31 Δεκεμβρίου 2010

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, 1500 χρόνια πριν, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.
Ο Μέγας Βασίλειος, επίσκοπος της Καισαρείας, ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια... ώσπου μία μέρα ο έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους με άγριες διαθέσεις. Οι κάτοικοι φοβήθηκαν και ζήτησαν την προστασία του επισκόπου τους. Αυτός τους είπε να συγκεντρώσουν ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν για να τα προσφέρουν στον έπαρχο. Έτσι κι έγινε. Ο Μέγας Βασίλειος τον έπεισε όμως να φύγει χωρίς να πάρει τίποτε.
Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, που διαβάσαμε, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του.

29 Δεκεμβρίου 2010

 ΤΑ ΡΟΓΚΑΤΣΑΡΙΑ
ΕΝΑ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ
Το έθιμο
Οι ρίζες του εθίμου που πηγάζουν από τις διονυσιακές τελετές της αρχαιότητας, ξεκινάει την ημέρα των Χριστουγέννων και τελειώνει την ημέρα των φώτων μαζί με τον αγιασμό των υδάτων. Τα ρουγκάτσια είναι ένα μπουλούκι ατόμων που γυρίζει από σπίτι σε σπίτι και λένε στους νοικοκυραίους ευχές για μια καλή και γόνιμη χρονιά. Αυτός είναι ο σκοπός τους να διώξουν με τα κουδούνια τους τα κακά πνεύματα, να καλωσορίσουν τη νέα χρονιά και να ευλογήσουν τη γονιμότητα και ευημερία της γης και των ανθρώπων. Οι νοικοκυραίοι τους δέχονταν με μεγάλη χαρά και τους δίνανε κεράσματα και φιλέματα. Τα κύρια πρόσωπα σ’ένα μπουλούκι είναι η νύφη και ο γαμπρός, ο παπάς, ο γιατρός, ο αγροφύλακας, η γριά, η αρκούδα, οι αράπηδες και τα ρουγκάτσια που ξορκίζουν τα κακά πνεύματα.
Ο Γάμος
Να διευκρινίσουμε ότι οι διάλογοι σε όλη τη διάρκεια της αναβίωσης είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από σοβαροί! Σύμφωνα με το σενάριο τα ρογκατσάρια κλέβουν τη νύφη η οποία βέβαια είναι άντρας και πάνω στον καβγά ο γαμπρός πέφτει κάτω. Έρχεται ο γιατρός να τον κάνει καλά αλλά μάταια, έρχεται ο παπάς τίποτα και τότε καλεί τη νύφη η οποία …με το δικό της τρόπο καταφέρνει να τον ξυπνήσει! Στη συνέχεια ο παπάς παντρεύει τον Κωστή με την Περδικούλα λέγοντας διάφορα ακαταλαβίστικα λόγια που περνάνε από γενιά σε γενιά:
Άισον μάισον πέτρα στο κεφάλι σου,
όσος είσαι απ’το κεφάλι μέχρι τα πόδια
είσαι και από τα πόδια μέχρι το κεφάλι!
Χορεύουν και το χορό του Ησαΐα και άλλους χορούς ενώ κρεμάνε στη νύφη και στο γαμπρό χρήματα. Στη συνέχεια στο μαγαζί του χωριού στήνεται ένα μοναδικό γλέντι με τους οργανοπαίχτες και το κλαρίνο να δίνουν ρέστα και τους θαμώνες να χορεύουν μερακλίδικα με τσιπουράκια και μεζέδες!

23 Δεκεμβρίου 2010

ΕΘΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Το τάισμα της βρύσης
Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό" (άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη διαδρομή). Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα ήταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Το Πάντρεμα της φωτιάς
Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλά μέρη της Ελλάδας "παντρεύουν", τη φωτιά. Παίρνουν ένα ξύλο με θηλυκό όνομα και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους. Στη Θεσσαλία, επιστρέφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζάκι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλάδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής. Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυγερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιο κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.
"Έλα, έχουμε γουρουνοχαρά"
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες, εκτός των παιδιών, που είχαν ηλικία πολλές φορές 20-25 ετών. Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά".
Τα Πρωτοχρονιάτικα Μπαμπαλιούρια
Οι γιορτές της Πρωτοχρονιάς ξεκινούν παραδοσιακά στη Λάρισα από την παραμονή, όπου τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους τραγουδώντας τα Αγιοβασιλιάτικα κάλαντα και φωνάζοντας “Σουρβάσο”. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς αναβιώνουν τα “Μπαμπαλιούρια”, είναι ένα Πρωτοχρονιάτικο έθιμο, που έχει τις ρίζες του στη Διονυσιακή λατρεία.
Η στολή των Μπαμπαλιούρηδων, αποτελείται από το “σαλβάρι”, ένα μάλλινο άσπρο παντελόνι, το οποίο στερεώνουν στη μέση με μια μάλλινη άσπρη ζώνη. Το πουκάμισο που φορούν από πάνω είναι συνήθως άσπρο με φαρδιά μανίκια σαν εκείνο των τσολιάδων. Στα πόδια φορούν άσπρες καλτσοδέτες και τσαρούχια. Στη μέση φορούν ένα χοντρό μάλλινο ύφασμα, διπλωμένο πολλές φορές, όπου επάνω δένουν τα μεγάλα και βαριά κουδούνια. Στο κεφάλι φορούν ειδική μάσκα, από προβιά ζώου, τη λεγόμενη “φουλίνα”. Η μάσκα αυτή είναι άσπρη ή μαύρη και έχει τρία ανοίγματα, δύο στα μάτια και ένα στο στόμα. Στα χέρια κρατούν ένα ξύλινο κυρτό σπαθί που συμπληρώνει τη φορεσιά του κάθε “Μπαμπαλιούρη”.
Έτοιμα πλέον τα “Μπαμπαλιούρια” περιμένουν να τελειώσει η Θεία Λειτουργία για να ξεχυθούν στους δρόμους. Μαζί τους είναι πάντα ο “αδελφογύρτης” ο οποίος κρατάει έναν κουμπαρά και μαζεύει τα χρήματα που προσφέρει ο κόσμος. Πριν ακόμη τελειώσει η Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία οι “Μπαμπαλιούρηδες” έχουν πάρει θέση έξω από τις τρεις ενορίες του χωριού.
Βγαίνοντας ο κόσμος από την εκκλησία τους συναντά και αιφνιδιάζεται αφού περνούν το σπαθί στη μέση τους και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει αν δεν βάλει χρήματα επάνω σ’ αυτό. Μόλις βάλουν τα χρήματα τα παίρνει ο αδελφογύρτης και τους εύχεται Καλή Χρονιά. Μετά τις εκκλησίες τα “Μπαμπαλιούρια” πηγαίνουν στην πλατεία, και με το δυνατό θόρυβο που προκαλούν τα κουδούνια τους, τραβούν την προσοχή των ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Φεύγοντας από εκεί, περνούν από τα καφενεία και τις καφετέριες του χωριού και έπειτα ξεχύνονται στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το έθιμο έχει σαν σκοπό να διώξει τα κακά πνεύματα, και να είναι ήσυχη και χαρούμενη η καινούρια χρονιά.



