνω στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη  και φυσικά στο ενδιαφέρον που εκδηλώνουν για την δραματοποίηση λογοτεχνικών κειμένων του σε παραστάσεις θεατρικές ή σε κινηματογραφικά έργα. Σημειώνω ότι έχουν καταγραφεί πάνω από 1000 εκδόσεις των έργων του Νίκου Καζαντζάκη σε πάνω από 40 γλώσσες. Αυτός είναι ένας λόγος που μας δημιουργεί ένα επιχείρημα ότι ο Καζαντζάκης και ο καβάφης ανήκουν στους πιο πολυμεταφρασμένους Έλληνες συγγραφείς.   — Ποιό είναι το έργο που προτιμούν περισσότερο; Πρώτος έρχεται ο Βίος και η Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά και εξαιτίας της μεγάλης επιτυχίας που είχε στον κινηματογράφο. Ακολουθεί ο Τελευταίος Πειρασμός και ο Χριστός Ξανασταυρώνεται. Αυτά είναι τα πιο γνωστά και αν διαλέγαμε πέντε έργα, μέσα σε αυτά θα ήταν και η Ασκητική και η Αναφορά στον Γκρέκο. Δηλαδή τρία καθαρά λογοτεχνικά έργα, ένα φιλοσοφικό δοκίμιο και ένα αυτοβιογραφικό έργο.

26 Νοεμβρίου 2015

Τα μυστικά της βίλας του Άγγελου Σικελιανού



Από τα ιερά τέρατα της διανόησης των αρχών του 20ου αιώνα στους πρωτοπόρους του ελληνικού τουρισμού και τους δαιμόνιους επιχειρηματίες του σήμερα. Οι ιστορίες πίσω από την ιστορία της θρυλικής βίλας του Άγγελου Σικελιανού και της Εύας Πάλμερ στο Ξυλόκαστρο
Adtech Ad
Βρισκόμαστε στο Ξυλόκαστρο, στη νότια πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου. Περπατάμε μέσα στο πευκοδάσος του Πευκιά, δίπλα στην παραλία της Συκιάς. Ακολουθώντας το μονοπάτι με κατεύθυνση ανατολική φτάνουμε στον καταπράσινο κήπο του ξενοδοχείου Sikyon, μέσα στο κτήμα που δεσπόζει εδώ και έναν αιώνα η βίλα του Άγγελου Σικελιανού και της Εύας Πάλμερ. Ένα διώροφο κτίριο μοναδικής αρχιτεκτονικής, προστατευόμενο μνημείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και κομμάτι της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Εκεί ο «αλαφροΐσκιωτος» ποιητής έζησε έναν μεγάλο και παράξενο έρωτα με την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ, έναν έρωτα που πυροδότησε το κοινό τους πάθος για την Αρχαία Ελλάδα. Ορμητήριο του κοινού τους στόχου για καθιέρωση των δελφικών εορτών, σημείο συνάντησης ιερών τεράτων της ελληνικής διανόησης στις αρχές του 20ου αιώνα, αρχηγείο των κατακτητών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατόπιν ορόσημο της πρώτης τουριστικής περιοχής της Ελλάδας.
 
Ο επισκέπτης του σήμερα εύκολα διακρίνει αυτό που μάγεψε το ζεύγος κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής στην Κορινθία πίσω στο 1908. Η Πάλμερ αγόρασε το παραθαλάσσιο οικόπεδο στην άκρη του πευκοδάσους για χάρη του συζύγου της. Η ανοικοδόμηση της πέτρινης βίλας ξεκίνησε το 1911 με σχέδια του ίδιου του Σικελιανού και ολοκληρώθηκε το 1916, για να λειτουργήσει ως εξοχική κατοικία για το ζευγάρι και τον μοναχογιό τους Γλαύκο.  Όπως μας εξηγεί ο πολιτικός μηχανικός που επιμελήθηκε την ανακαίνιση του διατηρητέου κτιρίου, Θοδωρής Μαρίνης, αυτή ήταν η πρώτη και μοναδική αρχιτεκτονική απόπειρα του ποιητή και συνδυάζει διάφορες τεχνοτροπίες με στοιχεία βυζαντινής και ενετικής αρχιτεκτονικής.
Η παράξενη οικογένεια με τις αρχαιοελληνικές ενδυμασίες ήταν αδύνατον να μην τραβήξει την προσοχή των κατοίκων λαμβάνοντας περίοπτη θέση στους αστικούς μύθους και θρύλους της εποχής. Πολλές οι ιστορίες για τον Άγγελο, την Εύα, τον Γλαύκο και τους καλεσμένους τους. Η Πάλμερ έκανε εκεί πρόβες με τους ηθοποιούς που συμμετείχαν στις δελφικές παραστάσεις, ενώ ο Σικελιανός συχνά προσκαλούσε εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Κώστας Καρυωτάκη και ο στενός του φίλος Νίκος Καζαντζάκης.

