31 Δεκεμβρίου 2013

" Αντιστέκομαι " ...

Φωτογραφία: " Αντιστέκομαι " ...

Αντιστέκομαι στην απελπισία...στην βαρβαρότητα...και προδοσία..
Αντιστέκομαι στο έντεχνο ψεύδος στις αλυσίδες..
και στο υπερβολικό ξενόφερτο..
Αμύνομαι με όνειρα... με την πίστη... και με την ποίηση..

Γιατί... έτσι θάθελα τη ζωή... όπως και εσείς την ονειρεύεστε!!

Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου ...
" Αντιστέκομαι " ...

Αντιστέκομαι στην απελπισία...στην βαρβαρότητα...και προδοσία..
Αντιστέκομαι στο έντεχνο ψεύδος στις αλυσίδες..
και στο υπερβολικό ξενόφερτο..
Αμύνομαι με όνειρα... με την πίστη... και με την ποίηση..

Γιατί... έτσι θάθελα τη ζωή... όπως και εσείς την ονειρεύεστε!!

Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου ...

30 Δεκεμβρίου 2013

Η ομιλία του Ευγένιου Τριβιζά στο TEDxAthens 2013

Φωτογραφία: " Αν θέλετε τα παιδιά σας να γίνουν έξυπνα διαβάστε τους παραμύθια , αν θέλετε να γίνουν ακόμη πιο έξυπνα , διαβάστε τους ... ακόμη περισσότερα παραμύθια " (Αλμπερτ Αϊνστάιν) ...

Η ομιλία του Ευγένιου Τριβιζά στο TEDxAthens 2013

Ο Τριβιζάς στο φετινό TEDxAthens 2013 αφού κάθισε στην αναπαυτική του πολυθρόνα, και όλοι πιστέψαμε ότι θα μας πει κάποιο από τα δεκάδες του αγαπημένα μας παραμύθια, τελικά μας μίλησε για το κύριο συστατικό των παραμυθιών :

Την Φαντασία!

Ας τον ακούσουμε προσεκτικά. Όλοι οι γονείς. 

Ας τον ακούσουνε τα παιδιά μας

Ας τον ακούσουνε όλοι οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί.

"Η φαντασία έχει άμεση σχέση με την τεχνολογική πρόοδο, με την επιστημονική σκέψη και ζητούμενο σήμερα, την οικονομική ανάπτυξη"

"Τα παιδιά μπαίνουν στην εκπαίδευση με φουλ φαντασία και μετά απο λίγο η φαντασία τους λιμοκτονεί!" 

"Αν θέλετε τα παιδιά σας να γίνουν έξυπνα διαβάστε τους παραμύθια, αν θέλετε να γίνουν ακόμη πιο έξυπνα, διαβάστε τους ... ακόμη περισσότερα παραμύθια!" Αλμπερτ Αϊνστάιν

Ας απενεχοποιηθούμε όλοι μεγάλοι και μικροί!

Ας φανταστούμε ελεύθερα λοιπόν!

Αλήθεια, πόσες χρήσεις ενός συνδετήρα μπορείτε να σκεφτείτε εσείς και τα παιδιά σας;
" Αν θέλετε τα παιδιά σας να γίνουν έξυπνα διαβάστε τους παραμύθια , αν θέλετε να γίνουν ακόμη πιο έξυπνα , διαβάστε τους ... ακόμη περισσότερα παραμύθια " (Αλμπερτ Αϊνστάιν) ...

Η ομιλία του Ευγένιου Τριβιζά στο TEDxAthens 2013

Ο Τριβιζάς στο φετινό TEDxAthens 2013 αφού κάθισε στην αναπαυτική του πολυθρόνα, και όλοι πιστέψαμε ότι θα μας πει κάποιο από τα δεκάδες του αγαπημένα μας παραμύθια, τελικά μας μίλησε για το κύριο συστατικό των παραμυθιών :

Την Φαντασία!

Ας τον ακούσουμε προσεκτικά. Όλοι οι γονείς.

Ας τον ακούσουνε τα παιδιά μας

Ας τον ακούσουνε όλοι οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί.

28 Δεκεμβρίου 2013

" Ο 14χρoνoς με σύνδρομο Asperger που απειλεί τη θεωρία της σχετικότητας " ...

Φωτογραφία: " Ο 14χρoνoς με σύνδρομο Asperger που απειλεί τη θεωρία της σχετικότητας " ...

O 14χρoνός Jacob Barnett είναι ένα βήμα πριν καταρρίψει τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Στα δύο του χρόνια, ο Jacob Barnett διαγνώστηκε με Σύνδρομο Asperger. Οι γιατροί είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του μόνος του. Έπεσαν όμως τελείως έξω!

Ο δείκτης ευφυΐας του είναι μεγαλύτερος και απο του Αϊνστάιν!

Ο Jacob  από τα τρία του χρόνια έφτιαχνε πάζλ με 5.000 κομμάτια ενώ στα δέκα του άφησε το σχολείο και μπήκεκατευθείαν στο Πανεπιστήμιο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) και είναι ένας από τους πλέον ελπιδοφόρους ερευνητές στον τομέα της κβαντικής φυσικής.

«Ακόμα δουλεύω πάνω σε αυτό. Εχω μία ιδέα, αλλά εξακολουθώ να εργάζομαι στις λεπτομέρειες», δήλωσε ο ίδιος ενώ αν τα καταφέρει θα διεκδικήσει το βραβείο Νόμπελ!
" Ο 14χρoνoς με σύνδρομο Asperger που απειλεί τη θεωρία της σχετικότητας " ...

O 14χρoνός Jacob Barnett είναι ένα βήμα πριν καταρρίψει τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Στα δύο του χρόνια, ο Jacob Barnett διαγνώστηκε με Σύνδρομο Asperger. Οι γιατροί είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του μόνος του. Έπεσαν όμως τελείως έξω!

Ο δείκτης ευφυΐας του είναι μεγαλύτερος και απο του Αϊνστάιν!

27 Δεκεμβρίου 2013

Ναι , υπάρχει ακόμα " Ε Λ Π Ι Δ Α " ...

Φωτογραφία: Ναι , υπάρχει ακόμα " Ε Λ Π Ι Δ Α " ...

Εύβοια: Η ζωγραφιά και τα λόγια του μικρού μαθητή που συγκίνησαν γνωστό επιχειρηματία

Όλα ξεκίνησαν ένα μεσημέρι πριν από λίγες μέρες όταν γνωστός επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην Κύμη περνούσε έξω από δημοτικό σχολείο. Αυτό που του έκανε εντύπωση, ήταν ένα παιδί που κρύωνε παρόλο που ήταν βαριά ντυμένο.

Το πλησίασε και το ρώτησε μήπως ήθελε να του δώσει το μπουφάν του για να ζεσταθεί. Το παιδάκι τον κοίταξε στα μάτια και του είπε: "Μακάρι κύριε, το κρύο να ήταν μόνο έξω από το σχολείο. Δυστυχώς δεν υπάρχει αρκετό πετρέλαιο για τις τάξεις και κρυώνουμε".

Τα λόγια του μικρού παιδιού ''άγγιξαν'' τον επιχειρηματία, που πριν 30 χρόνια ήταν και ο ίδιος μαθητής, του συγκεκριμένου σχολείου. Συγκινήθηκε και έφυγε για τα γραφεία του. Για αρκετή ώρα, τα λόγια του μπόμπιρα ήταν στο μυαλό του, μέχρι που πήρε την απόφαση και σήκωσε το τηλέφωνο.

Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν το βενζινάδικο της περιοχής. Σύμφωνα με το evianews.com, λίγες ώρες αργότερα, το βυτιοφόρο ήταν έξω από το σχολείο και έβαζε μισό τόνο πετρέλαιο. Το ίδιο έκανε και σε άλλο σχολείο.

Ο επιχειρηματίας απέδειξε τις ευαισθησίες του και ο μαθητής από σχολείο της Κύμης δεν το ξέχασε...

Οι μέρες πέρασαν μέχρι που ένα πρωινό, χτύπησε κάποιος την πόρτα του γραφείου του. Δεν φαίνονταν από το τζάμι. Πλησίασε και με μεγάλη του έκπληξη είδε τον νεαρό μαθητή. Στα χέρια του κρατούσε την ζωγραφιά που βλέπετε στην φωτογραφία.

"Κύριε, αυτό είναι το δώρο μου για σένα" του είπε και τον αγκάλιασε. Είχε ζωγραφίσει το σχολείο και στον καπνοδόχο έβγαινε καπνός. ''Επειδή εσείς φροντίσατε έχουμε πετρέλαιο και μπορούσε να κάνουμε μάθημα ζεστά'' του είπε και ύστερα από λίγο έφυγε...
Ναι , υπάρχει ακόμα " Ε Λ Π Ι Δ Α " ...

Εύβοια: Η ζωγραφιά και τα λόγια του μικρού μαθητή που συγκίνησαν γνωστό επιχειρηματία

Όλα ξεκίνησαν ένα μεσημέρι πριν από λίγες μέρες όταν γνωστός επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην Κύμη περνούσε έξω από δημοτικό σχολείο. Αυτό που του έκανε εντύπωση, ήταν ένα παιδί που κρύωνε παρόλο που ήταν βαριά ντυμένο.

Το πλησίασε και το ρώτησε μήπως ήθελε να του δώσει το μπουφάν του για να ζεσταθεί. Το παιδάκι τον κοίταξε στα μάτια και του είπε: "Μακάρι κύριε, το κρύο να ήταν μόνο έξω από το σχολείο. Δυστυχώς δεν υπάρχει αρκετό πετρέλαιο για τις τάξεις και κρυώνουμε".

26 Δεκεμβρίου 2013

" Ο Άνθρωπος " ...

Φωτογραφία: " Ο Άνθρωπος " ...

Ο άνθρωπος , όταν νιώθει πόνο ...
είναι ζωντανός ...
Αλλά όταν νιώθει ...
τον πόνου του άλλου ,
τότε ναι ... είναι Άνθρωπος 

Ν. Καζαντζάκης ...
" Ο Άνθρωπος " ...

Ο άνθρωπος , όταν νιώθει πόνο ...
είναι ζωντανός ...
Αλλά όταν νιώθει ...
τον πόνου του άλλου ,
τότε ναι ... είναι Άνθρωπος

Ν. Καζαντζάκης ...

24 Δεκεμβρίου 2013

" Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α " ... " Είναι άραγε για όλους μέρες γιορτής ; " ...

Φωτογραφία


Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή έρευνα της Deloitte για τις καταναλωτικές τάσεις την εορταστική περίοδο, η χώρα μας είναι πρώτη στην... αδυναμία των πολιτών να ξοδέψουν χρήματα για δώρα, διασκέδαση και διακοπές, πράγμα που σημαίνει ότι ο σάκος του Αϊ-Βασίλη θα είναι φέτος ακόμα πιο άδειος σε σχέση με πέρυσι και οι συγγενείς και φίλοι δεν θα πρέπει να περιμένουν μποναμά.

Η μείωση των εξόδων για τους Ελληνες αναμένεται να αγγίξει το 12,8%, που σημαίνει ότι θα κόψουν φέτος περίπου 58 ευρώ συγκριτικά με πέρυσι και θα δαπανήσουν κατά μέσο 451 ευρώ από σχεδόν 509 ευρώ το 2012. Ενδεικτικό του κατήφορου της καταναλωτικής δύναμης των Ελλήνων είναι ότι η αμέσως μεγαλύτερη μείωση στις χριστουγεννιάτικες δαπάνες είναι το -2,4% των Ιταλών (ο μέσος Ιταλός προτίθεται να ξοδέψει 477 ευρώ).

23 Δεκεμβρίου 2013

Ευχή εις τον φύλακα Άγγελον ...



Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ᾿ εμού διά την ακρασίαν μου· μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαί μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος· κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναί, άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν· σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν· και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού και άξιον αναδείξαί με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.

Μετάφραση :

21 Δεκεμβρίου 2013

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑ



ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ Δ.Σ. ΑΝΑΒΡΑΣ

Πραγματοποιήσαμε  στο σχολείο μας τη χριστουγεννιάτικη γιορτή παρουσία γονέων και συγγενών των μαθητών μας καθώς και κατοίκων του χωριού. Η θεατρική παράσταση με θέμα την αγάπη και την ειρήνη και την αλληλεγγύη παρουσιάστηκε από τους μαθητές με μεγάλη επιτυχία και απέδωσαν το νόημα με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο.Τα τραγούδια των Χριστουγέννων συνόδευσαν τη γιορτή και κλείσαμε με το παραδοσιακό κέρασμα, προσφέροντας μελομακάρονα,κουραμπιέδες και αναψυκτικά,που ετοίμασαν με φροντίδα οι μητέρες των μαθητών του σχολείου μας. Αποχαιρετιστήκαμε ανταλλάσσοντας ευχές για υγεία-αγάπη-ειρήνη και καλή πρόοδο.