17 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
Στην Αίγυπτο άκμασε ιδιαίτερα η ιατρική όπως και η γραφή και η αστρονομία. Αλλά όταν ακούμε την λέξη Αίγυπτος μας έρχονται στο νου τα τεράστια μνημεία που άφησε πίσω του ο τεράστιος πολιτισμός των Αρχαίων Αιγυπτίων, τις πυραμίδες. Αλλά τι είναι οι πυραμίδες;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ
Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ. Σκοπός της πυραμίδας ήταν να «στεγάσει» το νεκρό Φαραώ κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας ζωής του. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι το σχήμα της πυραμίδας προήλθε από παλαιότερους τύμβους ή συμβόλιζε τις ακτίνες του ήλιου ή ακόμα και μια σκάλα προς τον ουρανό. Αιώνες μετά οι κάτοικοι της Κεντρικής Αμερικής έχτισαν και αυτοί πυραμίδες – ναούς. Παρόλα αυτά οι πυραμίδες της Κ. Αμερικής έμοιαζαν ελάχιστα με αυτούς της Αιγύπτου, καθώς η κορυφή τους ήταν επίπεδη και τουλάχιστον σε μια πλευρά υπάρχουν σκάλες.
ΟΙ ΠΡΏΤΕΣ ΠΥΡΑΜΊΔΕΣ
Οι πρώτες πυραμίδες εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Βασιλείου (3200 – 2300 π.Χ.) ανάμεσα σε αυτές και η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Οι πρώτοι τάφοι των Αιγυπτίων ήταν τύμβοι που φτιάχνονταν όταν κάλυπταν έναν απλό τάφο με χαλίκια. Αργότερα, οι αξιωματούχοι και οι Φαραώ θάβονταν σε στενόμακρα κτήρια από τούβλα λάσπης, τους μασταμπάδες. Μερικοί μασταμπάδες καλύπτονταν, επίσης με τούβλα. Ωστόσο η πρώτη πυραμίδα και ο πρώτος πέτρινος τάφος ήταν η Βαθμιδωτή πυραμίδα του Φαραώ Ζονέρ. Σιγά σιγά όμως η μορφή άρχισε αλλάζει. Οι βαθμιδωτές πυραμίδες συμβόλιζαν την σκάλα με την οποία ο νεκρός θα έφτανε στα αστέρια μαζί με τους άλλους θεούς. Κατά την διάρκεια του χρόνου, όμως, ο ήλιος πήρε μεγαλύτερη σημασία από τα αστέρια, κι έτσι χτίστηκαν οι πραγματικές πυραμίδες που οι πλευρές τους συμβόλιζαν τις ακτίνες του ήλιου.
ΠΩΣ ΧΤΙΖΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ
Η κατασκευή της πυραμίδας του Χέοπα διήρκεσε περίπου τριάντα χρόνια. Επιλέχθηκε ο ιδανικός χώρος: ο τελευταίος πετρώδης όγκος της λυβικής πεδιάδας, πριν από το δέλτα του Νείλου στην πεδιάδα της Γκίζας. Οι ιερείς-αστρονόμοι προσανατόλισαν το μνημείο προς την ιερή πόλη Κεμ (Ληθόπολη), που προστατευόταν από το θεό Χόρους. Για να το επιτύχουν, οι αστρονόμοι έπρεπε να καθορίσουν το Βορρά. Το κατόρθωσαν με εκπληκτική ακρίβεια, με προσέγγιση 2´´ και με όργανα προσκοπικά. Όπως το "μέρκχετ" , μια ράβδο με σχισμή στην κορυφή, μέσα από την οποία παρατηρούσαν την κίνηση των άστρων, μια άλλη ράβδο με νήμα της στάθμης που έδειχνε αν κρατούσαν ευθεία την πρώτη, κι ένα επίπεδο αναφοράς πάνω στο έδαφος, που έδειχνε τις 360 μοίρες.
Το εργοτάξιο είχε μια πολύπλοκη οργάνωση που, ξεκινώντας από τον "αρχηγό" όλων των έργων του βασιλιά, έφτανε στους τέσσερις επιθεωρητές των πλευρών της βάσης της πυραμίδας και στους αρχιτέκτονες, στους γραφιάδες, στους επιστάτες των συνεργείων, στους εξειδικευμένους εργάτες (ξυλουργούς, τεχνίτες, λαξευτές, κ.λπ.) και στους κοινούς εργάτες (οι οποίοι σπάνια ξεπερνούσαν τα 35 χρόνια ζωής και μετέφεραν ογκόλιθους βάρους τριών τόνων).

14 Δεκεμβρίου 2010

Η Διεξαγωγή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας
Η ναυμαχία διεξήχθη στις 28 ή 29 Σεπτέμβρίου (21-22 Βοηδρομιώνος) του 480π.Χ. Τη νύχτα μιάς από αυτές τις μέρες ο Περσικός στόλος απέπλευσε από το Φάληρο με κατεύθυνση προς τα Δυτικά, ενώ τμήμα του Περσικού στρατού αποβιβάσθηκε και κατέλαβε την Ψυτάλλεια με σκοπό, κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας, την περισυλλογή των Περσών ναυγών και την εξόντωση των Ελλήνων ναυαγών. Γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα τα Περσικά πλοία προχωρούσαν κατά μήκος των ακτών της Αττικής με την εξής σειρά: Φοινικικά και Αιγυπτιακά προς το μέρος της Ελευσίνας, κατόπιν τα πλοία της Κύπρου, της Λυκίας και της Παμφυλίας και τέλος προς τον Πειραιά, τα Καρικά και τα πλοία της Ιωνίας.
Οι Έλληνες πληροφορήθηκαν εγκαίρως τις κινήσεις του Περσικού στόλου από τον Αριστείδη, που ήλθε νύχτα από την Αίγινα. Έτσι οι Πέρσες έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού όταν, σύμφωνα με την περιγραφή του Αισχύλου, άκουσαν ξαφνικά, με την ανατολή του ηλίου, τους ήχους της σάλπιγγας και τον Παιάνα να αντηχεί από όλα τα Ελληνικά πλοία:

"Ω, παίδες Ελλήνων, ίτεμ Ελευθερούτε πατρίδ' ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νύν υπέρ παντών αγών"

12 Δεκεμβρίου 2010

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ 480Π.Χ- Η ΜΑΧΗ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑΣ
Ω ξείν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι

Η μάχη των Θερμοπυλών εντάσσεται στους λεγόμενους Μηδικούς πολέμους ή πιο απλά Μηδικά όπως ονομάστηκαν οι εχθροπραξίες που σημάδεψαν την αρχή του 5ου αι. π. Χ μεταξύ των περσών εισβολέων και των ελλήνων.
Η εξιστόρηση των Μηδικών και τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτά μας είναι γνωστά από μία κυρίως πηγή: το έργο του Ηροδότου .
Ο πέρσης βασιλιάς Κύρος είχε καταφέρει ήδη από τον 6ο αι. π. Χ. να δημιουργήσει μία ισχυρή αυτοκρατορία υπό την κυριαρχία της οποίας είχαν περιέλθει και οι ελληνικές πόλεις της δυτικής ακτής της Μικράς Ασίας και ορισμένα νησιά του Αιγαίου. Οι Πέρσες ήλεγχαν της πόλεις αυτές με επιβεβλημένες τυραννίες. Στις αρχές του 5ου αι. π. Χ. ο τύραννος της Μιλήτου Αρισταγόρας ζήτησε την βοήθεια των πόλεων της ηπειρωτικής Ελλάδας για να απαλλαγούν οι ελληνικές πόλεις της Ιωνίας από τη ξένη καταπίεση. Στην έκκληση αυτή του Αρισταγόρα ανταποκρίθηκαν μόνο η Αθήνα και η Ερέτρια το 498 π. Χ. ξεκινώντας εκστρατεία κατά των Περσών. Ο στρατός των ελλήνων συμμάχων κατάφερε την κατάληψη και πυρπόληση των Σάρδεων αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε και η ήττα αυτή σήμανε την αρχή μίας δύσκολης περιόδου για τους έλληνες.  