24 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ

Πόσο βάθος έχουν οι ωκεανοί και οι θάλασσες και που παρατηρείται το μεγαλύτερο βάθος τους; ποιές είναι οι μεγαλύτερες σε έκταση;

thalasses_kai_okeanoi
Το πάθος για γνώση που πάντα ήθελε να αποκτήσει ο άνθρωπος για τις θάλασσες και τους ωκεανούς μας ήταν πάντα έντονο και όχι άδικα.
Δείτε στον πίνακα που ακολουθεί αναλυτικά όλες τις πληροφορίες που θα θέλατε να μάθετε για τις θάλασσες και τους ωκεανούς μας.
NameAreaAveragedepthGreatest knowndepthPlace ofgreatest known depth
sq. mi.sq. kmft.mft.m
Pacific Ocean60,060,700155,557,00013,2154,02836,19811,033Mariana Trench
Atlantic Ocean29,637,90076,762,00012,8803,92630,2469,219Puerto Rico Trench
Indian Ocean26,469,50068,556,00013,0023,96324,4607,455Sunda Trench
Southern Ocean7,848,30020,327,00013,100–16,4004,000–5,00023,7367,235South Sandwich Trench
Arctic Ocean5,427,00014,056,0003,9531,20518,4565,62577°45’N; 175°W
Mediterranean Sea1,144,8002,965,8004,6881,42915,1974,632Off Cape Matapan, Greece
Caribbean Sea1,049,5002,718,2008,6852,64722,7886,946Off Cayman Islands
South China Sea895,4002,319,0005,4191,65216,4565,016West of Luzon
Bering Sea884,9002,291,9005,0751,54715,6594,773Off Buldir Island
Gulf of Mexico615,0001,592,8004,8741,48612,4253,787Sigsbee Deep
Okhotsk Sea613,8001,589,7002,74983812,0013,658146°10’E; 46°50’N
East China Sea482,3001,249,2006171889,1262,78225°16’N; 125°E
Hudson Bay475,8001,232,300420128600183Near entrance
Japan Sea389,1001,007,8004,4291,35012,2763,742Central Basin
Andaman Sea308,000797,7002,85487012,3923,777Off Car Nicobar Island
North Sea222,100575,200308942,165660Skagerrak
Red Sea169,100438,0001,6114917,2542,211Off Port Sudan
Baltic Sea163,000422,200180551,380421Off Gotland