30 Νοεμβρίου 2013

" ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ " . . .

Φωτογραφία: " ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ " . . .

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
-Μπαμπά, μπορώ να ρωτήσω κάτι;
-Ναι, βεβαίως, τι είναι;
-Μπαμπά, πόσα παίρνεις σε μια ώρα;
-Αυτό δεν είναι δίκη σου δουλειά, απάντησε θυμωμένος ο πατέρας.
-Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ, πες μου πόσα παίρνεις σε μια ώρα;

-Εάν πρέπει να ξέρεις, παίρνω 40 ευρώ την ώρα.
-Ωχ! Μπαμπά, σε παρακαλώ, μπορείς να μου δανείσεις 20 ευρώ;
-Εάν ο μόνος λόγος που ρώτησες είναι να δανειστείς κάποια χρήματα, για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.

Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιο του και έκλεισε την πόρτα. Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε όλο και περισσότερο. «Πώς τόλμησε να υποβάλει τέτοια ερώτηση, για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;».
Μετά από μια περίπου ώρα ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και σκέφτηκε: «Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά ν’αγοράσει ο μικρός με τα 20 ευρώ. Και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά». Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και την άνοιξε.
-Κοιμάσαι, γιε μου; Ρώτησε.
-Δεν κοιμάμαι, απάντησε το αγόρι.
-Σκεφτόμουν ότι ίσως ήμουν πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα. Ήταν μια μεγάλη μέρα και έβγαλα την κούρασή μου σε σένα. Εδώ είναι τα 20 ευρώ που μου ζήτησες». Το παιδί έτρεξε κατευθείαν επάνω του χαμογελώντας.
-Σ’ευχαριστώ, μπαμπά, φώναξε. Κατόπιν πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα. Ο πατέρας, μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει, ενώ εκείνο αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του και κοιτάζει τον μπαμπά του, που το ρωτά:
-Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα, εφ΄όσον έχεις ήδη μερικά;
-Μπαμπά, έχω 40 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου; Σε παρακαλώ, έλα αύριο νωρίς στο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.
Ο πατέρας ένοιωσε συντετριμμένος. Αγκάλιασε το μικρό γιο του και τον ικέτευσε να τον συγχωρήσει.


 
Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
-Μπαμπά, μπορώ να ρωτήσω κάτι;
-Ναι, βεβαίως, τι είναι;
-Μπαμπά, πόσα παίρνεις σε μια ώρα;
-Αυτό δεν είναι δίκη σου δουλειά, απάντησε θυμωμένος ο πατέρας.
-Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ, πες μου πόσα παίρνεις σε μια ώρα;

-Εάν πρέπει να ξέρεις, παίρνω 40 ευρώ την ώρα.
-Ωχ! Μπαμπά, σε παρακαλώ, μπορείς να μου δανείσεις 20 ευρώ;
-Εάν ο μόνος λόγος που ρώτησες είναι να δανειστείς κάποια χρήματα, για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.

28 Νοεμβρίου 2013

" Η ζωή της Angelica: Με κομμένα χέρια μεγαλώνει 4 παιδιά " ...

Φωτογραφία
Φωτογραφία
" Γυναίκα αφιερωμένη , γυναίκα με θέληση , γυναίκα προς μίμηση , γυναίκα άξια να είναι μητέρα " ...

" Η ζωή της Angelica: Με κομμένα χέρια μεγαλώνει 4 παιδιά " ...

H Angelica Maribel Murillo ζει σε μια γειτονιά της Τεγουσιγάλπα, στην Ονδούρα με τα τέσσερα παιδιά της. Εδω και 5 χρόνια τα χέρια της είναι κομμένα.
Ηταν το 2008 όταν ο άνδρας της 37χρονης Angelica Maribel Murillo, της έκοψε τα χέρια.
Την κατηγορούσε οτι είχε εξωσυζυγική σχέση και προσπάθησε να τη σκοτώσει με μια ματσέτα. Ο ίδιος από τότε αναζητείται ενώ εκείνη μεγαλώνει τα τέσσερα παιδιά τους, φτιάχνοντας και πουλώντας τορτίγιας.

Ο φωτογράφος του Reuters Jorge Cabrera απαθανάτισε στιγμές από την καθημερινότητα της 37χρονης...

Παρά τη δύναμή της, υπάρχουν στιγμές που λυγίζει...
Αλλά το χαμόγελο επανέρχεται οταν την αγγίζει η κόρη της Braily...
Ζει και μεγαλώνει τα παιδιά της φτιάχνοντας τορτίγιας...
Ο άντρας της της στέρησε τα χέρια, όχι όμως τη θέληση...

26 Νοεμβρίου 2013

Μη λέτε " ΟΧΙ " γιατί ...

Φωτογραφία: Μη λέτε " ΟΧΙ " γιατί ... 
(Της Μιρελλας Μανεση) ...

-Μαμα, θελω να φαω , πειναω.
-Οχι δε θελεις ακομα , δεν περασαν 3 ωρες , ξερω εγω.

-Μαμα , θελω να με παρεις αγκαλια
-Οχι δεν πρεπει , θα καλομαθεις.

-Μαμα, κοιτα , μαθαινω το σωμα μου !
-Οχι δεν κανει μου ειπαν , βαλε την πιπιλα σου

-Μαμα , θελω να κοιμηθουμε μαζι.
-Δεν γινεται παιδι μου πρεπει να γινεις ανεξαρτητος ανθρωπος.

-Μαμα , φοβαμαι το σκοταδι , μη φευγεις !
-Μια χαρα θα εισαι κοιμησου..

-------------------------------------------------------------------------

-Παιδι μου , σου μιλαω δεν ακους ?
-Αφου δεν ξερεις μωρε τιποτα , ξερω εγω !

-Παιδι μου , γιατι απομακρυνεσαι απο μενα ?
-Ετσι συνηθισα μαμα , τι ειμαι κανα μαμοθρεφτο ?

-Παιδι μου , γιατι δεν εκφραζεσαι και κλεινεσαι στον εαυτο σου ?
-Δεν εχει νοημα να εκφραζομαι , αλλωστε εμαθα να εχω υποκαταστατα.

-Παιδι μου , γιατι δεν καθεσαι να φαμε σαν οικογενεια ?
-Ειμαι ανεξαρτητος μαμα !

Παιδι μου , φοβαμαι να πεθανω μονη , μη φευγεις !
Μια χαρα θα εισαι μαμα , κοιμησου...
Μη λέτε " ΟΧΙ " γιατί ...
(Της Μιρελλας Μανεση) ...

-Μαμα, θελω να φαω , πειναω.
-Οχι δε θελεις ακομα , δεν περασαν 3 ωρες , ξερω εγω.

-Μαμα , θελω να με παρεις αγκαλια
-Οχι δεν πρεπει , θα καλομαθεις.

-Μαμα, κοιτα , μαθαινω το σωμα μου !
-Οχι δεν κανει μου ειπαν , βαλε την πιπιλα σου

-Μαμα , θελω να κοιμηθουμε μαζι.
-Δεν γινεται παιδι μου πρεπει να γινεις ανεξαρτητος ανθρωπος.

-Μαμα , φοβαμαι το σκοταδι , μη φευγεις !
-Μια χαρα θα εισαι κοιμησου..

24 Νοεμβρίου 2013

" Ποιά είναι τα 10 πράγματα που ξεχωρίζουν έναν σπουδαίο δασκαλο από έναν απλώς καλό; " ..

Φωτογραφία: " Ποιά είναι τα 10 πράγματα που ξεχωρίζουν έναν σπουδαίο δασκαλο από έναν απλώς καλό; " ...

10. Δινει μεγάλη σημασία στην προσωπική του σχέση του με τα παιδιά
9.   Γνωρίζει πάντοτε καλά το αντικείμενο για το οποίο μιλάει
8.   Ξέρει να προσαρμόζει το μάθημα στις ανάγκες του κάθε μαθητή, ξεχωριστά
7.   Πάντοτε ρωτάει τα «γιατί;» πίσω από οτιδήποτε
6.   Ξέρει πώς να εξάπτει την περιέργεια
5.   Καταλαβαίνει τις τεχνολογικές εξελίξεις και προσαρμόζεται σε αυτές
4.   Επιδιώκει να συνεργάζεται με άλλους σπουδαίους δασκάλους
3.   Έχει πολλούς τρόπους να καταλαβαίνει αν τα παιδιά του πραγματικά εξελίσσονται
2.   Ξέρει να δίνει προτεραιότητα στα σημαντικά
1.   Αφήνει τους μαθητές του να είναι αυτοί τα αστέρια στην τάξη, όχι ο ίδιος

* σύμφωνα με το Teachthought

10. Δινει μεγάλη σημασία στην προσωπική του σχέση του με τα παιδιά
9. Γνωρίζει πάντοτε καλά το αντικείμενο για το οποίο μιλάει
8. Ξέρει να προσαρμόζει το μάθημα στις ανάγκες του κάθε μαθητή, ξεχωριστά
7. Πάντοτε ρωτάει τα «γιατί;» πίσω από οτιδήποτε
6. Ξέρει πώς να εξάπτει την περιέργεια
5. Καταλαβαίνει τις τεχνολογικές εξελίξεις και προσαρμόζεται σε αυτές
4. Επιδιώκει να συνεργάζεται με άλλους σπουδαίους δασκάλους
3. Έχει πολλούς τρόπους να καταλαβαίνει αν τα παιδιά του πραγματικά εξελίσσονται
2. Ξέρει να δίνει προτεραιότητα στα σημαντικά
1. Αφήνει τους μαθητές του να είναι αυτοί τα αστέρια στην τάξη, όχι ο ίδιος

* σύμφωνα με το Teachthought

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Μ. Καλύβια: Αύριο η εκδήλωση μνήμης για τον πρώτο αγροτικό σύλλογο της χώρας
Στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μεγάλων Καλυβίων  η Δημοτική Κοινότητα τιμά  τα  107 χρόνια από την ίδρυση του πρώτου αγροτικού συλλόγου στην Ελλάδα.  Σημαδιακή και επετειακή η ημέρα, καθώς η απαρχή της δημιουργίας αγροτικών συλλόγων σηματοδότησε  την οργάνωση του αγροτικού κόσμου και τη συνεπαγόμενη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του.Πρόκειται για τον πρώτο αγροτικό σύλλογο στην Ελλάδα που ιδρύθηκε το 1906, τέσσερα χρόνια πριν τις συγκρούσεις στο Κιλελερ , έναν σύλλογο που προμήνυσε τον ξεσηκωμό της αγροτιάς απέναντι στον Έλληνα μεγαλοτσιφλικά που αντικατέστησε τον Τούρκο κατακτητή, φερόμενος πιο ολοκληρωτικά και πιο άδικα. Η συσπείρωση της λαϊκής μάζας και η οργανωμένη δράση της ενδυναμώθηκαν από παρόμοιους αγροτικούς συλλόγους που ακολούθησαν. Το 1906, λοιπόν, όταν το θέμα της αναδιανομής της γης βρισκόταν υπό εξέλιξη και ο Ελ. Βενιζέλος προέβαινε σε αγροτικές μεταρρυθμίσεις, φοβούμενος όμως τη δύναμη της πλουτοκρατίας, και εστιάζοντας στη Μεγάλη ιδέα, τότε συγκροτήθηκε ο πρώτος Αγροτικός Σύλλογος για να δώσει το στίγμα της αγροτιάς και να ζητήσει τα αυτονόητα εξ ονόματος της.

22 Νοεμβρίου 2013

" Επιτέλους, ας μου επιτρέψω να είμαι η καλύτερη μαμά του κόσμου " ...





" Για πόσο καιρό θα μπορώ να το ακούω ακόμη; " ...

" Η καλύτερη μαμά του κόσμου " ...


Πόσες φορές σας έχουν πει τα μικρά σας πως είστε η καλύτερη μαμά του κόσμου;

Πόσες φορές το έχετε πιστεψει;

Πόσες φορές όμως έχετε σκεφτεί ότι τα κάνετε όλα λάθος;

"Πολλές", είναι η δική μου πρόχειρη απάντηση...

Μέχρι πριν δύο εβδομάδες περίπου έκανα πολύ αυστηρή κριτική στον εαυτό μου και στις γονεϊκές μου ικανότητες. Ήθελα να τα κάνω όλα καλά και για κάποιο λόγο πίστευα ότι δεν τα κατάφερνα, αν και τα ίδια μου τα παιδιά, με την συμπεριφορά τους και τον χαρακτήρα τους με διαψεύδουν καθημερινά.