8 Δεκεμβρίου 2010

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΣΤΟ ΛΗΘΑΙΟ ΠΟΤΑΜΟ

Ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί για λίγο στην κεντρική πεζογέφυρα και να αισθανθεί ότι βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του καταστρώματος ενός καραβιού που ταξιδεύει στο Ληθαίο ποταμό. Μπορεί, επίσης, να καθίσει για λίγο στα παγκάκια και θαυμάσει μέσα από γυάλινους φεγγίτες τη ροή των νερών του Ληθαίου.
Αν στρέψει το βλέμμα του στη βόρεια πλευρά, θα αντικρίσει στην απέναντι γέφυρα να στέκει το άγαλμα του Ασκληπιού - έργο του γλύπτη Θεόδωρου Βασιλόπουλου. Ο καταρράκτης που χύνεται μπροστά από τη βάση του αγάλματος δημιουργεί ένα ανεπανάληπτο θέαμα, ειδικά το βράδυ που οι όχθες του Ληθαίου είναι φωτισμένες. Η κεντρική πεζογέφυρα κατασκευάστηκε το 1886 από Γάλλους μηχανικούς και είναι μεταλλική. Μέχρι το 1996 λειτουργούσε και ως γέφυρα οχημάτων. Είναι ο συνδετικός κρίκος της πόλης καθώς ενώνει τον πιο εμπορικό δρόμο των Τρικάλων, την οδό Ασκληπιού με την Κεντρική πλατεία των Ηρώων Πολυτεχνείου.

6 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ WEB ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 
 Τα PandaLabs, τα anti-malware εργαστήρια της Panda Security,  δίνοντας συμβουλές στα παιδιά για το πώς να χρησιμοποιούν το Internet με υπευθυνότητα, εξασφαλίζοντας ότι... απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα του Web όσο το δυνατόν πιο ακίνδυνα. Αυτή η πρωτοβουλία της Panda Security έχει στόχο να ενθαρρύνει την υπεύθυνη και ασφαλή χρήση του Internet μεταξύ των νέων ανθρώπων και είναι μέρος της καμπάνιας της εταιρείας
«Kids on the Web» (www.kidsontheweb.com).
Με αυτό το στόχο, τα PandaLabs προσφέρουν αυτό τον απλό και πρακτικό οδηγό στα παιδιά:
1. Μην κάνετε κλικ σε ύποπτα links. Όταν χρησιμοποιείτε ένα instant messaging πρόγραμμα (όπως o MSN Messenger ή οποιαδήποτε άλλη chat εφαρμογή) ή λαμβάνετε ένα e-mail, ποτέ μην κάνετε απευθείας click σε οποιοδήποτε από τα links. Αν το μήνυμα αποστέλλεται κατευθείαν από κάποιον που γνωρίζετε, τότε πληκτρολογήστε τη διεύθυνση στον browser. Αν δεν γνωρίζετε τον αποστολέα το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το αγνοήσετε. 

4 Δεκεμβρίου 2010

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 490 π.Χ.
Πολύ προτού αναμετρηθούν στο ένδοξο πεδίο της μάχης του Μαραθώνα, Ελληνες και Πέρσες είχαν «κονταροχτυπηθεί» με στόχο την επικράτηση στις ευημερούσες ελληνικές αποικίες της Μικράς Ασίας. Ηδη περί τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα οι ιωνικές πόλεις, πλην της Μιλήτου, είχαν περιέλθει η μία μετά την άλλη στις κατακτήσεις του γειτονικού κράτους της Λυδίας, υπό τον βασιλιά Κροίσο. Εκμεταλλευόμενες ωστόσο την ήπια κατά κανόνα κυριαρχία των Λυδών, οι μικρασιατικές πόλεις εξακολούθησαν να ακμάζουν στους τομείς του εμπορίου και της τέχνης. Η ουσιαστική υποδούλωσή τους ήρθε μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο βασιλιάς των Περσών Κύρος επικράτησε έναντι του Κροίσου στη μάχη των Σάρδεων το 547 π.Χ. και προήλασε θριαμβευτικά ως τα μικρασιατικά παράλια. Η περσική αυτοκρατορία των δεκάδων εκατομμυρίων υπηκόων, υπερδύναμη της εποχής και αντίπαλον δέος των ελληνικών πόλεων, εξαπλώθηκε ταχύτατα, «καταπίνοντας» ολόκληρο σχεδόν τον τότε γνωστό κόσμο, από τον ποταμό Ινδό ως την Αίγυπτο και από την Κασπία Θάλασσα ως τα ανατολικά παράλια του Αιγαίου. Αντίθετα, στον γεωγραφικό χώρο που καλύπτει σήμερα το ελληνικό κράτος υπήρχαν διάσπαρτες δεκάδες μικρές και μεγάλες αυτόνομες πόλεις-κράτη, με ισχυρότερες τη «στρατοκρατούμενη» Σπάρτη και την ακμάζουσα Αθήνα των 250.000 κατοίκων.

2 Δεκεμβρίου 2010

ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΣ -ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 490 π.Χ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΠΟΥ  ΣΥΓΚΙΝΕΙ
Ο Κυναίγειρος ή Κυνέγειρος (490 π.Χ.) υπήρξε αρχαίος Αθηναίος ήρωας και Μαραθωνομάχος, αδελφός του τραγικού ποιητή Αισχύλου.
Ο Κυναίγειρος υπήρξε απόγονος της οικογένειας των Κοδριδών, γιος του Ευφορίωνα από την Ελευσίνα. Μαζί με τον αδελφό του Αισχύλο πολέμησαν στην Μάχη του Μαραθώνα. Μετά την πρώτη φάση της σύγκρουσης ατην οποία τράπηκε σε φυγή η περσική παράταξη, οι εναπομείναντες Πέρσες έσπευσαν να διαφύγουν με τον στόλο τους. Στον σκληρό αγώνα που ακολούθησε γύρω από τα εχθρικά πλοία ο Κυναίγειρος, προσπαθώντας να εμποδίσει ένα πλοίο να αποπλεύσει το άρπαξε με το χέρι, περιμένοντας να φτάσουν οι συμπολεμιστές του και να το καταλάβουν. Μόνο όταν ένας Πέρσης του ακρωτηρίασε το χέρι με τσεκούρι κατάφερε τελικά το πλοίο να αποπλεύσει ενώ ο Κυναίγειρος, αιμόφυρτος έπεσε στην θάλασσα και ξεψύχησε.
Η ηρωική αυτή πράξη του τιμήθηκε από τους Αθηναίους, που τον ονόμασαν «ήρωα». Ο ζωγράφος Πολύγνωτος τον απαθανάτισε (460 π.Χ.) στην απεικόνιση της μάχης που την απέδωσε σε τρεις πίνακές του στην Ποικίλη Στοά της Αθήνας.



επιτάφιο επίγραμμα του Σιμωνίδη του Κείου:
«Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν» («Πρόμαχοι των Ελλήνων οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα ταπείνωσαν τη δύναμη των χρυσοφορεμένων Μήδων»).