22 Νοεμβρίου 2015

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΕΛΕΜΕΝΤΕΣ




tse

Ο Νικόλαος Τσελεμεντές και ο θρυλικός οδηγός μαγειρικής. Έμαθε στις Ελληνίδες τη μπεσαμέλ και το πιροσκί. Έφερε το κέτερινγκ, καθιέρωσε ειδικές δίαιτες για ασθενείς και ίδρυσε σχολή μαγείρων 01/01/2015Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑΕτικέτες: Αμερική, βιβλίο, Ζαχαροπλαστική, κουζίνα, μαγειρική, Νίκος, οδηγός, συνταγή, Τσελεμεντές «Κανένα άλλο βιβλίο δεν εσκόρπισε εις την Ελληνικήν οικογένειαν τόσην ευτυχία», έλεγε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος για τα περιοδικά και τα βιβλία του Νικολάου Τσελεμεντέ. Ο μάγειρας από τη Σίφνο που μαγείρεψε για πρέσβεις και υψηλά πρόσωπα, έγραψε ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά «best seller» όλων των εποχών. Το βιβλίο «Οδηγός Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής» δεν περιείχε μόνο συνταγές, αλλά και πολλές χρήσιμες συμβουλές για νιόπαντρες και παλιές συζύγους. Εξηγούσε με ποιον τρόπο λειτουργεί η αίσθηση της γεύσης και έγραφε για τη σωστή διατροφή, τους τρόπους συντήρησης τροφίμων, τον εξοπλισμό της κουζίνας, το σωστό στρώσιμο του τραπεζιού και τρόπους συμπεριφοράς. Το πρώτο περιοδικό που εκδόθηκε από τους Στάγγελ και κρεμάστηκε στα περίπτερα, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1910. Έγινε αμέσως ανάρπαστο.tselementes2
 Η μπεσαμέλ, το κονσομέ και τα πιροσκί που έμαθαν για πρώτη φορά οι ελληνίδες νοικοκυρές Ο Τσελεμεντές ταξίδεψε δύο φορές τη δεκαετία του ’20 στην Αμερική. Ήταν για αυτόν σαν να βρισκόταν στη Disneyland της γεύσης. Μπορούσε να βρει σάλτσες που δεν ήξερε και δεν είχε δοκιμάσει, ποικιλίες μουστάρδας και νέους τρόπους μαγειρέματος. Εκεί σπούδασε μαγειρική, ζαχαροπλαστική και διαιτολογία. Όταν έγιναν τα εγκαίνια του γνωστού νεοϋορκέζικου Σέντραλ Παρκ, εργάστηκε ως αρχιμάγειρος της γιορτής που ακολούθησε. Παράλληλα με τις σπουδές του, εργαζόταν σε διάσημα εστιατόρια της εποχής, όπου γινόταν αντικείμενο θαυμασμού. Οι γνώσεις που απέκτησε στη μαγειρική όταν δούλευε ως παιδί στο ξενοδοχείο του θείου του στο Φάληρο, του επέτρεψαν να υλοποιήσει και μια απλή, αλλά πανέξυπνη επιχειρηματική ιδέα. Γι” αυτό είχε παρατήσει σε ηλικία 17 ετών τη δουλειά που έκανε σε συμβολαιογραφείο, με σκοπό να κάνει τις πρώτες του σπουδές στη Βιέννη. Όταν γύρισε από την Αμερική το 1932, εξέδωσε τον μεγάλο οδηγό μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, που έμαθε αμέτρητες Ελληνίδες να μαγειρεύουν. Έκτοτε επανεκδόθηκε τουλάχιστον δεκαπέντε φορές και οι συνταγές του γράφονταν για χρόνια σε πολλές εφημερίδες, καθιερώνοντας τον Νικόλαο Τσελεμεντέ ως το σύμβολο της ελληνικής κουζίνας. Οι νοικοκυρές πλέον αντάλλασσαν απόψεις για τη μπεσαμέλ, το κονσομέ ή τα πιροσκί. Σε κάθε γάμο ο οδηγός αποτελούσε μια πρώτης τάξεως δώρο στους νεόνυμφους. Συνταγές με ονόματα γυναικών ή αρχαιοελληνικές ονομασίες Πολλές φορές σε διάφορες γευστικές δημιουργίες του έδινε ονόματα γυναικών. Όταν κάποτε η Κυβέλη του περιέγραψε πως έκανε μια συνταγή με ελάχιστα υλικά που είχε στη διάθεσή της, κατέγραψε τη συνταγή και της έδωσε το όνομα της ηθοποιού. Η συνταγή για τα ρεβίθια φούρνου που φτιάχνουν ακόμη στη Σίφνο ήταν του Νικολάου Τσελεμεντέ, που την επινόησε την περίοδο της Κατοχής. Μελετούσε επίσης την αρχαία κουζίνα μέσω των Δειπνοσοφιστών, για να ανακαλύψει συνήθειες και γεύσεις. Όταν κάποτε μαγείρεψε για τον διάδοχο της Σουηδίας, ο κατάλογος του Τσελεμεντέ είχε τα εξής: «Πρόπομα ψυχρόν, χρύσοφρυς Μεγαρικός, θωρακοφόροις καράβοις Ευβοίας, γαλαθηνού μόσχου τεμάχη, θύμβρωνος μάγματα, ορτυγέας λεπτοτράχηλοι όρτυγες, θρίκαδες εν οξυγάρω, ασπάραγοι έλοοι, Ολύμπου νιφάδες, ολβιογαστόρων επιφορήματα». Χρυσόφρυς Μεγαρικός ήταν η συναγρίδα Μεγάρων, θωρακοφόροις καράβοις Ευβοίας ήταν οι γαρίδες, θρίκαδες εν οξυγάρω ονόμασε το μαρούλι και οι Ολύμπου νιφάδες ήταν παγωτό δικής του συνταγής. Του άρεσε να δίνει ποιητικά, αρχαία και γενικώς εύηχα ονόματα στις συνταγές.