Μέχρι που μας κάλεσαν στον σχολείο του μικρού μου για να γνωριστούμε και να μας ενημερώσουν για το πρόγραμμά τους. Πρέπει να σας πω πως η στάση τον εκπαιδευτικών ήταν για μένα σκέτη αποκάλυψη! Δεν μου είπαν κάτι που δεν το ήξερα, που δεν το είχα ήδη σκεφτεί, που δεν το έβλεπα σε άλλους γονείς, αλλά... δεν ξέρω γιατί... μάλλον είναι θέμα χαρακτήρα... δεν μπορούσα μέχρι τώρα να το εφαρμόσω...

Φωτογραφία: " Επιτέλους, ας μου επιτρέψω να είμαι η καλύτερη μαμά του κόσμου " ...
" Για πόσο καιρό θα μπορώ να το ακούω ακόμη; " ...

" Η καλύτερη μαμά του κόσμου " ...

Πόσες φορές σας έχουν πει τα μικρά σας πως είστε η καλύτερη μαμά του κόσμου;

Πόσες φορές το έχετε πιστεψει;

Πόσες φορές όμως έχετε σκεφτεί ότι τα κάνετε όλα λάθος;

"Πολλές", είναι η δική μου πρόχειρη απάντηση...

Μέχρι πριν δύο εβδομάδες περίπου έκανα πολύ αυστηρή κριτική στον εαυτό μου και στις γονεϊκές μου ικανότητες. Ήθελα να τα κάνω όλα καλά και για κάποιο λόγο πίστευα ότι δεν τα κατάφερνα, αν και τα ίδια μου τα παιδιά, με την συμπεριφορά τους και τον χαρακτήρα τους με διαψεύδουν καθημερινά.

Μέχρι που μας κάλεσαν στον σχολείο του μικρού μου για να γνωριστούμε και να μας ενημερώσουν για το πρόγραμμά τους. Πρέπει να σας πω πως η στάση τον εκπαιδευτικών ήταν για μένα σκέτη αποκάλυψη! Δεν μου είπαν κάτι που δεν το ήξερα, που δεν το είχα ήδη σκεφτεί, που δεν το έβλεπα σε άλλους γονείς, αλλά... δεν ξέρω γιατί... μάλλον είναι θέμα χαρακτήρα... δεν μπορούσα μέχρι τώρα να το εφαρμόσω...

'Ηταν πολύ απλό. Ειπώθηκε απλά, χωρίς κανένα στόμφο. Δεν θύμιζε σε τίποτα τις διάφορες σοφίες που ξεστομίζουν κατά καιρούς οι ειδήμονες γονείς (ή μη γονείς, γιατί και αυτοί έχουν άποψη). Και δόθηκε ως απάντηση στις περισσότερες ερωτήσεις των γονιών...

"Σταματήστε να αισθάνεστε ενοχή. Να είστε σίγουροι ότι κάνετε το καλύτερο που μπορείτε για τα παιδιά σας. Και αυτά το ξέρουν. Κοιτάξτε τα πρόσωπά τους. Είναι χαρούμενα, περνάνε καλά μαζί σας, στις βόλτες σας, στο σχολείο; Κοιτάξτε τα στα μάτια και θα σας πουν τα πάντα. Μην αισθάνεστε ένοχοι. Κανένας δεν γεννήθηκε γονιός. Και μόνο που είστε εδώ, ανησυχείτε, έχετε απορίες, αγωνίες, αυτό σας κάνει καλούς γονείς. Να θυμάστε πάντα ότι κάνετε το καλύτερο."

Πόσες φορές μου περνούσε αυτή η σκέψη από το μυαλό; Πόσες φορές αναρωτήθηκα αν τα παιδιά μου είναι χαρούμενα; Πόσες φορές αισθάνθηκα απαίσια γιατί πάντα, μα πάντα, πίστευα ότι θα μπορούσα να τα είχα κάνει καλύτερα; Τόσες πολλές που νομίζω ότι καμιά φορά δεν απολάμβανα τις στιγμές μαζί τους. Η ανάγκη  για το σωστό μπορεί να μας στερήσει πολύ όμορφα πράγματα, πολλές τρυφερές στιγμές. Το χειρότερο είναι πως δεν το καταλαβαίνουμε καν...

Έχω και σημερινό παράδειγμα για αυτά που σας γράφω:

Το πρωί, περιμέναμε το σχολικό με τον Άρη. Ήταν πολύ χαρούμενος, γιατί συνήθως πηγαίνει με τον μπαμπά του, οπότε οι μέρες που πάμε μαζί είναι κάτι σαν γιορτή! Με κρατούσε από το χέρι, παίζαμε, προσπαθήσαμε να σκαρφαλώσουμε σε ένα δέντρο, κάναμε κουτσό, μέχρι που πήρε το χέρι μου και το έβαλε στο στόμα του... "Άρη μου, δεν έχουμε πει ότι δεν βάζουμε τα χέρια στο στόμα; Είναι βρώμικα τα χέρια, πιάνουμε τόσα πράγματα, δεν βάζουμε τα χέρια των άλλων στο στόμα μας...". "Μαμά, δεν ήθελα να βάλω το χέρι σου στο στόμα μου. Να το φιλήσω ήθελα για να σου δείξω ότι σε αγαπώ και μου λείπεις. Δηλαδή δεν μπορώ να σε φιλάω στο χεράκι σου γιατί είναι βρώμικο; Αφού σε αγαπάω!!!!".

Άντε τώρα καημένη μάνα να μην αισθανθείς ενοχές. Άντε να εξηγήσεις τα ανεξήγητα. Πώς θα γίνει αυτό; Πώς έφτασα από την αγωνία μου να μην πιάνουμε βρωμιές στο να μην καταλαβαίνω ότι το παιδί μου ήθελε απλώς να με φιλήσει; Και να πεις ότι είμαι και καμία υστερική μαμά με την καθαριότητα και την τάξη. Και όμως το έκανα... και δεν ήξερα καν ότι το έκανα...

Έχω κι άλλο! Προχθές μου ζήτησε συγνώμη γιατί έκανε ψίχουλα στον καναπέ. Του είπα πως δεν με νοιάζουν εμένα αυτά τα πράγματα, σιγά το σοβαρό, θα τα καθαρίσουμε. Το καημένο όμως μου είπε: "Ναι, αλλά είσαι άρρωστη και τώρα θα σκύβεις με το σκουπάκι να μας καθαρίσεις. Συγνώμη μαμά!".


Μάνες, γονείς, ας χαλαρώσουμε!
Ας σταματήσουμε με τις ενοχές. Πραγματικά κάνω το καλύτερο δυνατό για τα μικρά μου. Και δεν πειράζει αν μια μέρα είμαι κουρασμένη, άρρωστη και δεν μπορώ να κάνω το σωστό. Ποιό είναι άλλωστε "το σωστό"; Το "πρέπει"; Το τι θα πει η άλλη μαμά που θα μπει στο σπίτι μου; Τι κι αν μου φιλήσει το χέρι; Είναι ο τρόπος του να δείχνει την αγάπη που αισθάνεται για μένα. Και αυτό το κάνει τώρα. Μπορεί να μην το ζήσω ξανά ποτέ.

Για αυτό ας απολαύσουμε το τώρα των παιδιών μας, τις στιγμές που σίγουρα δεν θα ξαναρθούν.

Τα αγαπώ, τα φροντίζω, τους μιλάω, τα προστατεύω, τους μαθαίνω τον κόσμο, παίζω μαζί τους, τα βοηθώ να γίνουν καλοί και υπεύθυνο
ι άνθρωποι, τα μαθαίνω να σέβονται και να εκτιμούν ότι έχουν, να βοηθούν όποιον έχει ανάγκη, να χαμογελούν, να διασκεδάζουν, να λένε την αλήθεια, να μην φοβούνται, να είναι ο εαυτός τους...

Επιτέλους, ας μου επιτρέψω να είμαι η καλύτερη μαμά του κόσμου...
Για πόσο καιρό θα μπορώ να το ακούω ακόμη;

Αναρτήθηκε από Κάθε μέρα Γονείς!

20 Νοεμβρίου 2013

" 5 πράγματα που πρέπει να σταματήσουμε να λέμε στα παιδιά μας " ...

 
 
 

 
Φωτογραφία: " 5 πράγματα που πρέπει να σταματήσουμε να λέμε στα παιδιά μας " ...  

1. Μπράβο, έκανες καλή δουλειά. 

Εννοείται πως είναι πολύ καλό να επιβραβεύουμε τα παιδιά μας. Ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές το κάνουμε μηχανικά, και χωρίς το παιδί μας να έχει καταβάλει κάποια προσπάθεια. Το μπράβο έκανες καλή δουλειά, (ειδικά όταν επαναλαμβάνεται συνεχώς και χωρίς λόγο) μαθαίνει στο παιδί ότι «τα πάντα αξίζουν μπράβο», αφού το λένε ο μπαμπάς και η μαμά! 
Αντί αυτού θα μπορούσατε να πούμε: Πραγματικά, προσπάθησες σκληρά! Επικεντρώνοντας στην προσπάθεια, το παιδί μαθαίνει πως η προσπάθεια αξίζει περισσότερο από το αποτέλεσμα 

2. Μπράβο είσαι καλό παιδί! «…που παίζεις ήσυχα με τους φίλους σου», «…που μοιράζεσαι τα παιχνίδια σου», «…που τρως όλο σου το φαγητό». 

Η δήλωση αυτή, ενώ πάντα έχει καλές προθέσεις, στην πραγματικότητα δεν έχει πάντα καλό αποτέλεσμα. Εννοείται πως όλοι οι γονείς χαρακτηρίζουν το παιδί τους «καλό» για να νιώσει «καλά» και για να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή του. Ωστόσο αν ο γονιός ενθουσιάζεται μόνο όταν το παιδί κατορθώνει κάτι ή δουλεύει σκληρά για κάτι, και απογοητεύεται ή το επιπλήττει όταν δεν πετυχαίνει, τότε η συμπεριφορά αυτή εκλαμβάνεται ως κριτική για τα λάθη του. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ νωρίς πως οφείλουν να έχουν υψηλά προσωπικά στάνταρς και ότι δεν υπάρχει νόημα στο να έρθεις δεύτερος. 
Αντί αυτού θα μπορούσατε να πούμε: «Εκτιμώ τόσο πολύ όταν συνεργάζεσαι με τους φίλους σου» Αυτό δίνει στα παιδιά πραγματική πληροφορία για το τι θέλετε. Μπορείτε επίσης να αποστασιοποιηθείτε συναισθηματικά και να πείτε: «πρόσεξα ότι μοιράζεσαι τα παιχνίδι σου με το φίλο σου.» Αυτό θα επιτρέψει στο παιδί σας να αποφασίσει αν το μοίρασμα είναι καλό και να τον αφήσει να επιλέξει τι θα κάνει την επόμενη φορά!
 
3. «Α, τι ωραία ζωγραφιά!»

 Όταν αξιολογούμε ή κριτικάρουμε ένα έργο ή μια παιδική δημιουργία, στην ουσία του στερούμε τη δυνατότητα να κρίνει και να αξιολογήσει από μόνο του τη δουλειά του. 
Αντί αυτού θα μπορούσατε να πούμε: «Βλέπω κόκκινο, μπλε και κίτρινο! Για πες μου για τη ζωγραφιά σου! Κάνοντας απλώς μια παρατήρηση, επιτρέπετε ουσιαστικά στο παιδί να αποφασίσει μόνο του αν η εικόνα είναι όμορφη, άσχημη, τρομακτική ή οτιδήποτε άλλο. Και, ζητώντας του να σας μιλήσει γι’ αυτήν, ουσιαστικά το κινητοποιείτε να αξιολογήσει, να κρίνει το έργο του και να μοιραστεί με κάποιον αυτήν την εμπειρία.

 4. «Σταμάτα αμέσως, αλλιώς…!»

Οι απειλές προς ένα παιδί δεν είναι έτσι κι αλλιώς καλή ιδέα, γιατί του δημιουργούν παιδί λάθος εντυπώσεις για τη ζωή, την πραγματικότητα και την αγάπη σας ενώ ταυτόχρονα αποτελούν εμπόδιο στο να δημιουργήσετε μια υγιή σχέση μαζί του. Αν απειλείτε και μένετε μόνο στα λόγια, το παιδί δε θα σας πάρει στα σοβαρά και θα συνεχίσει να κάνει αυτό για το οποίο του φωνάζετε. Αν απειλείτε και δεν μένετε στα λόγια, το παιδί θα κάνει τελικά αυτό που θέλετε επειδή φοβάται τις αντιδράσεις και όχι επειδή καταλαβαίνει το λόγο για τον οποίο η συμπεριφορά του δεν είναι σωστή ώστε να μη την επαναλάβει. 
Αντί αυτού θα μπορούσατε να πούμε:«Δεν είναι σωστό να χτυπάς τον αδελφό σου. Φοβάμαι ότι θα πληγωθεί, ή ότι θα σε χτυπήσει κι εκείνος: Αν θέλεις κάτι για να χτυπήσεις, χτύπησε ένα μαξιλάρι, τον καναπέ ή το κρεβάτι. ", Προσφέροντας μια εναλλακτική λύση που είναι πιο ασφαλής, επιτρέπετε στο παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του, αλλά ταυτόχρονα, ορίζετε σαφή όρια για τη συμπεριφορά του. Αυτό τελικά θα οδηγήσει σε καλύτερο αυτοέλεγχο και συναισθηματική ανακούφιση για το παιδί. 