1 Δεκεμβρίου 2010

Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες σοβαρών Τροχαίων ατυχημάτων που αποτελούν μια πραγματική μάστιγα για τη χώρα μας.
Οι αιτίες είναι πάρα πολλές. Ανάμεσα σε αυτές η απροσεξία και η κακή οδική συμπεριφορά των οδηγών ή το άσχημο οδικό δίκτυο συντελούν στην αύξηση των θανάτων αλλά και των σοβαρών τραυματισμών κυρίως νέων ανθρώπων.
Τα μέτρα που κατά καιρούς λαμβάνονται από την πολιτεία χαρακτηρίζονται από πολλούς ως εισπρακτικά ή αποσπασματικά και δυστυχώς δεν επιλύουν το πρόβλημα.
Μια πραγματική αντιμετώπιση του φαινομένου θα μπορούσε να γίνει μέσα από την εκπαίδευση των νέων ανθρώπων προκείμενου να αποκτήσουν σωστή και τυπική οδική συμπεριφορά.
Στα πλαίσια αυτά  δίνεται η ευκαιρία στους μικρούς μας μαθητές να μάθουν να αντιμετωπίζουν την οδήγηση και την κυκλοφορία με υπευθυνότητα, μέσα από το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής.
Μέσα σ’ αυτό τα παιδιά θα εκπαιδευτούν, θα παίξουν και βέβαια θα λειτουργήσουν ως υπεύθυνοι οδηγοί και πολίτες.
Οι μικροί μας φίλοι άλλωστε μπορούν ακόμη και να διδάξουν ΄΄ οδικό ήθος ΄΄ τους γονείς και τους φίλους τους. 

26 Νοεμβρίου 2010

ΤΟ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΣΤΕΡΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΕ 600.000 ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΤΗΣΙΩΣ
Το παθητικό κάπνισμα προκαλεί περίπου τον ένα στους εκατό θανάτους κάθε χρόνο στον κόσμο, δηλαδή πάνω από 600 χιλιάδες θανάτους ετησίως, εκ των οποίων οι 165 χιλιάδες αφορούν παιδιά, σύμφωνα με εκτιμήσεις από το βρετανικό ιατρικό περιοδικό Lancet.Εάν προσθέσουμε και τους θανάτους των 5,1 εκατομμυρίων ανθρώπων που είναι ενεργοί καπνιστές , φτάνουμε σε ένα σύνολο 5,7 εκατομμυρίων ανθρώπων που πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις συνέπειες του καπνίσματος... 

24 Νοεμβρίου 2010

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ....
Χαρακωμένοι μαυροπίνακες, στριμωγμένα παιδιά σε θρανία ή κάτω στο πάτωμα και δάσκαλοι που προσπαθούν να διδάξουν σε μια τάξη με παραπάνω από 60 μαθητές. Αναμνηστικές φωτογραφίες από σχολεία σε όλη την Ελλάδα με παιδιά ξυπόλητα ή ντυμένα με τις ποδιές τους,  καταγράφουν την πραγματικότητα της εποχής.
Η ένδεια,  ακόμα και η έλλειψη των σχολικών εγκαταστάσεων, οι πολυάριθμοι μαθητές και το πρότυπο του «αυστηρού» δασκάλου αντικατοπτρίζουν μια κοινωνία, που χωρίς να έχει την απαιτούμενη οικονομική χορηγία από το κράτος, αποζητάει την μάθηση κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

23 Νοεμβρίου 2010

Σεισάχθεια, ο δίκαιος νόμος του Σόλωνα
Ένας από τους βασικούς νόμους του Σόλωνα, για τις διατάξεις του οποίου υπάρχουν διαφωνίες ήδη στις πληροφορίες των αρχαίων συγγραφέων. Στην κυριολεξία ο όρος σεισάχθεια σημαίνει "απόσειση του άχθους, του βάρους δηλαδή". Από τα αποσπάσματα των ποιημάτων του Σόλωνα που διασώθηκαν φαίνεται ότι με το νόμο εκείνο καταργήθηκαν όλες οι κτηματικές υποθήκες, που είχαν δημιουργηθεί με προηγούμενα δάνεια, απαγορεύτηκε το "επί τοις σώμασι δανείζειν", δηλαδή το δικαίωμα να μπορεί εκείνος που δάνειζε ένα ποσό σε κάποιον άλλο να τον κάνει δούλο του αν δεν του επέστρεφε στον καθορισμένο χρόνο το δάνειο και ελευθερώθηκαν όλοι εκείνοι που ήδη είχαν γίνει δούλοι εξαιτίας των χρεών τους, αναφέρεται ακόμη ότι εξαγοράστηκαν, άγνωστο με ποιο τρόπο, και οι δούλοι που είχαν πουληθεί σε ξένες χώρες.
Ο Πλούταρχος στο Βίο του Σόλωνα λέει ότι καταργήθηκαν όλα τα χρέη ύστερα από τη θέσπιση του νόμου αυτού.
Άλλοι, όπως ο Ανδροτίωνας πιστεύουν ότι η σεισάχθεια ανακούφισε απλώς εκείνους που είχαν δημιουργήσει χρέη. Τη γνώμη αυτή στηρίζουν κυρίως στην ελάττωση της αξίας της αρχαίας δραχμής κατά 27%, πράγμα που σημαίνει ότι εκείνος που χρωστούσε π.Χ. 100 δραχμές, πλήρωνε τώρα μόνο τις 73. Όμως το γεγονός αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον ισχυρισμό του Σόλωνα ότι ελευθερώθηκαν ή και εξαγοράστηκαν δούλοι από δάνεια.
Το πιο πιθανό και λογικό είναι να σκεφτεί κανείς ότι ορισμένα χρέη, τα οποία εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης των οφειλετών δεν ήταν δυνατόν να πληρωθούν, καταργήθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις της σεισάχθειας. Όσοι όμως είχαν δανειστεί και διέθεταν οικονομικούς πόρους που τους επέτρεπαν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους όφειλαν να το κάνουν, με τη διαφορά ότι ανακουφίζονταν κατά 27%. Στην περίπτωση που καταργούνταν όλα τα χρέη, ακόμη και εκείνων που είχαν δυνατότητα να τα εξοφλήσουν βλάπτονταν και με άδικο τρόπο οι δανειστές, που έχαναν κάθε πιθανότητα να πάρουν πίσω όχι μόνο τα κέρδη αλλά και αυτό το κεφάλαιό τους, πράγμα που ερχόταν σε άμεση αντίθεση με το διαλλακτικό χαρακτήρα που είχε η νομοθεσία του Σόλωνα.


18 Νοεμβρίου 2010

ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ;
Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Έχουμε και λέμε:

Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;) Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...) 