21 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΚΝΩΣΣΟΥ



Το παλάτι της Κνωσού ανακατασκευασμένο σε μια τρισδιάστατη απεικόνιση.

19 Νοεμβρίου 2015

Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ





    ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ…
    Μια μόλις μέρα μετά την δολοφονία του Παύλου Μελά, στις 14 Οκτωβρίου του 1904… και η ελληνική παράδοση καταγράφει με το παρακάτω δημώδες και γλαφυρό ποίημα την θυσία της:
    - Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα
    κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;
    - Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι
    κι έχουμε μείνει μόνοι , χωρίς μανούλα πλειό .
    Γιατί από μάνα πιο πολύ μας αγαπούσε εκείνη ,
    η δόλια Αικατερίνη από τη Γευγελή .
    Της είπαν να παραδοθεί τα τέρατα εκείνα.
    Μ’ αυτή σαν Μπουμπουλίνα, ενώ πυροβολεί, τους λέει
    ” Δεν παραδίνεται ποτέ της μια Ελληνίδα “.
    Κι ως λύκαινα ηρωίδα τρεις ώρες τους κρατεί.
    Μα τέλος την εκάψανε κι επέταξε στα ουράνια
    κι εμάς σε μαύρη ορφάνια μας άφησε στη γη . 
    Η Αικατερίνη Χατζηγεωργίου υπήρξε ένα κορίτσι, το οποίο άφησε τον μάταιο ετούτο κόσμο μόλις στα είκοσι της χρόνια μιας και είχε μπεί στο μάτι του βουλγαρικού κομιτάτου, το οποίο την είχε “προγράψει” για την αγάπη που έτρεφε στην Ελλάδα και για το οτι κρατούσε την φλόγα της ελπίδας για λευτεριά ζωντανή στα σκλαβωμένα εδάφη της Μακεδονίας των αρχών του 20ου αιώνα. Πριν όμως καεί ζωντανή, πήρε μαζί τις στον τάφο αρκετές  ψυχές Βουλγάρων κομιτατζήδων δια μέσου του πιστολιού της, αν και εγκλωβισμένη στο σπίτι στο οποίο έβαλαν τελικά φωτιά  καίγοντας την μαζί με όσους βρίσκονταν μαζί της εκείνο το κρύο βράδυ του 1904.

    18 Νοεμβρίου 2015

    Ρίτσος: «Ίσως να ’ναι κι έτσι»