5. «Αν κάνεις αυτό τότε θα σου δώσω…» 

Σε ένα σύστημα αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα σε ίσους, μια εργασία γίνεται γιατί χρειάζεται να γίνει και η ικανοποίηση έρχεται από την αρμονία δυο ανθρώπων που συνεργάζονται. Στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει θέμα αμοιβής. Πόσο μάλλον εάν κάποιος ενεργεί καλύπτοντας ανάγκες ή υποχρεώσεις προς τον εαυτό του. Η απόδοση του παιδιού στο σχολείο ή η διατροφή του, ή η καθαριότητα του εαυτού του και του χώρου του και άλλα πολλά που είναι καθημερινές αιτίες αμοιβών σε κάποιες οικογένειες είναι υποχρεώσεις του παιδιού προς τον εαυτό του δεν είναι υποχρεώσεις προς τους γονείς. Η αμοιβή κάνει το παιδί να λειτουργεί με σκοπό το κέρδος και όχι τη δράση. Επίσης εξουδετερώνει το αίσθημα της ευθύνης και οδηγεί στην εγγραφή μιας λανθασμένης πεποίθησης: «Πρέπει να περιμένω αμοιβή σε κάθε συνεργατική συμπεριφορά μου ή σε κάθε ολοκλήρωση ενός έργου». 
Αντί αυτού θα μπορούσατε να πούμε: «Σας ευχαριστώ πολύ για τη βοήθειά σας στις δουλειές!» Όταν προσφέρουμε γνήσια ευγνωμοσύνη μας, τα παιδιά θα συνεχίσει να βοηθά. 

Από την Shelly Birger Phillips, συγγραφέα σύμβουλο σχέσεων.
1. Μπράβο, έκανες καλή δουλειά.

Εννοείται πως είναι πολύ καλό να επιβραβεύουμε τα παιδιά μας. Ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές το κάνουμε μηχανικά, και χωρίς το παιδί μας να έχει καταβάλει κάποια προσπάθεια. Το μπράβο έκανες καλή δουλειά, (ειδικά όταν επαναλαμβάνεται συνεχώς και χωρίς λόγο) μαθαίνει στο παιδί ότι «τα πάντα αξίζουν μπράβο», αφού το λένε ο μπαμπάς και η μαμά!
Αντί αυτού θα μπορούσατε να πούμε: Πραγματικά, προσπάθησες σκληρά! Επικεντρώνοντας στην προσπάθεια, το παιδί μαθαίνει πως η προσπάθεια αξίζει περισσότερο από το αποτέλεσμα

2. Μπράβο είσαι καλό παιδί! «…που παίζεις ήσυχα με τους φίλους σου», «…που μοιράζεσαι τα παιχνίδια σου», «…που τρως όλο σου το φαγητό».

18 Νοεμβρίου 2013

" Οι μεγαλύτεροι μύθοι για τη σχέση πατέρα και παιδιού " ...

Φωτογραφία: " Οι μεγαλύτεροι μύθοι για τη σχέση πατέρα και παιδιού " ...

Η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες στην ανατροφή των παιδιών σε σχέση με τους άνδρες στηρίζεται σε μια σειρά από μύθους. Διαβάστε παρακάτω και δείτε για ποιους λόγους οι μπαμπάδες δεν πρέπει να αισθάνονται ότι κατέχουν δευτερεύοντα ρόλο όσον αφορά τη φροντίδα του μωρού.

Μύθος 1: Δεν νιώθουν την ανάγκη να αποκτήσουν παιδί

Είναι γεγονός ότι όσο πιο νέος είναι ένας άνδρας τόσο μικρότερη είναι η επιθυμία του να γίνει πατέρας. Τα κορίτσια στην εφηβεία τους θέλουν σε μεγαλύτερο βαθμό –σε σχέση με τα έφηβα αγόρια- να αποκτήσουν παιδιά και αυτό συνεχίζεται και στην δεκαετία των 30. Ωστόσο, από την ηλικία των 40 ετών τα πάντα αλλάζουν και οι άνδρες θεωρούν ότι τα παιδιά είναι πολύ σημαντικά.

Επιπλέον, οι άνδρες ίσως είναι λιγότερο ενθουσιώδεις με την ιδέα να αποκτήσουν νωρίς παιδί, επειδή ανησυχούν περισσότερο για τα οικονομικά θέματα. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες θεωρούν ότι οι πατέρες έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση να υποστηρίξουν οικονομικά την οικογένεια.

Μύθος 2: Δεν είναι τόσο στοργικοί όσο οι γυναίκες

Λάθος. Οι μπαμπάδες μπορούν να γίνουν υπερευαίσθητοι με το παιδί τους, τόσο όσο και οι μαμάδες. Όπως λένε οι ειδικοί, οι άνδρες ανησυχούν το ίδιο με τις γυναίκες όταν κλαίει το μωρό, ενώ μπορούν να το αναγνωρίσουν με κλειστά μάτια, αγγίζοντας απλώς τα χεράκια του, αφού πρώτα το έχουν κρατήσει για μία ώρα στην αγκαλιά τους. Ακόμα, όταν ο άνδρας ταΐζει το παιδί μπορεί να το κάνει με την ίδια στοργή που το κάνει η γυναίκα και το μωρό να καταναλώσει ακριβώς την ίδια ποσότητα γάλακτος.

Μύθος 3: Οι μαμάδες από τη φύση τους φροντίζουν καλύτερα το μωρό

Και τα δύο φύλα δεν έχουν εξίσου ιδέα για το τί πρέπει να κάνουν με το νεογέννητο. Ωστόσο, οι νέες μητέρες περνούν περισσότερες ώρες μόνες τους με αυτό, ασχολούνται πιο πολύ με την φροντίδα του και συχνά έχουν μεγάλη υποστήριξη από τους ειδικούς σε θέματα υγείας, την οικογένεια και τους φίλους. Όταν οι άνδρες περνούν το ίδιο χρονικό διάστημα που απαιτείται για τη φροντίδα του μωρού και έχουν την ίδια υποστήριξη με τις γυναίκες, αναπτύσσουν τις ικανότητές τους στο ίδιο ακριβώς ποσοστό με αυτές.

Μύθος 4: Δεν επηρεάζουν την προσωπικότητα του παιδιού

Όσα παιδιά έχουν μπαμπάδες που περνούν πολύτιμο χρόνο μαζί τους προσαρμόζονται καλύτερα στο νηπιαγωγείο και αργότερα στο σχολείο, έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Κάνουν πιο εύκολα φίλους και είναι σε θέση να κατανοήσουν καλύτερα τα αισθήματα των άλλων.

Αργότερα, τείνουν να έχουν μια ζωή με περισσότερη αγάπη και βελτιωμένη ψυχική υγεία. Επίσης, είναι λιγότερο πιθανό να μπουν σε μπελάδες με την αστυνομία. Όλα αυτά ισχύουν για τα κορίτσια όσο και για τα αγόρια. Και είναι ακόμα πιο σημαντικά όταν οι γονείς έχουν χωρίσει.

Μύθος 5: Σχεδόν ποτέ δεν προσέχουν τα παιδιά

Ακόμα κι αν εργάζονται πολύ περισσότερες ώρες, αναλαμβάνουν το ένα τέταρτο της φροντίδας των παιδιών κατά τη διάρκεια της μέσης εργασιακής εβδομάδας (περίπου δύο ώρες την ημέρα), πολύ περισσότερο τα Σαββατοκύριακα, ειδικά όταν η σύντροφός τους εργάζεται.

Μύθος 6: Δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μαζί

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες είναι εξίσου καλοί με τις γυναίκες στο να φέρνουν εις πέρας πολλές δραστηριότητες συγχρόνως. Εάν οι άνδρες στο σπίτι δεν καταφέρνουν να κάνουν πολλά πράγματα μαζί, αυτό σίγουρα δεν οφείλεται σε κάποια βιολογική κατωτερότητα. Το πιθανότερο είναι να αισθάνονται ότι έχουν περισσότερο υποστηρικτικό παρά ηγετικό ρόλο ή ότι συγκεντρώνονται σε μία μόνο δραστηριότητα προκειμένου να την φέρουν εις πέρας με επιτυχία.
" Οι μεγαλύτεροι μύθοι για τη σχέση πατέρα και παιδιού " ...

Η αντίληψη ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες στην ανατροφή των παιδιών σε σχέση με τους άνδρες στηρίζεται σε μια σειρά από μύθους. Διαβάστε παρακάτω και δείτε για ποιους λόγους οι μπαμπάδες δεν πρέπει να αισθάνονται ότι κατέχουν δευτερεύοντα ρόλο όσον αφορά τη φροντίδα του μωρού.

Μύθος 1: Δεν νιώθουν την ανάγκη να αποκτήσουν παιδί

Είναι γεγονός ότι όσο πιο νέος είναι ένας άνδρας τόσο μικρότερη είναι η επιθυμία του να γίνει πατέρας. Τα κορίτσια στην εφηβεία τους θέλουν σε μεγαλύτερο βαθμό –σε σχέση με τα έφηβα αγόρια- να αποκτήσουν παιδιά και αυτό συνεχίζεται και στην δεκαετία των 30. Ωστόσο, από την ηλικία των 40 ετών τα πάντα αλλάζουν και οι άνδρες θεωρούν ότι τα παιδιά είναι πολύ σημαντικά.

Επιπλέον, οι άνδρες ίσως είναι λιγότερο ενθουσιώδεις με την ιδέα να αποκτήσουν νωρίς παιδί, επειδή ανησυχούν περισσότερο για τα οικονομικά θέματα. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες θεωρούν ότι οι πατέρες έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση να υποστηρίξουν οικονομικά την οικογένεια.

16 Νοεμβρίου 2013

" Ενθαρρύνετε την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας " ...

Φωτογραφία: " Ενθαρρύνετε την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας " ...

Φωνές,κλάματα,τσιρίδες,νεύρα,φασαρία. Αν όλες οι προηγούμενες λέξεις σας θυμίζουν τη δική σας καθημερινότητα σε συνδυασμό μ'εκείνη του παιδιού σας τότε ξανασκεφτείτε την τακτική που ακολουθείτε. Όλα τα παιδιά είναι άτακτα,άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο. 
Αντί όμως να προσπαθείτε μάταια να διορθώσετε την κακή τους συμπεριφορά,προσπαθήστε να ενθαρρύνετε τα καλά τους στοιχεία και να τα πειθαρχήσετε με θετικό τρόπο.

 Ας δούμε πώς μπορείτε να πειθαρχήσετε τα παιδιά σας με θετικό τρόπο:
 
Να τους δείχνετε πάντα την αγάπη σας, ακόμα κι όταν συμπεριφέρονται άσχημα.

Να δίνετε έμφαση στα θετικά τους στοιχεία και στη καλή τους συμπεριφορά.

Να επαινείτε και να επιβραβεύετε τις καλές πράξεις των παιδιών σας.

Να αφιερώνετε χρόνο για να ακούτε τα παιδιά σας και να τα βοηθάτε να λύσουν όσα τα απασχολούν, ακόμα κι αν σας φαίνονται ασήμαντα.

Να αποφεύγετε τη σωματική τιμωρία και τις δυνατές φωνές, καθώς αποδεδειγμένα δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα.

Να θέτετε ξεκάθαρα όρια, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών σας και να τα ενημερώνετε για τις συνέπειες που προκύπτουν από τη μη τήρηση τους.

Να είστε σταθεροί στις αποφάσεις σας και να ακολουθείτε κοινή γραμμή με τον σύντροφο σας, όσον αφορά στην ανατροφή των παιδιών.

Να είστε θετικό πρότυπο και μέσα από τη δική σας συμπεριφορά να διδάσκετε τα παιδιά σας.

Να θυμάστε ότι, ενθαρρύνοντας τα παιδιά σας να συμπεριφέρονται σωστά και επιβραβεύοντας τα, όταν το κάνουν, ενισχύετε την αυτοεκτίμηση τους και τα βοηθάτε να αισθάνονται όμορφα και σίγουρα για τον εαυτό τους.
" Ενθαρρύνετε την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας " ...

Φωνές,κλάματα,τσιρίδες,νεύρα,φασαρία. Αν όλες οι προηγούμενες λέξεις σας θυμίζουν τη δική σας καθημερινότητα σε συνδυασμό μ'εκείνη του παιδιού σας τότε ξανασκεφτείτε την τακτική που ακολουθείτε. Όλα τα παιδιά είναι άτακτα,άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο.
Αντί όμως να προσπαθείτε μάταια να διορθώσετε την κακή τους συμπεριφορά,προσπαθήστε να ενθαρρύνετε τα καλά τους στοιχεία και να τα πειθαρχήσετε με θετικό τρόπο.