16 Νοεμβρίου 2010

ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΒΟΤΑΝΩΝ
Η φύση αποτελεί το μεγαλύτερο φαρμακείο. Η χλωρίδα κρύβει τα μυστικά της πιο λαμπρής ομορφιάς και υγείας, προτείνοντας για κάθε πρόβλημα την άριστη δυνατή λύση. Στο πέρασμα των χρόνων ο άνθρωπος άρχισε να ξεχνά τις θεραπείες της φύσης και προτίμησε να στρέψει το ενδιαφέρον του στα κατασκευάσματα των χημικών εργαστηρίων. Η φύση όμως παίρνει τη ρεβάνς καθώς ανακαλύπτουμε ξανά λίγο - λίγο της ευεργετικές ιδιότητες των φυτών. Το μυστικό της υγείας και της ομορφιάς βρίσκεται καλά κρυμμένο στα βότανα, τα αυτοφυή δηλαδή φυτά και ιδίως αυτά που φυτρώνουν στους καλλιεργημένους αγρούς και χρησιμοποιούνται σαν φάρμακα για τις διάφορες παθήσεις. Στην ελληνική φύση ευδοκιμούν πλήθος βοτάντων που, άλλα με την υπέροχη γεύση και άλλα με το άρωμά τους, μα χαρίζουν ωφέλεια και μας φτιάχουν τη διάθεση. Ας γνωρίσουμε - ή ας θυμηθούμε - τα πιο ωφέλιμα από αυτά. 

14 Νοεμβρίου 2010

Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
ΟΠΛΙΤΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ
Ο σχηματισμός της φάλαγγας αποτελείτο συνήθως από οκτώ μακριούς στοίχους οπλιτών. Η οπλιτική φάλαγγα υπάκουγε πάντα στα παραγγέλματα του βασιλιά και βάδιζε προς την μάχη στοιχισμένη και με ρυθμικό βήμα.
Στο δεξί χέρι κρατούσαν το δόρυ και στο αριστερό την ασπίδα, παραταγμένοι κατά στοίχους ώστε να προφυλάσσονται μεταξύ τους κατά την διάρκεια της μάχης. Στα άκρα της φάλαγγας και ιδιαίτερα στις γωνίες, τοποθετούνταν οι πιο ρωμαλέοι οπλίτες, γιατί αυτά τα σημεία έμεναν συνήθως ακάλυπτα.
Κατά την διάρκεια της συμπλοκής με τον εχθρό προσπαθούσαν να μην διασπάσουν αυτή την διάταξη, και συμπλέκονταν μαζί του σώμα με σώμα μέχρι να τον συντρίψουν η να τον τρέψουν σε φυγή.
Σε περίπτωση φυγής του εχθρού οι Σπαρτιάτες δεν τον καταδίωκαν, πρώτα γιατί δεν ήθελαν να διασπαστεί η συνοχή της φάλαγγας, και έπειτα γιατί θεωρούσαν υποτιμητικό να έχουν για εχθρό τους κάποιον που έφευγε τρέχοντας από το πεδίο της μάχης, δηλαδή έναν δειλό. Την φυγή οι Σπαρτιάτες την θεωρούσαν υποταγή, και σε αυτή την περίπτωση ο εχθρός περισσότερο τον οίκτο τους κέρδιζε παρά την αντιπαλότητά τους.
Ο Σπαρτιατικός στρατός εκτελούσε με μεγάλη ευκολία και ακρίβεια διάφορους ελιγμούς οι οποίοι σε άλλους στρατούς της εποχής θα ισοδυναμούσαν με διάλυση της συνοχής των τμημάτων. Διάφορα τέτοια παραδείγματα μας δίνει ο Ξενοφώντας στην Λακεδαιμονίων Πολιτεία, αναφέροντας μας για παράδειγμα την επί κέρας πορεία. Σε αυτή την διάταξη πορείας η φάλαγγα βαδίζει κατά ενωμοτίες και σε περίπτωση εμφάνισης εχθρικής φάλαγγας ο ενωμοτάρχης διευθύνει την ενωμοτία προς τα αριστερά σχηματίζοντας έτσι όλες οι ενωμοτίες την φάλαγγα παραταγμένη κατά μέτωπο. 

11 Νοεμβρίου 2010

Δράκων, ο πρώτος νομοθέτης της Αθήνας το 624 π.Χ.


Ο Δράκων θεωρείται ο πρώτος νομοθέτης της Αθήνας, αν και οι έξι άρχοντες, οι επονομαζόμενοι Θεσμοθέται, νομοθετούσαν άγραφους νόμους από το 683 π.Χ.Στην αρχή του έκτου αιώνος, ήταν φανερό ότι η Αθήνα είχε ανάγκη από καινούργιους γραπτούς νόμους, γιατί η αριστοκρατία ερμήνευε τους νόμους σύμφωνα με τα συμφέροντα της. Έτσι οι Αθηναίοι ανέθεσαν στον Δράκοντα το 624 π.Χ., να νομοθετήσει γραπτούς νόμους.Ο Δράκων δεν άλλαξε το πολιτικό σύστημα. Οι νόμοι του γράφτηκαν πάνω σε μαρμάρινες πλάκες (621 π.Χ.), που ονομάζονταν Θεσμοί ή Διατάξεις και τοποθετήθηκαν στην Αγορά, όπου ο καθένας μπορούσε να τις διαβάσει.

9 Νοεμβρίου 2010

ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΕΙ
Δεν έχω κάνει ποτέ ανάρτηση όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με το διαδίκτυο  με κάτι άλλο εκτός από εκπαιδευτικά θέματα. Το περιεχόμενο όμως  της ανάρτησης που ακολουθεί  με στενοχωρεί και με ανησυχεί ταυτόχρονα, όχι μόνο ως λειτουργό της δημόσιας εκπαίδευσης, αλλά και σαν γονιό που βλέπει το μέλλον των παιδιών του μέσα από την ανώτατη εκπαίδευση.
"Πάτωσαν" όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια


Κανένα ελληνικό πανεπιστήμιο δεν περιλαμβάνεται στη λίστα των 200 κορυφαίων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του κόσμου, σύμφωνα με τον κατάλογο που καταρτίζει κάθε χρόνο από το 2004 το ειδικό ένθετο, «Times Higher Education» της βρετανικής εφημερίδας «Times».
Τα στοιχεία είναι άκρως απογοητευτικά για τη χώρα μας, καθώς μέχρι πρότινος στη συγκεκριμένη λίστα περιλαμβανόταν το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο το 2009 είχε βρεθεί στην 177η θέση. 

5 Νοεμβρίου 2010

H Κοινωνική Δομή στην Αρχαία Σπάρτη
Τρεις κοινωνικές τάξεις υπήρξαν στην αρχαία Σπάρτη. Ήταν οι τάξεις των Σπαρτιατών, των περιοίκων και των ειλώτων.
ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ
Οι Σπαρτιάτες ονομάζονται μεταξύ τους και «όμοιοι» που σημαίνει ίσοι ή ευπατρίδες. Όπως και σε άλλες πόλεις, έτσι και στην Σπάρτη υπήρχε η τάξη των ευγενών, από την οποία προήρχοντο οι γνήσιοι Σπαρτιάτες, οι ¨όμοιοι¨ δηλαδή πολίτες, οι οποίοι αριθμούσαν περί τα 1500-3000 άτομα. Ο αριθμός αυτός βέβαια ανήκει στους όμοιους πολεμιστές και αναφέρεται στα πρώτα χρόνια της κλασικής αρχαιότητας. Αργότερα ο αριθμός των ομοίων πολεμιστών μεγάλωσε φτάνοντας γύρω στους 9000. Με τις διάφορες όμως πολεμικές διαμάχες μεταξύ των ελληνικών πόλεων και τις αλλεπάλληλες πολεμικές συγκρούσεις, ο αριθμός των ομοίων πολεμιστών μειώθηκε σημαντικά, αναγκάζοντας έτσι διάφορους βασιλείς της Σπάρτης να λάβουν μέτρα κατά της λειψανδρίας και υπέρ της αύξησης του αριθμού των ομοίων πολεμιστών, εγγράφοντας κάποιες φορές ως όμοιους πολίτες, είλωτες ή νόθους. Για να δούμε τον αριθμό των ομοίων πολιτών της Σπάρτης σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της Λακεδαίμονος, πρέπει να σημειώσουμε ότι ο συνολικός πληθυσμός της Λακωνίας υπερέβαινε τις 180.000 κατοίκους. 