    Ρίτσος: «Ίσως να ’ναι κι έτσι» Αποσπάσματα από το έργο του πολυβραβευμένου ποιητή ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟΣΟ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΣ απομακρύνονται ο ένας απ' τον άλλον. Οι άνθρωποι γίνονται περισσότερο κοινωνικοί και λιγότερο ανθρώπινοι. Χάνουν τις ιδιομορφίες τους, τα ιδιαίτερα προτερήματα και τα ελαττώματά τους -σχεδόν ισοπεδώνονται. Οι φιλίες μαραίνονται. ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ, οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο (ακόμη και στα κοστούμια τους και στη χτενισιά τους), σαν να καταργηθήκανε οι διαφορές τους, κι όμως τώρα ακριβώς νιώθεις πως οι διαφορές τους αυξήθηκαν, κι όλοι τους χωρισμένοι με διαδοχικά κάθετα στρώματα τυπικότητας κι ευγενικής ψυχρότητας. ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ. Οι όμορφες εκείνες μονοκατοικίες με τις γύψινες γιρλάντες, με τους καπνοδόχους, τ’ ανθέμια, τους κήπους, τα πηγάδια, καθεμιά τους με το δικό της γούστο, τη δική της φυσιογνωμία, απορία ή και αδεξιότητα, δόθηκαν με αντιπαροχή κι υψώθηκαν τα πολυώροφα, μονότονα, απρόσωπα, τσιμεντένια κουτιά, κρύβοντας τον Παρθενώνα, τον Αϊ-Γιώργη του Λυκαβηττού, σφαγιάζοντας τα δεντράκια μας, πιπεριές, μουριές, γαζίες, τις παιδικές μας αναμνήσεις, τους χαρταϊτούς, τα σκοινιά της μπουγάδας, τ’ αστέρια, τις ξυπόλητες ποδοσφαιρικές ομάδες, τις βραδινές κουβεντούλες από παράθυρο σε παράθυρο, από αυλή σε αυλή με τις μυρωδιές του βασιλικού και του δυόσμου, με τον μητρικό νουθετικό ουρανό, με το φεγγαράκι μια φέτα δροσερό… Ω, ΠΑΝΕ, ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΝΟΔΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, παγοπώλες, γιαουρτάδες, γαλατάδες, ομπρελάδες, γανωτζήδες, παπλωματάδες, τροχιστές, καρεκλάδες, ιχθυοπώλες, μανάβηδες με τα γαϊδουράκια τους ή τα χειραμάξια τους και μοσκοβόλαγαν οι γειτονιές ροδάκινα, ντομάτες, αχλάδια και τριαντάφυλλα κι οι κότες κακάριζαν θριαμβευτικά, δοξάζοντας κάτι άγνωστο και οικείο, λευκό και σφαιρικό κι αδιαμφισβήτητο, κι ούτε χρειάζονταν καν ξυπνητήρια ή ρολόγια, γιατί, απ’ τη μια τ’ αστέρια, απ’ την άλλη τα κοκόρια, είχαν αναλάβει τη χρονική και μετεωρολογική μας ενημέρωση, με ακρίβεια και με κάποια εύθυμη πονηρία, κάπως διφορούμενη. ΚΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΡΙΜΩΧΤΗΚΑΝΕ ΦΑΜΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΦΑΜΙΛΙΕΣ μέσα σε τούτα τα κουτιά, κοντά κοντά, πλάι πλάι, κι ούτε γνωρίζονται κι ούτε βλέπονται ούτε χαιρετιούνται, κι αντίς για δέντρα έχουν κεραίες τηλεοράσεων, και μονάχα οι ολόσωμοι καθρέφτες των ασανσέρ κάτι κρατούν από μνήμες ερωτικών δωματίων… ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ -λόγια, άλλο τίποτα, άφθονα λόγια-, μα δε συνομιλούν, δε λένε τίποτα δικό τους, προσωπικό, ιδιωτικό, ιδιαίτερο (και γι’ αυτό καθολικό), μόνο λόγια, ξένα, μηχανικά, δημοσιογραφικά, γενικού ενδιαφέροντος, μεγάλοι τίτλοι εφημερίδων, γιατί, πράγματι, ξεφυλλίζουν πολλές εφημερίδες διαβάζοντας μόνον τα κεφαλαία γράμματα και τα εγκλήματα και τις αυτοκτονίες, ακούν επίσης τις ειδήσεις των 9 ή και των 12 απ’ την τηλεόραση (έγχρωμη τώρα) -άνθρωποι επαρκώς ενημερωμένοι, πολύ παρόντες (εδώ και σήμερα), κι εντελώς απόντες απ’ τον εαυτό τους, απ’ το παρελθόν τους, το μέλλον τους και, φυσικά, απ’ το παρόν τους, μακριά απ’ τους άλλους… Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιάννη Ρίτσου, Ίσως Να ’Ναι κι Έτσι, εκδ. Κέδρος. Ο Γιάννης Ρίτσος (1 Μαΐου 1909-11 Νοεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας ποιητής. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεότερης ελληνικής ποίησης. Δημοσίευσε πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα, μελέτες, μεταφράσεις, χρονογραφήματα. Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ, το οποίο δεν πήρε, διότι θεωρήθηκε στρατευμένος ποιητής (δηλαδή ήταν μέλος του ΚΚΕ). Το 1975 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίoυ Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Άλλα σημαντικά βραβεία που απέσπασε είναι το Μέγα Διεθνές Βραβείο Ποίησης (Βέλγιο, 1972) και το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του, Η Σονάτα του Σεληνόφωτος (1956). [Πηγή: www.doctv.gr]