14 Νοεμβρίου 2013

" Μαθήματα απο μαμάδες για κόρες " ...


Φωτογραφία: " Μαθήματα απο μαμάδες για κόρες " ...

Ως γονέας, έχετε πολλά σημαντικά μαθήματα ζωής για να διδάξετε την κόρη σας. Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ από τότε που οι γιαγιάδες μας, ακόμη και οι μητέρες μας, ήταν νέες. Έχουν ζήσει πολύ διαφορετικές ζωές από τις κόρες μας  και η αλήθεια είναι πως οι νέοι σήμερα έχουν πολλές προκλήσεις μπροστά τους. Εδώ είναι μερικά από τα βασικά μαθήματα για να διδάξετε την κόρη σας …

1. Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα για να διδάξετε την κόρη σας είναι ότι πρέπει να εκτιμάει τον εαυτό της και το σώμα της. Αυτή θα πρέπει να αισθάνεται ότι αξίζει καλά πράγματα.

2. Ένα άλλο πολύ σημαντικό μάθημα είναι ότι είναι σημαντικό να είναι σε θέση να κερδίζει τα προς το ζην. Θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής.

3. Δείξτε τους ότι το μυαλό τους είναι πολύ πιο σημαντικό απο όλα τα άλλα και θα τους πάει παραπέρα στη ζωή. Η εξυπνάδα διαρκεί πολύ περισσότερο από ό, τι η εμφάνιση.

4. Οι πρακτικές δεξιότητες θα είναι πολύ χρήσιμες στην πορεία της ζωής της. Βεβαιωθείτε ότι ξέρει πώς να συντηρείται και πως γνωρίζει βασικά καθημερινά πράγματα.

5. Πάρα πολλά κορίτσια αισθάνονται ότι υπάρχει κάτι λάθος με την εμφάνιση τους. Θεωρούν λάθος  κάθε μέρος του εαυτού τους και η αρνητική εικόνα του σώματός τους επηρεάζει ολόκληρη τη ζωή τους. Θα πρέπει να πείσετε την κόρη σας πώς να αισθάνεται σίγουρη για την εμφάνισή της και ότι θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη με αυτό που έχει.

6. Η κόρη σας θα πρέπει να αισθάνεται οτι είναι ίση με τους άνδρες με κάθε τρόπο. Ό, τι κάνουν, μπορεί να το κάνει. Δεν υπάρχουν επαγγέλματα που είναι απαγορευτικά. Αυτή μπορεί να είναι ό, τι θέλει.

7. Αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να διδάξετε όλα τα παιδιά σας, όχι μόνο τα κορίτσια. Δεν πρέπει να περιμένουνε τίποτα για να τους δοθεί. Αντ “αυτού, θα πρέπει να μάθουν να εργάζονται για ό, τι θέλουν. Πάρα πολλοί ενήλικες περιμένουν τους γονείς τους για να τους επιδοτήσουν. Είναι αναγκαίο να διδάξετε την ανεξαρτησία.

Το να είσαι γονιός είναι σίγουρα η σκληρότερη δουλειά που θα κάνετε πάντα.  Το σημαντικό πράγμα είναι να διδάξετε στην κόρη σας να είναι ανεξάρτητη και με αυτοπεποίθηση. Ποια πράγματα θα θέλατε οι δικοί σας γονείς να σας είχαν διδάξει;
- See more at: http://www.4moms.gr/2013-10-15/%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%bc%ce%ac%ce%b4%ce%b5%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%cf%8c%cf%81%ce%b5%cf%82/#sthash.phyYKJKW.dpuf
" Μαθήματα απο μαμάδες για κόρες " ...

Ως γονέας, έχετε πολλά σημαντικά μαθήματα ζωής για να διδάξετε την κόρη σας. Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ από τότε που οι γιαγιάδες μας, ακόμη και οι μητέρες μας, ήταν νέες. Έχουν ζήσει πολύ διαφορετικές ζωές από τις κόρες μας και η αλήθεια είναι πως οι νέοι σήμερα έχουν πολλές προκλήσεις μπροστά τους. Εδώ είναι μερικά από τα βασικά μαθήματα για να διδάξετε την κόρη σας …

1. Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα για να διδάξετε την κόρη σας είναι ότι πρέπει να εκτιμάει τον εαυτό της και το σώμα της. Αυτή θα πρέπει να αισθάνεται ότι αξίζει καλά πράγματα.

2. Ένα άλλο πολύ σημαντικό μάθημα είναι ότι είναι σημαντικό να είναι σε θέση να κερδίζει τα προς το ζην. Θα πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής.

12 Νοεμβρίου 2013

" Πρέπει οι γονείς να είναι τόσο αγχωτικοί με τα παιδιά; " ...

Φωτογραφία: " Πρέπει οι γονείς να είναι τόσο αγχωτικοί με τα παιδιά; " ...

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, που οι γονείς αφήναν τα παιδιά να χαρούν ανέμελα την παιδική τους ηλικία, στις μέρες μας οι γονείς μοιάζουν να επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου, για να διδάξουν όσα περισσότερα μπορούν στα παιδιά τους από πολύ μικρά. 

Είναι αλήθεια ότι οι εποχές και οι απαιτήσεις έχουν αλλάξει. 
Οι γονείς οφείλουν να προσφέρουν ερεθίσματα και εμπειρίες στα παιδιά τους και να τα βοηθούν να μαθαίνουν συνεχώς καινούρια πράγματα 

Όμως, μήπως κάπου μέσα σε όλα αυτά έχει χαθεί το μέτρο;
 \
4χρονα που μαθαίνουν αγγλικά, 5χρονα που τρέχουν τα απογεύματα από τη μια δραστηριότητα στην άλλη, γονείς που προσπαθούν να μάθουν στο παιδί τους να γράφει πριν καλά-καλά μάθει να κρατά το μολύβι και αγχώνονται όταν εκείνο δεν τα καταφέρνει. 
Μήπως κάτι δεν πάει καλά με αυτήν την εικόνα; 
Μήπως τελικά η κοινωνία μας έχει γίνει τόσο ανταγωνιστική, που το έχουμε περάσει και στα παιδιά μας; Κάθε παιδί μεγαλώνει και μαθαίνει στο δικό του χρόνο και η παιδική ηλικία δεν θα πρέπει να είναι ένας αγώνας, αλλά ένα ταξίδι που το παιδί θα απολαμβάνει. 
Αν το μικρό σας δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να μάθει τους αριθμούς ή τα χρώματα, μην το πιέζετε. Θα τα μάθει σε μια ανύποπτη στιγμή, όταν θα προσπαθεί να βάλλει στη σειρά τρία αυτοκινητάκια ή όταν μυρίσει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. 
Δεν πειράζει αν το συνομήλικο ξαδερφάκι του τα ξέρει ήδη. Τα μικρά παιδιά πρέπει κυρίως να παίζουν, αφού το παιχνίδι είναι το σπουδαιότερο εργαλείο μάθησης. Πρέπει να ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν την φαντασία τους, να κάνουν χαζομάρες, να φτιάχνουν φανταστικές ιστορίες και να γελάνε. Ή απλά να είναι παιδιά.
" Πρέπει οι γονείς να είναι τόσο αγχωτικοί με τα παιδιά; " ...

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, που οι γονείς αφήναν τα παιδιά να χαρούν ανέμελα την παιδική τους ηλικία, στις μέρες μας οι γονείς μοιάζουν να επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου, για να διδάξουν όσα περισσότερα μπορούν στα παιδιά τους από πολύ μικρά.

Είναι αλήθεια ότι οι εποχές και οι απαιτήσεις έχουν αλλάξει.
Οι γονείς οφείλουν να προσφέρουν ερεθίσματα και εμπειρίες στα παιδιά τους και να τα βοηθούν να μαθαίνουν συνεχώς καινούρια πράγματα

Όμως, μήπως κάπου μέσα σε όλα αυτά έχει χαθεί το μέτρο;
\
4χρονα που μαθαίνουν αγγλικά, 5χρονα που τρέχουν τα απογεύματα από τη μια δραστηριότητα στην άλλη, γονείς που προσπαθούν να μάθουν στο παιδί τους να γράφει πριν καλά-καλά μάθει να κρατά το μολύβι και αγχώνονται όταν εκείνο δεν τα καταφέρνει.
Μήπως κάτι δεν πάει καλά με αυτήν την εικόνα;
Μήπως τελικά η κοινωνία μας έχει γίνει τόσο ανταγωνιστική, που το έχουμε περάσει και στα παιδιά μας; Κάθε παιδί μεγαλώνει και μαθαίνει στο δικό του χρόνο και η παιδική ηλικία δεν θα πρέπει να είναι ένας αγώνας, αλλά ένα ταξίδι που το παιδί θα απολαμβάνει.
Αν το μικρό σας δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να μάθει τους αριθμούς ή τα χρώματα, μην το πιέζετε. Θα τα μάθει σε μια ανύποπτη στιγμή, όταν θα προσπαθεί να βάλλει στη σειρά τρία αυτοκινητάκια ή όταν μυρίσει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
Δεν πειράζει αν το συνομήλικο ξαδερφάκι του τα ξέρει ήδη. Τα μικρά παιδιά πρέπει κυρίως να παίζουν, αφού το παιχνίδι είναι το σπουδαιότερο εργαλείο μάθησης. Πρέπει να ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν την φαντασία τους, να κάνουν χαζομάρες, να φτιάχνουν φανταστικές ιστορίες και να γελάνε. Ή απλά να είναι παιδιά.

11 Νοεμβρίου 2013

Tι φαγητά έτρωγε ο κόσμος κατά η διάρκεια της κατοχής;

Αναρτήθηκε από ΛΥΣΤΕ | Δευτέρα, 28 Οκτωβρίου 2013

Tι φαγητά έτρωγε ο κόσμος κατά η διάρκεια της κατοχής; Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο που ακολουθεί θα μάθετε πολλά για τα «πολεµικά εδέσµατα» αλλά και τα…γλυκύσματα της εποχής!

Τέτοιο καιρό, πριν από 70 περίπου χρόνια, τον Απρίλη του 1941, οι Γερμανοί έμπαιναν στην Αθήνα (27 Απρίλη) και ξεκινούσε για την Ελλάδα η κατοχή.

Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, τα τρόφιμα εξαφανίζονται,  η πείνα γίνεται μόνιμος σύντροφος του ελληνικού πληθυσμού με αποτέλεσμα περίπου 40.000 συμπατριώτες μας να χάσουν τη ζωή τους το χειμώνα του ΄41 – ΄42.

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;Τα φαγητά που έτρωγε ο κόσµος στη γερµανοκρατούµενη Αθήνα, οι «Συνταγές της… πείνας» (εκδόσεις Οξυγόνο 2011),είναι το αντικείµενο πρωτότυπης ιστορικής έρευνας της γνωστής ιστορικού Ελένης Νικολαΐδου.Σύφωνα με το edugate.gr, στα χρόνια της Κατοχής, τα χόρτα ήταν στο επίκεντρο των συνταγών στα αλµυράφαγητά και η σταφίδα στα γλυκά.

10 Νοεμβρίου 2013

“Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται.”

Φωτογραφία: “Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται.” 
" Γιατί δεν μεγαλώνουμε παιδιά με κριτική σκέψη; " ...

Οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους μαθαίνοντας τους συνεχώς νέα πράγματα. Το ζητούμενο όμως δεν είναι αυτό. 
Δεν θα έπρεπε να είναι αυτός ο στόχος των γονιών, αλλά... όπως έχει πει η Margaret Mead “Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται.” Χιλιάδες πληροφορίες, πρέπει, τρόποι καλής συμπεριφοράς, άκαμπτες αρχές και αξίες, είναι μερικά απ΄ τα καθημερινά ερεθίσματα των παιδιών. 
Δεν αντιλέγουμε, είναι και αυτά αναγκαία, αλλά τι γίνεται με την περιέργεια; Τα παιδιά έχουν μια έμφυτη ανησυχία και επιθυμία να περιεργαστούν τον κόσμο. Να ανακαλύψουν πράγματα αλλά και πως λειτουργούν. 
Τι γίνεται όμως όταν οι γονείς άθελα τους σαμποτάρουν το ανήσυχο πνεύμα των μικρών τους; 
Μετατρέπονται σε παθητικούς εξερευνητές. Πώς; Όταν το μικρό σας σάς κατακλύζει με χιλιάδες «Γιατί μαμά;» και εσείς αφοσιωμένες στις δουλειές, τους απαντάτε «Σταμάτα επιτέλους» ή «Έτσι», καταλαβαίνετε πως δεν το βοηθάτε να συλλέξει τις πληροφορίες που θέλετε. 
Ακόμα, ενώ οι περισσότεροι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν υπεύθυνα, δημιουργικά και με αυτοπεποίθηση, στην πράξη πετυχαίνουν τα ακριβώς αντίθετα. 
Οι λόγοι εστιάζονται στην έλλειψη χρόνου, στις αυξημένες υποχρεώσεις αλλά και στην υπερπροστατευτικότητα. Απ΄ την άλλη πάλι, το σχολείο έρχεται να επιβαρύνει κι άλλο την διάθεση αυτή των παιδιών για ανακάλυψη και εξερεύνηση. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν πώς να αναπτύξουν την κριτική σκέψη. Αντιθέτως, μαθαίνουν να «παπαγαλίζουν». 
Το μάθημα της ιστορίας απ’ έξω, λέξη προς λέξη, γιατί αλλιώς θεωρείσαι αδιάβαστος. Ναι, μπορεί να πει κανείς, πως έτσι κάτι τους μένει, κάτι μαθαίνουν. Απ’ την άλλη όμως, μπορεί να τους στερήσει τη δημιουργική και ανεξάρτητη σκέψη τους. Με άλλα λόγια την δεξιότητα της κριτικής σκέψης. 
Η κριτική σκέψη είναι η κρίσιμη ικανότητα να αξιολογούμε και να αναλύουμε κάτι προτού το αποδεχτούμε ως πραγματικό ή αξιόπιστο. Η δεξιότητα αυτή επιτρέπει σε ένα άτομο όχι μόνο να γνωρίζει κάτι, αλλά να κατανοεί σε βάθος και να αντιλαμβάνεται τη λογική πίσω από αυτό. Περιλαμβάνει την καθαρή σκέψη προκειμένου να επιτευχθεί η αξιόπιστη γνώση για το περιβάλλον μας. Το άτομο κατανοεί γύρω του τι ακριβώς συμβαίνει και κάνει τις επιλογές του. Δεν επιλέγει βάσει του τι του επιβάλλουν οι άλλοι ή μίας παγιωμένης πεποίθησης. Είναι σε θέση να σκέφτεται καθαρά, να δημιουργεί ερωτήματα και να αμφισβητεί τον κόσμο γύρω του. 
Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να βοηθάμε τα παιδιά μας να καλλιεργήσουν την κριτική σκέψη. Είναι ένα εργαλείο που θα το χρειαστούν σ’ όλη την πορεία της ζωής των παιδιών. Θα μπορούν να αναζητούν το πότε, το πού και το πόσο, όταν ορίζουν, εξηγούν, συγκρίνουν και περιγράφουν, τότε μαθαίνουν να αξιολογούν και να αναλύουν τα γεγονότα. Μπορούν να καταλάβουν πότε αυτά που ακούνε είναι ανακριβή και πότε έχουν λογική εξήγηση. 
Ακόμα, η κριτική σκέψη βοηθά τα παιδιά σας να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. 
Ένα άτομο που έχει μάθει να σκέφτεται, μπορεί πιο εύκολα να έρθει σε επαφή με τον εσωτερικό του κόσμου, να τα αναγνωρίσει τα συναισθήματα του και να αποφασίσει πώς να τα διαχειριστεί.
Όταν δεν γνωρίζουν ή κάνουν λάθος σε κάτι, δεν νιώθουν άβολα γιατί αντιλαμβάνονται πως μαθαίνουν μέσα από κάθε εμπειρία. Τα βοηθάει να έχουν ανοιχτό μυαλό και να δέχονται τις απόψεις των άλλων. Φιλτράρουν τα νέα δεδομένα και επιλέγουν τι θέλουν και τι όχι. Με άλλα λόγια, τα παιδιά μέσα από την κριτική σκέψη μπορούν και αναπτύσσουν ένα υψηλότερο επίπεδο γνωστικών δεξιοτήτων!
“Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται.”
" Γιατί δεν μεγαλώνουμε παιδιά με κριτική σκέψη; " ...

Οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους μαθαίνοντας τους συνεχώς νέα πράγματα. Το ζητούμενο όμως δεν είναι αυτό.
Δεν θα έπρεπε να είναι αυτός ο στόχος των γονιών, αλλά... όπως έχει πει η Margaret Mead “Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται.” Χιλιάδες πληροφορίες, πρέπει, τρόποι καλής συμπεριφοράς, άκαμπτες αρχές και αξίες, είναι μερικά απ΄ τα καθημερινά ερεθίσματα των παιδιών.
Δεν αντιλέγουμε, είναι και αυτά αναγκαία, αλλά τι γίνεται με την περιέργεια; Τα παιδιά έχουν μια έμφυτη ανησυχία και επιθυμία να περιεργαστούν τον κόσμο. Να ανακαλύψουν πράγματα αλλά και πως λειτουργούν.
Τι γίνεται όμως όταν οι γονείς άθελα τους σαμποτάρουν το ανήσυχο πνεύμα των μικρών τους;
Μετατρέπονται σε παθητικούς εξερευνητές. Πώς; Όταν το μικρό σας σάς κατακλύζει με χιλιάδες «Γιατί μαμά;» και εσείς αφοσιωμένες στις δουλειές, τους απαντάτε «Σταμάτα επιτέλους» ή «Έτσι», καταλαβαίνετε πως δεν το βοηθάτε να συλλέξει τις πληροφορίες που θέλετε.

8 Νοεμβρίου 2013

TO ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Φωτογραφία: " Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω ; Η μήπως μεγάλωσα πολύ ; " ...

Το παιχνίδι αποτελεί την  «φυσική» γλώσσα των παιδιών , το πιο ισχυρό μέσο έκφρασής τους και αναπόσπαστη δραστηριότητα της καθημερινότητάς τους. Μέσω αυτού , το παιδί εξωτερικεύει τα συναισθήματά του , μαθαίνει , πειραματίζεται , ευχαριστιέται , απογοητεύεται και ανακαλύπτει σιγά-σιγά τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει.
" Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω ; Η μήπως μεγάλωσα πολύ ; " ...

Το παιχνίδι αποτελεί την «φυσική» γλώσσα των παιδιών , το πιο ισχυρό μέσο έκφρασής τους και αναπόσπαστη δραστηριότητα της καθημερινότητάς τους. Μέσω αυτού , το παιδί εξωτερικεύει τα συναισθήματά του , μαθαίνει , πειραματίζεται , ευχαριστιέται , απογοητεύεται και ανακαλύπτει σιγά-σιγά τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει.

6 Νοεμβρίου 2013

"5 πράγματα που πρέπει να αναρωτηθούμε πριν μαλώσουμε το παιδί μας"

Φωτογραφία: "5 πράγματα που πρέπει να αναρωτηθούμε πριν μαλώσουμε το παιδί μας" 

Κανένας γονιός δεν θέλει να βάζει τις φωνές, να απειλεί ή να στέλνει το παιδί του τιμωρία. Μερικές φορές όμως δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, ενώ παράλληλα είναι δική του υποχρέωση να δείξει στο παιδί με σαφή τρόπο ποιες συμπεριφορές είναι αποδεκτές και ποιες όχι. Ωστόσο, καλό θα ήταν πριν πάρετε την απόφαση να επιβάλλετε κάποιου είδους «πειθαρχία» ή να φέρετε το παιδί σας αντιμέτωπο με τις συνέπειες της πράξης του να αναρωτηθείτε;

1. Είμαι αρκετά ψύχραιμος;

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς εκνευρίζονται με κάποια συμπεριφορά του παιδιού επειδή οι ίδιοι είναι πιεσμένοι, αγχωμένοι ή εκνευρισμένοι. Είναι ανθρώπινο, όταν μας κυριεύει η οργή ή ο θυμός να κάνουμε πράγματα που ξέρουμε ότι είναι λάθος ή που ξέρουμε ότι αργά ή γρήγορα θα μετανιώσουμε. Ακόμα κι αν η πράξη του παιδιού είναι τέτοια που θα πρέπει να αντιδράσετε, μην το κάνετε εν θερμώ. Μείνετε για λίγο μόνοι σας και προσπαθήστε να ηρεμήσετε πριν μιλήσετε. Όταν νιώσετε ξανά ψύχραιμοι, συζητήστε με το παιδί και εξηγήστε του τη θέση σας με σαφήνεια αλλά και κατανόηση. Μερικούς απλούς πρακτικούς τρόπους να αντιμετωπίζετε τα πράγματα πιο χαλαρά θα βρείτε εδώ! 

2. Είναι αυτό που συνέβη τόσο σοβαρό; 

Τα παιδιά κάνουν λάθη, όλοι κάνουμε. Το να τα μαλώνουμε κάθε φορά που κάνουν κάτι λάθος είναι και κουραστικό και μάταιο αλλά και επιζήμιο, γιατί μέσα από τα λάθη τους μαθαίνουν πολλά πράγματα για τη ζωή και τον κόσμο. Επιλέξτε σοφά τις περιπτώσεις στις οποίες πιστεύετε ότι χρειάζεται να επιβληθούν συνέπειες. Εάν το κάνετε με το παραμικρό, τότε χάνει τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα και δεν μπορεί να συνετίσει το παιδί γιατί το θεωρεί δεδομένο. Μην ξεχνάτε ότι δεν είναι δουλειά σας μόνο να του διδάξετε πως οι πράξεις μας έχουν συνέπειες αλλά και ότι μερικές φορές πρέπει να έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε.

3. Γνώριζε το παιδί ότι αυτό που έκανε δεν είναι αποδεκτό;

Βασική προϋπόθεση για να είστε σίγουροι ότι χειρίζεστε σωστά τα θέματα πειθαρχίας είναι να έχετε επιβάλλει μερικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται στο σπίτι και την οικογένειά σας. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί γνωρίζει ποιοι είναι και ποιες συνέπειες επισείει η μη τηρησή τους. Προσοχή: οι κανόνες πρέπει να είναι σαφείς, λογικοί και να αντανακλούν τις αξίες που θέλετε να περάσετε στα παιδιά σας.

4. Είναι η τιμωρία που σκεφτήκατε η κατάλληλη;

Μήπως η αντίδρασή σας είναι υπερβολική και αυτό που σκοπεύετε να επιβάλλετε πολύ σκληρό; Ή, αντίθετα, μήπως η συνέπεια είναι εντελώς αδιάφορη για το παιδί και, έτσι, αναποτελεσματική; Επιπλέον, θα πρέπει να λάβετε υπόψη την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Κάτι που μπορεί να είναι σωστό για ένα παιδί μπορεί να είναι εντελώς λάθος για ένα άλλο. Τέλος, κάτι που πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη είναι η ηλικία του παιδιού. Αναρωτηθείτε: μήπως δείχνετε υπερβολική αυστηρότητα σε ένα πολύ μικρό παιδάκι; Ή μήπως συνεχίζετε να αντιμετωπίζετε το παιδί σας σαν να είναι ακόμα μωρό;

5. Τι θετικό μπορεί να βγει από αυτή την ιστορία;

Όταν τα παιδιά κάνουν ζημιές, σκανταλιές ή φέρονται ανάρμοστα, αντί να θυμώσετε, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να τους διδάξετε αξίες που θα τους φανούν πολύ χρήσιμα σε όλη τη ζωή τους. Είναι η κατάλληλη ευκαιρία να τους εξηγήσετε τι είναι σωστό και τι λάθος και για ποιο λόγο, να τους μιλήσετε για τα όρια, αλλά και την αποδοχή, τη συγχώρεση και την επανόρθωση. Αντί, λοιπόν, να επικεντρώσετε το ενδιαφέρον σας στην «τιμωρία», αξιοποιήστε την περίσταση για να μάθει κάτι πολύτιμο.

Από: Ελένη Καραγιάννη
Με τη συνεργασία της Μαρίας Ποθητού (σύμβουλος γονέων, παιδαγωγός, συντονίστρια σχολών γονέων).
"5 πράγματα που πρέπει να αναρωτηθούμε πριν μαλώσουμε το παιδί μας"

Κανένας γονιός δεν θέλει να βάζει τις φωνές, να απειλεί ή να στέλνει το παιδί του τιμωρία. Μερικές φορές όμως δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, ενώ παράλληλα είναι δική του υποχρέωση να δείξει στο παιδί με σαφή τρόπο ποιες συμπεριφορές είναι αποδεκτές και ποιες όχι. Ωστόσο, καλό θα ήταν πριν πάρετε την απόφαση να επιβάλλετε κάποιου είδους «πειθαρχία» ή να φέρετε το παιδί σας αντιμέτωπο με τις συνέπειες της πράξης του να αναρωτηθείτε;

1. Είμαι αρκετά ψύχραιμος;

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς εκνευρίζονται με κάποια συμπεριφορά του παιδιού επειδή οι ίδιοι είναι πιεσμένοι, αγχωμένοι ή εκνευρισμένοι. Είναι ανθρώπινο, όταν μας κυριεύει η οργή ή ο θυμός να κάνουμε πράγματα που ξέρουμε ότι είναι λάθος ή που ξέρουμε ότι αργά ή γρήγορα θα μετανιώσουμε. Ακόμα κι αν η πράξη του παιδιού είναι τέτοια που θα πρέπει να αντιδράσετε, μην το κάνετε εν θερμώ. Μείνετε για λίγο μόνοι σας και προσπαθήστε να ηρεμήσετε πριν μιλήσετε. Όταν νιώσετε ξανά ψύχραιμοι, συζητήστε με το παιδί και εξηγήστε του τη θέση σας με σαφήνεια αλλά και κατανόηση. Μερικούς απλούς πρακτικούς τρόπους να αντιμετωπίζετε τα πράγματα πιο χαλαρά θα βρείτε εδώ!