1 Νοεμβρίου 2010

Τα σχολικά βιβλία των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στις πρώην ανατολικές χώρες


.......Τα κείμενα των βιβλίων είναι τριών ειδών. Είναι κείμενα λογοτεχνικά, ήδη γνωστά και καταξιωμένα στην Ελλάδα, με αναφορές στις ήδη υπάρχουσες ιστορίες της Λογοτεχνίας. Είναι, επίσης, κείμενα λογοτεχνικά, στρατευμένα, γνωστών αλλά και αγνώστων συγγραφέων του αριστερού πολιτικού χώρου και είναι και κείμενα «επικαιρικά» γραμμένα ad hoc, για να εξυπηρετήσουν κάποιες συγκεκριμένες ανάγκες, μια συγκεκριμένη στιγμή. ......
 
(αναδημοσίευση)     κάντε κλικ εδώ

31 Οκτωβρίου 2010

Ο ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Σύμφωνα με την παράδοση, το χαρμόσυνο μήνυμα της νίκης των Αθηναίων στον Μαραθώνα έφερε το απόγευμα στην Αθήνα ένας ανώνυμος οπλίτης, που αμέσως μετά την κραυγή «νικήσαμε» έπεσε νεκρός από την εξάντληση. Προς ανάμνηση αυτού του γεγονότος στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 καθιερώθηκε ένας δρόμος αντοχής μήκους όση είναι η απόσταση Μαραθώνα - Αθήνας.
H χρονολόγηση γεγονότων που έχουν συμβεί κατά την αρχαιότητα είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, και απαιτεί συνδυασμό πληροφοριών και γνώσεων από διαφορετικές πηγές. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ο καθορισμός της χρονολογίας της μάχης του Μαραθώνα. Ο πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος αναφέρει ότι μόλις οι Αθηναίοι πληροφορήθηκαν την απόβαση του περσικού στρατού στην παραλία του Μαραθώνα έστειλαν τον δρομέα Φειδιππίδη στη Σπάρτη με την εντολή να ζητήσει τη βοήθεια των Λακεδαιμονίων.

29 Οκτωβρίου 2010

Η ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΣΗ
Το κορίτσι της φωτογραφίας αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση, ταυτόχρονα όμως δείχνει και σε όλους αυτούς που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες των λαών του κόσμου,ότι πρέπει να αγωνίζονται για να προσφέρουν ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά για μόρφωση και εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Για την ιστορία, η φωτογραφία, χάρισε στο φωτογράφο ένα ξεχωριστό βραβείο το 2007 και είναι τραβηγμένη στη Δαμασκό.

28 Οκτωβρίου 2010

 Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ
28η Οκτωβρίου του 1940, όταν η Ελλάδα είπε το μεγάλο Όχι στις σιδερόφρακτες στρατιές του άξονα. Όταν οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας ξύπνησαν την Αθήνα, και τα ανακοινωθέντα έγραφαν: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα … Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους…».
Ήταν η μέρα που είχε έρθει η ώρα της «Μάχης της Ελλάδας».
Και παρά το γεγονός ότι οι δυνάμεις του άξονα ήταν μέχρι τότε ανίκητες, παρά το φόβο που κυρίευσε πολλούς, οι Έλληνες πολέμησαν με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν, παρατάσσοντας τη ψυχή απέναντι στο ατσάλι, και …νίκησαν. Διότι πολέμησαν με φρόνημα και λεβεντιά, με ελληνική ψυχή. Λες και όλες οι ξεχασμένες αρετές των Ελλήνων μπήκαν και κέρδισαν εκείνον τον πόλεμο.
«Στο εξής δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες.» (We will not say thereafter that the Greeks fight like heroes, but heroes fight like the Greeks!) είπε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στις 19 Απριλίου του 1941. 

27 Οκτωβρίου 2010

Ξεκίνησαν σήμερα στα σχολεία του Νομού Τρικάλων, οι επετειακές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου 1940.

Το πρωί στις σχολικές μονάδες της Α/Βάθμιας Εκπαίδευσης, υπήρξαν γιορτές προς τιμή της ιστορικής επετείου του «ΟΧΙ» και ακολούθως υπό άσχημες καιρικές συνθήκες, πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη κατάθεση στεφάνων από την μαθητιώσα νεολαία και εκπροσώπους Συλλόγων και Οργανώσεων.
Στη φωτογραφία ο γιος μου, καταθέτει στεφάνι στο Μνημείο Πεσόντων μπροστά στη ΣΜΥ για το 12ο Δημ. Σχολείο Τρικάλων.




26 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΠΟΣ: ΗΣΙΟΔΟΣ
Η διδακτική ποίηση διαφέρει κατά πολύ απ’ το ηρωικό έπος, και μια γενικευμένη απόφανση, που θ’ ανεδείκνυε τον επικό χαρακτήρα και των δύο, πρέπει να συνοδεύεται απ’ την παράθεση των διαφορών τους. Είναι αφηγηματική ασφαλώς, συνδεμένη σε δακτυλικό εξάμετρο, όπως οι ομηρικοί, αλλ’ ο τόνος της είναι διδακτικός• αυτό φαίνεται κυρίως στο δεύτερο έργο του Ησιόδου «Έργα και Ημέραι» (μεταγενέστερος τίτλος, ο Ησιόδειος ήταν μάλλον «Έργα»), όπου ο ποιητής απευθύνεται παραινετικώς στον αδελφό του Πέρση.
Ο Ησίοδος γεννήθηκε στην Άσκρα Βοιωτίας, όμως ο πατέρας του καταγόταν απ’ την Κύμη της Αιολίας κι εγκατεστάθη στην Άσκρα ως γεωργός (έργα και ημέραι, 636). Μας λέει ότι έλαβε μέρος σε ποιητικό αγώνα στη Χαλκίδα και νίκησε (έργα, 650 κ.εξ.), πληροφορία όπου μάλλον διασκευάστηκε σχετικά και χρησίμευσε για όσα αναφέρθηκαν για τον ποιητικό αγώνα Ομήρου – Ησιόδου και τη νίκη του πρώτου στο γνωστό ομώνυμο έργο (αγών διεσώθη απ’ το ρήτορα Αλιαδάμα στο «Μουσείον» στηριγμένος σε προγενέστερες παραδόσεις, πάπυρος Michigan 2754, από δω επηρεάστηκαν και οι μεταγενέστεροι συγγραφείς επί του θέματος).
Όλες οι αρχαίες μαρτυρίες τον συνδέουν με τον Όμηρο, θεωρώντας τον συνήθως υστερότερο• έτσι τον τοποθετούμε χρονολογικά, τη βιολογική και ποιητική του ωριμότητα, περί το 700 π.Χ. 