    Ο κατεδαφισμένος πολιτισμός της Αθήνας!



    Ο χρυσός αιώνας της Αθήνας ήταν ο 19ος. Μέσα σε 50 χρόνια ένα μικρό χωριό στους πρόποδες της Ακρόπολης μετατράπηκε σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με ανάκτορα, νεοκλασικά μέγαρα, βουλεβάρτα και μερικά από τα ομορφότερα δείγματα νεοκλασικισμού στον κόσμο – που τότε ήταν και απολύτως της μόδας. Όμως η ανάπτυξη, η ανοικοδόμηση, ο υπερβολικός εκμοντερνισμός, το οικονομικό συμφέρον, αλλά και ο πόλεμος και η έλλειψη χρημάτων συνετέλεσαν ώστε μερικά θαυμάσια κτίρια να χαθούν για πάντα. Κτίρια που αν είχαν διατηρηθεί η εικόνα της Αθήνας θα ήταν διαφορετική, σίγουρα ομορφότερη.
    Ξενοδοχείο Ακταίον
    perierga.gr - Ο κατεδαφισμένος πολιτισμός της Αθήνας!
    Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εμβληματικού χαμένου κτιρίου. Βρισκόταν στο Νέο Φάληρο -στη θέση όπου σήμερα υπάρχει ιδιωτικό νοσοκομείο- και είχε χτιστεί σε σχέδια του Πάνου Καραθανασόπουλου (μαθητή του Τσίλερ) στα πρότυπα των παραλιακών palace ξενοδοχείων που ανθούσαν στις ευρωπαϊκές λουτροπόλεις. Εγκαινιάστηκε το 1903 και για δεκαετίες ήταν το κέντρο της αναψυχής για την ελίτ της Αθήνας, αλλά και των υψηλών επισκεπτών -εστεμμένων, επιχειρηματιών, ζάπλουτων της εποχής- από όλη την Ευρώπη. Είχε 160 δωμάτια, μεγάλες αίθουσες δεξιώσεων, κήπους και παραλία. Η παρακμή του ξεκίνησε λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου έπαθε εκτεταμένες ζημιές από βομβαρδισμούς. Μετά τον πόλεμο η κατεστραμμένη και πάμφτωχη Ελλάδα δεν μπορούσε να συντηρήσει ένα τέτοιο οικοδόμημα και έτσι το ξενοδοχείο εγκαταλείφθηκε, για να κατεδαφιστεί τελικά επί Αριστείδη Σκυλίτση, του αλήστου μνήμης διορισμένου από τη χούντα δημάρχου Πειραιά.
    Μέγαρο Νεγρεπόντη
    perierga.gr - Ο κατεδαφισμένος πολιτισμός της Αθήνας!
    Η μεγαλύτερη απώλεια στην Πλατεία Συντάγματος είναι το μέγαρο αυτό που χτίστηκε το 1880 και κατεδαφίστηκε το 1956. Ανήκε στην εποχή που η λεωφόρος Αμαλίας ήταν η επίσημη «βόλτα» των Αθηναίων που περπατούσαν έχοντας στη μία πλευρά τον Βασιλικό Κήπο και στην άλλη πολυτελείς κατοικίες. Εδώ κατοικούσαν προτού χτιστεί το ανάκτορο Διαδόχου (το 1897) ο μετέπειτα Κωνσταντίνος Α’ και η σύζυγός του Σοφία. Στη συνέχεια, και μέχρι το 1940, στέγασε το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Στη θέση του χτίστηκε πολυκατοικία το 1959.