2. Είναι αυτό που συνέβη τόσο σοβαρό;

Τα παιδιά κάνουν λάθη, όλοι κάνουμε. Το να τα μαλώνουμε κάθε φορά που κάνουν κάτι λάθος είναι και κουραστικό και μάταιο αλλά και επιζήμιο, γιατί μέσα από τα λάθη τους μαθαίνουν πολλά πράγματα για τη ζωή και τον κόσμο. Επιλέξτε σοφά τις περιπτώσεις στις οποίες πιστεύετε ότι χρειάζεται να επιβληθούν συνέπειες. Εάν το κάνετε με το παραμικρό, τότε χάνει τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα και δεν μπορεί να συνετίσει το παιδί γιατί το θεωρεί δεδομένο. Μην ξεχνάτε ότι δεν είναι δουλειά σας μόνο να του διδάξετε πως οι πράξεις μας έχουν συνέπειες αλλά και ότι μερικές φορές πρέπει να έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε.

3. Γνώριζε το παιδί ότι αυτό που έκανε δεν είναι αποδεκτό;

Βασική προϋπόθεση για να είστε σίγουροι ότι χειρίζεστε σωστά τα θέματα πειθαρχίας είναι να έχετε επιβάλλει μερικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται στο σπίτι και την οικογένειά σας. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί γνωρίζει ποιοι είναι και ποιες συνέπειες επισείει η μη τηρησή τους. Προσοχή: οι κανόνες πρέπει να είναι σαφείς, λογικοί και να αντανακλούν τις αξίες που θέλετε να περάσετε στα παιδιά σας.

4. Είναι η τιμωρία που σκεφτήκατε η κατάλληλη;

Μήπως η αντίδρασή σας είναι υπερβολική και αυτό που σκοπεύετε να επιβάλλετε πολύ σκληρό; Ή, αντίθετα, μήπως η συνέπεια είναι εντελώς αδιάφορη για το παιδί και, έτσι, αναποτελεσματική; Επιπλέον, θα πρέπει να λάβετε υπόψη την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Κάτι που μπορεί να είναι σωστό για ένα παιδί μπορεί να είναι εντελώς λάθος για ένα άλλο. Τέλος, κάτι που πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη είναι η ηλικία του παιδιού. Αναρωτηθείτε: μήπως δείχνετε υπερβολική αυστηρότητα σε ένα πολύ μικρό παιδάκι; Ή μήπως συνεχίζετε να αντιμετωπίζετε το παιδί σας σαν να είναι ακόμα μωρό;

5. Τι θετικό μπορεί να βγει από αυτή την ιστορία;

Όταν τα παιδιά κάνουν ζημιές, σκανταλιές ή φέρονται ανάρμοστα, αντί να θυμώσετε, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να τους διδάξετε αξίες που θα τους φανούν πολύ χρήσιμα σε όλη τη ζωή τους. Είναι η κατάλληλη ευκαιρία να τους εξηγήσετε τι είναι σωστό και τι λάθος και για ποιο λόγο, να τους μιλήσετε για τα όρια, αλλά και την αποδοχή, τη συγχώρεση και την επανόρθωση. Αντί, λοιπόν, να επικεντρώσετε το ενδιαφέρον σας στην «τιμωρία», αξιοποιήστε την περίσταση για να μάθει κάτι πολύτιμο.

Από: Ελένη Καραγιάννη
Με τη συνεργασία της Μαρίας Ποθητού (σύμβουλος γονέων, παιδαγωγός, συντονίστρια σχολών γονέων).

5 Νοεμβρίου 2013

απόσπασμα από την ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ

«...Κάθε
άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι
ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο
δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε
φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους-
να σταυρωθούν, ν'αναστηθούν...
και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και
δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης.'Αλλον δεν έχει. ....»
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (απόσπασμα από την ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ)
«...Κάθε

άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους-

να σταυρωθούν, ν'αναστηθούν...και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης.'Αλλον δεν έχει. ....»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (απόσπασμα από την ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ)

4 Νοεμβρίου 2013

" Ήταν ένα μικρό καράβι , ένα παιδικό τραγούδι με δραματική προϊστορία και δυστυχώς τόσο επίκαιρο "

Φωτογραφία: " Ήταν ένα μικρό καράβι , ένα παιδικό τραγούδι με δραματική προϊστορία και δυστυχώς τόσο επίκαιρο " ...

Συγκλονιστικό άρθρο του Καθηγητή Γ .Μαργαρίτη στην "Εφημερίδα των Συντακτών" 

Ο αρθρογράφος- και συγγραφέας του πιο ολοκληρωμένου βιβλίου για τον Ελληνικό Εμφύλιο- μας μαθαίνει πως βγήκε το τραγουδάκι που κάποτε όλοι έχουμε πει: "Ήταν ένα μικρό καράβι"
Κάνει την αναγωγή στην επικαιρότητα με μοναδικό τρόπο.
Παράλληλα παίρνουμε ιδέες για το πως θα μπορούσαμε να μαθαίνουμε την ιστορία στο σχολείο μας...

Οι "διαθέσιμοι" ή οι ναυαγοί της Μέδουσας ...
Του Γιώργου Μαργαρίτη , Καθηγητή Σύγχρονης Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας ΑΠΘ ...

Στις 2 Ιουλίου του 1816 ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο, η φρεγάτα «Μέδουσα» ναυάγησε στα ανοιχτά των ακτών της Μαυριτανίας. Το πλοίο βρισκόταν σε επίσημη αποστολή και μετέφερε αξιωματούχους και επιβάτες –παλαιούς και νέους έποικους- προς τη Σενεγάλη, η οποία μόλις είχε επιστραφεί από τους Βρετανούς στη Γαλλία μετά το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο κυβερνήτης του πολεμικού ήταν ένας αριστοκράτης, ένας κόμης, εξόριστος στα ξένα από τον καιρό της Επανάστασης και του Ναπολέοντα, από το 1789. Ηταν άνθρωπος εμπιστοσύνης του νέου μοναρχικού καθεστώτος, της αριστοκρατικής Παλινόρθωσης, αλλά ολότελα άσχετος με την τέχνη της ναυσιπλοΐας. Με τη νεοαποκατασταθείσα αριστοκρατική του αυταρέσκεια ο καταστροφικός αυτός καπετάνιος απέκοψε το πλοίο από τον υπόλοιπο στόλο και το οδήγησε στις ξέρες της αφρικανικής ακτής.

Από τους περίπου 400 επιβαίνοντες στο πλοίο –πλήρωμα και επιβάτες- οι 147, μέλη του πληρώματος και επιβάτες, επιβιβάστηκαν σε μια αυτοσχέδια σχεδία που κατασκεύασαν από τα κομμάτια του ναυαγίου. Μέσα στην ταραχή των στιγμών και την απόλυτη ανικανότητα του άρχοντα-καπετάνιου ανοίχθηκαν στη θάλασσα χωρίς τρόφιμα και χωρίς νερό. Η σχεδία βρέθηκε από ένα άλλο πολεμικό στις 17 Ιουλίου. Μόλις 17 από τους επιβαίνοντες σε αυτήν ήσαν ακόμα ζωντανοί. Και γι’ αυτούς όμως ήταν αργά. Οι περισσότεροι πέθαναν τις επόμενες ημέρες βαριά αφυδατωμένοι και με καταστρεπτικές τις επιπλοκές της ηλίασης. Στο παραλήρημά τους, πριν πεθάνουν, είπαν πράγματα φρικτά για όσα έγιναν στη σχεδία τις 15 ημέρες που περιπλανιόταν στην απέραντη θάλασσα.

Το απολυταρχικό καθεστώς θέλησε να ξεχαστεί ετούτη η δυσάρεστη υπόθεση και εξέδωσε και τα σχετικά διατάγματα και τις σχετικές ερμηνείες για τις πράξεις των αρχόντων. Αντίθετα με τις επιθυμίες του ηγεμόνα και των υποτακτικών του όμως, το ναυάγιο της «Μέδουσας» έγινε η πιο διάσημη ναυτική τραγωδία στα παγκόσμια χρονικά. Καθώς οι πράξεις του καθεστώτος απαγορευόταν να σχολιαστούν στις εφημερίδες ή στους δρόμους, η τέχνη ανέλαβε το δύσκολο μέρος. Ο μεγαλύτερος ίσως των ζωγράφων της εποχής, ο Ζερικό, φιλοτέχνησε έναν αριστουργηματικό πίνακα που από το μέγεθός του μόνο (7 επί 5 μέτρα) έδειχνε την πρόθεσή του να κραυγάσει για τις ανομίες του καθεστώτος. Πρόκειται για τη «Σχεδία της Μέδουσας», που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.

Επειτα την υπόθεση ανέλαβε ο λαός. Ολοι μας θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια το παιδικό αθώο τραγουδάκι που μιλά για ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο. Στο οποίο, όπως λέει η ελληνική μετάφραση των γαλλικών στίχων, σε πεντ’-έξι εβδομάδες σωθήκαν «όλες, όλες, όλες οι τροφές». Και η τρομερή επωδός: «Και τότε ρίξανε τον κλήρο… να δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί…» Στα ανέμελα παιχνίδια όποιας ή όποιου ακουγόταν το όνομα -«και ο κλήρος πέφτει στην ή στον…»- περνούσε μια μικρή δοκιμασία ολότελα δυσανάλογη με την ανάλογη περιπέτεια των ναυαγών της σχεδίας, αυτούς όντως τους έτρωγαν οι απελπισμένοι πλησίον τους…

Και έτσι για δύο ολόκληρους αιώνες κραυγάζουν –χωρίς ίσως να το γνωρίζουν- τα παιδιά όλου του κόσμου για τον άδικο χαμό των μακρινών συνανθρώπων τους, για τον πλήρη ευτελισμό της κοινωνικής λειτουργίας και της ανθρώπινης ζωής που ξεπήδησε από τη ματαιοδοξία του τυραννικού καθεστώτος. Στίγμα ανεξίτηλο για τα καθεστώτα που υπηρετούν τον πλούτο και την αυταρέσκεια των ολίγων σε βάρος της αξιοπρέπειας και της ζωής των πολλών.

Μέρες του Οκτωβρίου 2013 που ζούμε, όπως τις ζούμε, στη ναυαγισμένη Ελλάδα. Στα νοσοκομεία, στους δήμους, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στους παιδικούς σταθμούς, στην καθαριότητα, στην κοινωνική πρόνοια, οι εργαζόμενοι ρίχνουν τον κλήρο να «δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί». Στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα μαγαζιά, στις επιχειρήσεις ο κλήρος πέφτει καθημερινά, αφήνοντας ολοένα και λιγότερους για τις αυριανές κληρώσεις.

Ποιος ασήμαντος, δουλικός στους ισχυρούς, αγέρωχος στους αδύναμους, κυβερνήτης μάς φόρτωσε όλον τον ελληνικό λαό σε μια σχεδία και μας εγκατέλειψε στον ωκεανό χωρίς τρόφιμα και νερό; Ποιο ασήμαντο βρόμικο καθεστώς, υπερφίαλο χάρη σε ξένες εξουσίες και ξένες τράπεζες, ολότελα αδιάφορο για τα πάθη του λαού του μας γύρισε πίσω σε καιρούς κανιβάλων; Ποια άρχουσα τάξη που ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της παρουσία και παραμονή στα σαλόνια του ευρωπαϊκού κεφαλαίου έκανε την τραγική ιστορία της «Μέδουσας» μέρος της δικής μας ζωής; Γιατί ηχεί επίκαιρα, άλλοτε αφιερωμένος στις διακοπές και τη σχόλη, ο στίχος «Και τότε ρίξανε τον κλήρο…/να δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί…»;

Τι θα έχουμε να πούμε στα παιδιά μας αύριο όσοι επιζήσουμε από ετούτη τη δοκιμασία; Οτι τάχα μου, σε αντίθεση με τους ναυαγούς της «Μέδουσας», εμείς ρίξαμε τον κλήρο με «κριτήρια» και «μόρια» – πολιτισμένα δηλαδή; Οτι δεχτήκαμε τη μοίρα μας σκυφτά όπως θα έκανε ο κάθε ηττημένος;

Δεν μας αξίζει η τύχη των ναυαγών της «Μέδουσας».