24 Οκτωβρίου 2010

Τα Τρίκαλα …εξόφλησαν ένα οφειλόμενο χρέος απέναντι στην Αθλητική τους Ιστορία


Το όνειρο έγινε πραγματικότητα και από απόψε και επίσημα το Αθλητικό Μουσείο Τρικάλων, απέκτησε την δική του στέγη στο διώροφο κτίριο «Καστρακίδειο» επί της οδού Καποδιστρίου 13,

...ικανοποιώντας τόσο όσους πάλεψαν να διασωθεί η πλούσια αθλητική Ιστορία της πόλης, όσο και αυτούς που αντιλήφθηκαν ότι υπάρχει ένας «πλούτος» που μένει αναξιοποίητος και ο οποίος γεμίζει με υπερηφάνεια κάθε Τρικαλινό.
Αντικείμενα, φωτογραφίες και έγγραφα -ντοκουμέντα εποχής που δείχνουν την λαμπρή διαδρομή του Τρικαλινού αθλητισμού από το 1896 έως σήμερα, είναι πλέον «κτήμα» όλων των Τρικαλινών.

Ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, σημαντικές διακρίσεις πανελλήνια και διεθνώς, που έφεραν τα Τρίκαλα στις πρώτες θέσεις του Ελληνικού αθλητισμού, βρίσκονται σε έναν χώρο σύγχρονο και στην υπηρεσία της κοινωνίας. 

21 Οκτωβρίου 2010

 Η Αμφικτυονία των Δελφών

Η Δελφική Αμφικτυονία ήταν μια ομοσπονδία δώδεκα φυλών της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας που αποτελούσε αρχικά θρησκευτική ένωση, ενώ αργότερα απέκτησε και πολιτική σημασία. Το Αμφικτυονικό Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές τον χρόνο και κάθε φυλή είχε δύο ψήφους. Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια η επίδραση της μειώθηκε μέχρι που ο Αδριανός ίδρυσε το Πανελλήνιο. Η δύναμη που απέκτησε ήταν τέτοια που πρωταγωνίστησε στην περιοχή έως τουλάχιστον τον 4ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε, κατά κάποιο τρόπο, μια μικρογραφία της Κοινωνίας των Εθνών και του σημερινού ΟΗΕ.
Ίδρυση
Ήδη από τον 7ό αιώνα π.Χ. υπήρχε μία αμφικτυονία των φυλών της κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας, οι οποίοι είχαν αρχικά και τη μεγαλύτερη επιρροή στο συνέδριο. Κέντρο της ήταν το ιερό της Δήμητρας στην Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες. Στην αμφικτυονία αυτή προσχώρησαν και οι Δελφοί. Με τον καιρό απέκτησε μεγάλες αρμοδιότητες στην διοίκηση του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς και ταυτόχρονα ισχυρές πολιτικές δυνάμεις. 

12 Οκτωβρίου 2010

«18 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Σχολικών Βιβλιοθηκών: Σκέψεις για τη σημασία τους στο εκπαιδευτικό μας σύστημα»
“Στον ήσυχο χώρο που ανοίγει το βύθισμα σε ένα βιβλίο ή οποιαδήποτε άλλη πράξη στοχασμού, δημιουργούμε τις συνάφειές μας, αντλούμε συμπεράσματα και αναλογίες, προάγουμε τις ιδέες μας”
Ο Οκτώβριος περιέχει την Παγκόσμια Ημέρα Σχολικών Βιβλιοθηκών (18/10), αλλά με πρόταση της...
Παγκόσμιας Ένωσης Σχολικών Βιβλιοθηκών (IASL), ολόκληρος ο μήνας είναι αφιερωμένος στον θεσμό.
Οι μαθητές στις οργανωμένες σχολικές βιβλιοθήκες χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες, διαβάζουν βιβλία από τη σχολική βιβλιοθήκη και φτιάχνουν όμορφες εργασίες και παρουσιάσεις.
Η Σχολική βιβλιοθήκη ανοίγει συχνά τις «πύλες» της στα γειτονικά σχολεία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, οργανώνοντας θεματικές εκθέσεις, προκειμένου η σχολική κοινότητα αλλά και το ευρύτερο κοινό να γνωρίζουν, σταδιακά και συστηματικά, τον πλούτο των συλλογών της. Τάξεις του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου επισκέπτονται το χώρο και κάνουν χρήση του υλικού και των υπηρεσιών της σε οργανωμένες δράσεις. Παράλληλα δίνεται έμφαση στις φιλαναγνωστικές εκπαιδευτικές δράσεις σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς και άλλους δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς ή άτομα, καθώς και στη μεθοδευμένη εκμάθηση της χρήσης πληροφοριακού υλικού της Βιβλιοθήκης στους μαθητές (λεξικά, εγκυκλοπαίδειες, λογισμικό κ.λ.π.) σε συνεργασία με τους διδάσκοντες στο σχολείο. Στηρίζοντας τα καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα οργανώνονται ανάλογες θεματικές παρουσιάσεις που αφορούν στην Ιστορία και τον πολιτισμό, στις Τέχνες και τα Γράμματα, στις Ευρωπαϊκές Γλώσσες, στην Αγωγή του Καταναλωτή, αλλά και άλλες που συνδέονται με τα μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος, πραγματώνοντας τους διδακτικούς στόχους της κάθε τάξης με την ενσωμάτωση της έρευνας και των τεχνών, και αξιοποιώντας στο έπακρο το υλικό της Βιβλιοθήκης.
Οργανώνονται επίσης αναγνωστικές Λέσχες εφήβων με Θέματα όπως οι « Σχέσεις των δυο φύλων: αγάπη και έρωτας στη λογοτεχνία, στη φιλοσοφία και στην ψυχολογία» , συζητήσεις πάνω σε διάφορα θέματα με επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων, όπου δημιουργούνται για τα παιδιά κίνητρα εντυπωσιακά, ποιοτικά και ποσοτικά συμμετοχής και μάθησης, συναντήσεις – συζητήσεις, διενεργούνται ολοκληρωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα κ.α.

10 Οκτωβρίου 2010

ΜΑΛΑΙΣΙΑ, ΟΙ ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΤΗΣ PETRONAS

Petronas Twin Towers ένα ζευγάρι ουρανοξύστες στην πρωτεύουσα της Μαλαισίας, Κουάλα Λουμπούρ  . Με ύψος των 452 μ. είναι ο 5ος μεγαλύτερος ουρανοξύστης στον κόσμο. Και οι δύο πύργοι  συνδέονται με Petronas Twin Towers γέφυρα που ονομάζεται Skybridge. Η γέφυρα ενώνει τους δύο πύργους σε ύψος 170 μ., μεταξύ του 41ου και 42ου ορόφου.
Σχεδιασμένοι από τον Cesar Pelli & Associates, το κτίριο συνδιάζει καινοτόμα τεχνολογία και Ισλαμικό συμβολισμό, αποτελώντας μία παρέκλιση από τα διεθνώς εμπνευσμένα ψηλά κτίρια της πρωτεύουσας της Μαλαισίας. Επίσης σημαντικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από 100 χρόνια το ψηλότερο κτίριο του κόσμου δεν βρίσκεται στις Η.Π.Α. Τέτοια κτίρια ήταν το Empire State Building, το World Trade Center και πιο πρόσφατα το Sears Tower στο Chicago.Οι διάσημοι Πύργοι Πετρόνας στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας όμως έχουν πλέον χάσει τον τίτλο του υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο· τα «σκήπτρα» κρατά  η Ταϊβάν και ο ουρανοξύστης Ταϊπέι 101 που έχει ύψος 508 (!) μέτρων και... μόλις 91 ορόφους.

Η σημαντικότητα των πύργων Petronas, δεν αφορά μόνο το εκπληκτικό ύψος τους. Είναι ένα μεγάλο έργο, προϋπολογισμού 2 δις $ για την εξέλιξη και ανάπτυξη της Μαλαισιανής πρωτεύουσας, περιλαμβάνοντας ένα πάρκο 20 εκταρίων και κτόρια με χώρους γραφείου, εμπορίου, διαμερισμάτων, ένα τζαμί και άλλες κατασκευές για τις οποίες η Μαλαισιανή κυβέρνηση ελπίζει ότι θα αποτελέσουν τον πυρήνα στην εξέλιξη της χώρας για την πλήρη βιομηχανοποίηση της μέχρι το 2020. Η κατασκευή των πύργων Petronas χρηματοδοτήθηκε από την διεθνή εταιρεία πετρελαίου (από την οποία πήραν και το ονομά τους) και την κυβέρνηση, η κατασκευή βοήθησε επίσης και στην προώθηση της τεχνολογίας, με ομάδες από διεθνής μηχανικούς και γενικούς κατασκευαστές οι οποίοι συνεργάστηκαν στενά με τους Μαλαισιανούς συναδέλφους τους.


7 Οκτωβρίου 2010

Τυραννίδα, ένα από τα πολιτεύματα στα αρχαϊκά χρόνια

Τον 7ο και τον 6ο αιώνα π.Χ. σε πολλές ελληνικές πόλεις-κράτη η πολιτική εξουσία πέρασε, άλλοτε για λίγο και άλλοτε για περισσότερο, στα χέρια ενός μόνο ανθρώπου, του τυράννου. Το πολίτευμα που τότε καθιερωνόταν το ονόμαζαν τυραννίδα ή τυραννία.
Η λέξη τύραννος στα αρχαία χρόνια έχει πολλές διαφορετικές σημασίες. Θα μπορούσαμε όμως γενικά να πούμε ότι τύραννος είναι αυτός που παίρνει αυθαίρετα την εξουσία.
Οι τύραννοι, για να έχουν όλη την εξουσία, σκότωναν πολλούς από τους αντιπάλους τους αριστοκράτες και μοίραζαν τις περιουσίες τους σ’ αυτούς που τους υποστήριξαν. Υπόσχονταν ότι θα φρόντιζαν για τα συμφέροντα του δήμου, δηλαδή για τους γεωργούς, τους εμπόρους και τους τεχνίτες. 

5 Οκτωβρίου 2010

Ταξίδι στα μαθητικά...θρανία
Μέχρι τις 31 Οκτωβρίου θα παραμείνει ανοιχτή η έκθεση

Την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι στον χρόνο και συγκεκριμένα, στον χρόνο της μάθησης παλαιοτέρων εποχών έχουν οι Τρικαλινοί που κάποτε, πέρασαν από τα μαθητικά θρανία, καθώς, φιλοξενείται στο Κουρσούμ Τζαμί, μια σπάνια έκθεση με 400 συλλεκτικά σχολικά βιβλία της περιόδου 1884 – 1984.

1 Οκτωβρίου 2010

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
O κύκλος του νερού (Water cycle)— γνωστός και ως υδρολογικός κύκλος — είναι η συνεχής ανακύκλωση του νερού της Γης μέσα στην υδρόσφαιρα και στην ατμόσφαιρα. Το συνεχές της κυκλικής διαδικασίας του κύκλου του νερού επιτυγχάνεται εξαιτίας της ηλιακής ακτινοβολίας.
Το νερό του πλανήτη αλλάζει συνεχώς φυσική κατάσταση, από τη στερεά μορφή των πάγων στην υγρή μορφή των ποταμών, λιμνών και της θάλασσας και την αέρια κατάσταση των υδρατμών.
Πιο συγκεκριμένα, λόγω της θέρμανσης και των ανέμων στην επιφάνεια της γης τα νερά της εξατμίζονται και μαζεύονται ως υδρατμοί δημιουργώντας τα σύννεφα. Οι υδρατμοί συμπυκνώνονται, υγροποιούνται και στη συνέχεια πέφτουν ως βροχή ή άλλες μορφές υετού, εμπλουτίζοντας έτσι τις αποθήκες νερού της γης, είτε είναι αυτές επιφανειακές, όπως οι θάλασσες και οι λίμνες, είτε είναι υπόγειες.
Ο κύκλος του νερού αποτελεί αντικείμενο του επιστημονικού κλάδου της υδρολογίας για ότι συμβαίνει ή παρατηρείται στο έδαφος και της Μετεωρολογίας για ότι συμβαίνει εξ αυτού στην ατμόσφαιρα.

Ειδικότερα στη Μετεωρολογία ο υδρολογικός κύκλος αποτελεί το σπουδαιότερο καιρικό φαινόμενο ως σύνολο επιμέρους φαινομένων. Αυτός ρυθμίζει την υγρασία του εδάφους, τη λαμπρότητα της ημέρας, και τέλος τη συχνότητα και ένταση των υδρομετεώρων, εκτός του γιγάντιου εκείνου έργου της μεταφοράς ενέργειας από τα μικρά στα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΜΙΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

ΚΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΤΑΞΕΙΣ

30 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΑΜΩΝ ΚΑΙ ΦΙΝΤΙΑΣ-ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
Κάθε φορά που θέλουμε να μιλήσουμε για μία μεγάλη φιλία μεταξύ δύο μεγάλων ανδρών, λέμε "Δάμων και Φιντίας". Η φιλία τους έμεινε αιώνιο παράδειγμα και μέτρο συγκρίσεως των πραγματικών συναισθημάτων απέναντί μας.

Ποιοι όμως υπήρξαν οι Δάμων και Φιντίας; Ο Δάμων ήταν Πυθαγόρειος φιλόσοφος ο οποίος έζησε και έδρασε στις Συρακούσες της Σικελίας. Εζησε κατά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., όταν τύραννος των Συρακουσών υπήρξε ο Διονύσιος ο νεότερος. Ο τελευταίος θεώρησε τον Φιντία, τον καλύτερο φίλο του Δάμωνος, ύποπτο συνομωσίας εναντίον του και τον κατεδίκασε εις θάνατον. Ο Φιντίας παρεκάλεσε πριν την εκτέλεση της ποινής να επισκεφτεί την οικογένεια του για να διεκπεραιώσει τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Ο τύραννος Διονύσιος δίσταζε να του επιτρέψει να φύγει, φοβούμενος ότι εκείνος θα αποδράσει και δεν θα γυρίσει για να εκτελεστεί. Τότε επενέβει και έδωσε λύση ο Πυθαγόρειος φιλόσοφος Δάμων ο οποίος ετέθει ως εγγυητής και προθυμοποιήθηκε να πάρει την θέση του φίλου του, εντός ορισμένης προθεσμίας έως ότου να επιστρέψει εκείνος. Η λύσις αυτή έγινε αποδεκτή και έτσι ο Φιντίας έμεινε να περιμένει εκεί μέχρι να γυρίσει ο Δάμων. Επειδή όμως ο Φιντίας άργησε να επιστρέψει οδηγείτο ήδη ο Δάμων στον τόπο της εκτελέσεως. Και ενώ όλα ήταν έτοιμα για να του κόψουν το κεφάλι, έφτασε ο Φιντίας τρέχοντας λαχανιασμένος και μόλις που πρόλαβε να γλυτώσει την άδικη εκτέλεση του φίλου του.