Συγκλονιστικό άρθρο του Καθηγητή Γ .Μαργαρίτη στην "Εφημερίδα των Συντακτών"

Ο αρθρογράφος- και συγγραφέας του πιο ολοκληρωμένου βιβλίου για τον Ελληνικό Εμφύλιο- μας μαθαίνει πως βγήκε το τραγουδάκι που κάποτε όλοι έχουμε πει: "Ήταν ένα μικρό καράβι"
Κάνει την αναγωγή στην επικαιρότητα με μοναδικό τρόπο.
Παράλληλα παίρνουμε ιδέες για το πως θα μπορούσαμε να μαθαίνουμε την ιστορία στο σχολείο μας...

Οι "διαθέσιμοι" ή οι ναυαγοί της Μέδουσας ...
Του Γιώργου Μαργαρίτη , Καθηγητή Σύγχρονης Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας ΑΠΘ ...

Στις 2 Ιουλίου του 1816 ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο, η φρεγάτα «Μέδουσα» ναυάγησε στα ανοιχτά των ακτών της Μαυριτανίας. Το πλοίο βρισκόταν σε επίσημη αποστολή και μετέφερε αξιωματούχους και επιβάτες –παλαιούς και νέους έποικους- προς τη Σενεγάλη, η οποία μόλις είχε επιστραφεί από τους Βρετανούς στη Γαλλία μετά το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο κυβερνήτης του πολεμικού ήταν ένας αριστοκράτης, ένας κόμης, εξόριστος στα ξένα από τον καιρό της Επανάστασης και του Ναπολέοντα, από το 1789. Ηταν άνθρωπος εμπιστοσύνης του νέου μοναρχικού καθεστώτος, της αριστοκρατικής Παλινόρθωσης, αλλά ολότελα άσχετος με την τέχνη της ναυσιπλοΐας. Με τη νεοαποκατασταθείσα αριστοκρατική του αυταρέσκεια ο καταστροφικός αυτός καπετάνιος απέκοψε το πλοίο από τον υπόλοιπο στόλο και το οδήγησε στις ξέρες της αφρικανικής ακτής.

Από τους περίπου 400 επιβαίνοντες στο πλοίο –πλήρωμα και επιβάτες- οι 147, μέλη του πληρώματος και επιβάτες, επιβιβάστηκαν σε μια αυτοσχέδια σχεδία που κατασκεύασαν από τα κομμάτια του ναυαγίου. Μέσα στην ταραχή των στιγμών και την απόλυτη ανικανότητα του άρχοντα-καπετάνιου ανοίχθηκαν στη θάλασσα χωρίς τρόφιμα και χωρίς νερό. Η σχεδία βρέθηκε από ένα άλλο πολεμικό στις 17 Ιουλίου. Μόλις 17 από τους επιβαίνοντες σε αυτήν ήσαν ακόμα ζωντανοί. Και γι’ αυτούς όμως ήταν αργά. Οι περισσότεροι πέθαναν τις επόμενες ημέρες βαριά αφυδατωμένοι και με καταστρεπτικές τις επιπλοκές της ηλίασης. Στο παραλήρημά τους, πριν πεθάνουν, είπαν πράγματα φρικτά για όσα έγιναν στη σχεδία τις 15 ημέρες που περιπλανιόταν στην απέραντη θάλασσα.

3 Νοεμβρίου 2013

Χαρτονόμισμα 100 δισ.δραχμών


ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Χαρτονόμισμα 100 δισ.δραχμών
-Στις 3 Νοεμβρίου του 1944, κυκλοφόρησε το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία ελληνικό χαρτονόμισμα
-Πρόκειται για εκείνο των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο φέρει την υπογραφή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα --Ωστόσο, η ουσιαστική του αξία ήταν σχεδόν μηδαμινή....
- Σε σημερινές τιμές και με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, η πραγματική αξία του δεν θα πρέπει να ξεπερνούσε τα σημερινά 10 λεπτά του ευρώ
03-11-2013

Γενικά, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπό την πίεση της οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας και του υπερπληθωρισμού, η δραχμή γνώρισε τη μεγαλύτερη απαξίωση στην ιστορία της. Τυπώθηκαν χαρτονομίσματα με ονομαστική αξία ακόμα και δισεκατομμυρίων δραχμών, που η ανταλλακτική τους αξία όμως ήταν μηδαμινή.

Το χαρτονόμισμα των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών ακολούθησε τις εκδόσεις των 5, 25 και 200 εκατομμυρίων και 2 δισεκατομμυρίων. Σε σημερινές τιμές και με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, η πραγματική αξία του δεν θα πρέπει να ξεπερνούσε τα σημερινά 10 λεπτά του ευρώ. Τελικά, αποσύρθηκε λίγες ημέρες μετά την κυκλοφορία του.

Στην μετακατοχική περίοδο, έγιναν δύο νομισματικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αποκτήσει η Ελλάδα ένα σταθερό νόμισμα. Η πρώτη έγινε τον Νοέμβριο του 1944, οπότε η υποτιμημένη δραχμή αντικαταστάθηκε με μια νέα, με ισοτιμία που ορίστηκε σε 50.000.000.000 παλιές δραχμές για κάθε 1 νέα.
 Η δεύτερη μεταρρύθμιση σημειώθηκε μία δεκαετία αργότερα, το 1954, όταν η δραχμή αντικαταστάθηκε ξανά με μία νεότερη με αναλογία 1000 δραχμές προς 1 νέα.


-Στις 3 Νοεμβρίου του 1944, κυκλοφόρησε το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία ελληνικό χαρτονόμισμα

-Πρόκειται για εκείνο των 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο φέρει την υπογραφή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα --Ωστόσο, η ουσιαστική του αξία ήταν σχεδόν μηδαμινή....

- Σε σημερινές τιμές και με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, η πραγματική αξία του δεν θα πρέπει να ξεπερνούσε τα σημερινά 10 λεπτά του ευρώ

" Το κόστος της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά " .

Φωτογραφία: " Το κόστος της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά " ...

Οι περισσότεροι γονείς που χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία παραδέχονται ότι δεν έχει αποτέλεσμα. 
Τα παιδιά δεν συμμορφώνονται και επαναλαμβάνουν τη συμπεριφορά που επιθυμεί ο γονιός να εξαλείψει. 
Γιατί επιμένουν να τη χρησιμοποιούν; 
Γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν. 
Καταλαβαίνετε όμως ότι αυτός δεν είναι επαρκής λόγος για να χειροδικούμε σε βάρος ενός παιδιού. 
Και η αλήθεια είναι πως κανένας λόγος δεν είναι επαρκής για να χειροδικούμε σε βάρος των παιδιών μας. 
Ακόμα όμως και στην περίπτωση που το ξύλο έχει αποτέλεσμα, αναρωτηθείτε τι μήνυμα περνάει στο παιδί.

Ότι μπορεί να επιβάλλει και το ίδιο τη θέληση του με τη βία, και είναι σίγουρο ότι όταν βρεθεί σε αντίστοιχη θέση θα το κάνει.

Ότι οφείλει να υπακούει υπό την απειλή της βίας.

Ότι είναι αποδεκτό από το γονέα να χειροδικεί και αυτό οφείλει να είναι το θύμα – αποδέκτης μιας τέτοιας συμπεριφοράς.

Αυτό από μόνο του δημιουργεί αισθήματα μειονεξίας και ντροπής στο παιδί και δεν του μαθαίνει να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις καταστάσεις της ζωής του.

Το χειρότερο είναι και το μήνυμα που περνάει στον ίδιο το γονέα «Το παιδί μου συμμορφώνεται όταν το χτυπάω». Άρα τι θα κάνω την επόμενη φορά που θα πάει να αγγίξει το μάτι της κουζίνας, που θα πιάσει το μαχαίρι, που θα αντιμιλήσει;

Η αποτελεσματικότητα του μέτρου αυτού ωθεί ασυναίσθητα το γονέα να το χρησιμοποιεί όλο και παραπάνω. Όμως οφείλει να αναρωτηθεί με τι κόστος για την ψυχική και πνευματική εξέλιξη του παιδιού του.

Αυτό που μπορεί να κάνει κάθε γονέας είναι αρχικά να αναγνωρίσει τα δικά του συναισθήματα που τον ωθούν σε αυτήν τη συμπεριφορά:

Θυμός, φόβος, απελπισία;

Οφείλει να διαχειριστεί ο ίδιος τα συναισθήματα αυτά και να μην τα εκτονώσει στο παιδί. Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσει τη συμπεριφορά του παιδιού θα πρέπει να έχει έναν παιδαγωγικό χαρακτήρα, δηλαδή να βοηθήσει το παιδί να κατανοήσει γιατί η συμπεριφορά του αυτή δεν είναι αποδεκτή και ποια θα ήταν μια αποδεκτή συμπεριφορά από μέρους του.

Όταν τα παιδιά είναι μικρά (κάτω από 1,5 ετών) είναι ίσως δύσκολο να συμμορφωθούν στα λόγια μας. Όμως θα πρέπει εμείς ως γονείς να φροντίσουμε εκ των προτέρων για την ασφάλεια τους και να μην περιμένουμε από τα ίδια να το κάνουν. Να απομακρύνουμε αιχμηρά και επικίνδυνα αντικείμενα, να καλύπτουμε επιφάνειες που μπορεί να τα τραυματίσουν και φυσικά να τα έχουμε υπό την επίβλεψη μας.

Θα πρέπει να επαναλαμβάνουμε διαρκώς τις απαγορεύσεις μας και να φροντίζουμε να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες για να αρχίσει το παιδί να τις κατανοεί και να συμμορφώνεται. Δεν πειράζει, σε αυτή την ηλικία, αν λερώνει τα τζάμια και τους καθρέπτες, αν κάνει ψίχουλα στο πάτωμα όταν τρώει. Αν απαγορεύουμε τα πάντα, φυσικά και θα αντιδρά στα πάντα.

Μεγαλώνοντας είναι καλό να έχουμε κάποιους γενικούς κανόνες στο σπίτι, στους οποίους θα έχουμε την απαίτηση να συμμορφώνονται. Η μη συμμόρφωση δεν είναι απαραίτητο να ακολουθείται από τη βία αλλά μπορεί να συνεπάγεται την στέρηση ενός προνομίου (το να μην βγει έξω να παίξει αν δεν τελειώσει τα μαθήματα του) ή το να υποστεί το παιδί τη λογική συνέπεια της πράξη του (αν δεν είναι στο τραπέζι την ώρα που τρώμε, δεν θα φάει μεσημεριανό).

Αυτές οι συνέπειες σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να επιβάλλονται από το γονιό με φωνές, απειλές και νεύρα αλλά να παρουσιάζονται ως οι φυσικές και λογικές συνέπειες της πράξης του παιδιού. Στόχος είναι να αρχίσει το παιδί να κατανοεί ότι έχει κάποιο έλεγχο της ζωής του και ότι μπορεί να αποφασίσει το ίδιο για κάποια πράγματα που το αφορούν.

Αν δυσκολεύεστε να σταματήσετε μια παρατεταμένη συμπεριφορά χειροδικίας προς το παιδί σας, είναι καλύτερο να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου ειδικού, παρά να τραυματίσετε ανεπανόρθωτα τη σχέση με το παιδί σας.

Συγγραφέας: Βάλια Παυλίδου


Οι περισσότεροι γονείς που χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία παραδέχονται ότι δεν έχει αποτέλεσμα.
Τα παιδιά δεν συμμορφώνονται και επαναλαμβάνουν τη συμπεριφορά που επιθυμεί ο γονιός να εξαλείψει.
Γιατί επιμένουν να τη χρησιμοποιούν;
Γιατί δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν.
Καταλαβαίνετε όμως ότι αυτός δεν είναι επαρκής λόγος για να χειροδικούμε σε βάρος ενός παιδιού.
Και η αλήθεια είναι πως κανένας λόγος δεν είναι επαρκής για να χειροδικούμε σε βάρος των παιδιών μας.
Ακόμα όμως και στην περίπτωση που το ξύλο έχει αποτέλεσμα, αναρωτηθείτε τι μήνυμα περνάει στο παιδί.

Ότι μπορεί να επιβάλλει και το ίδιο τη θέληση του με τη βία, και είναι σίγουρο ότι όταν βρεθεί σε αντίστοιχη θέση θα το κάνει.

Ότι οφείλει να υπακούει υπό την απειλή της βίας.

Ότι είναι αποδεκτό από το γονέα να χειροδικεί και αυτό οφείλει να είναι το θύμα – αποδέκτης μιας τέτοιας συμπεριφοράς.