22 Οκτωβρίου 2008


Η ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ

Ένα απο τα μεγαλύτερα σύγχρονα επιτεύγματα του ανθρώπου και της Μηχανικής είναι η Διώρυγα του Παναμα... Ένα έργο που για να ολοκληρωθεί έκανε 12 χρόνια και ενώνει τους 2 ωκεανούς Ατλαντικό και Ειρηνικό μεσω μιας τεχνητής διώρυγας μήκους 92χλμ διαμέσου ενος ορεινού όγκου της Κεντρικής Αμερικής... Αυτό ήταν και το κυριότερο πρόβλημα , διότι η λίμνη που υπάρχει μεσα στον ορεινό αυτό όγκο είναι περίπου 100 μέτρα πιό ψηλά απο την στάθμη των ωκεανών. . . Έτσι έπρεπε να βρεθεί ενας τόπος να ανυψώνονται τα πλοία μέχρι αυτό το ύψος. Δημιουργήθηκε κατ αρχάς λοιπόν μία τεράστια τεχνητή λίμνη και 3 ενότητες που έχουν 3 δεξαμενές η καθεμιά (κατι σαν μπανίερες) . Σκοπός αυτων των δεξαμενών, βασισμένων στην αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων, είναι να ανυψώνουν ή να κετεβάζουν τα πλοία διαδοχικά επίπεδα. Κάθε δεξαμενή έχει μήκος 305 μ , πλάτος 33.5μ και βάθος 25.3μ. Έτσι το μέγιστο μέγεθος ενος πλοίου για να μπορέσει να περάσει ειναι Μηκος=295μ Πλατος= 32μ Βύθισμα= 12μ Στις πρώτες δεξαμενές Gatun το πλοίο που κατευθύνεται απο τον Ατλαντικό προς το Ειρηνικό ανυψώνεται διαδοχικά 25μ για να μπορέσει να φτάσει στο ύψος της τεχνητής λίμνης. Αφού διασχίσει περίπου 33 μιλια φτάνει στην δεύτερη συστοιχία δεξαμενών P.Miguel όπου κατεβαίνει 9μ για να μπει στην λίμνη Μιραφλόρες. Και τέλος φτάνει στις τελευταίες δεξαμενές Miraflores όπου κατεβαίνει πάλι διαδοχικά αλλα 20μ για να έρθει στο ύψος των υδάτων του Ειρηνικού ωκεανού.

για να δείτε ένα βίντεο για το τρόπο λειτουργίας κάντε κλικ εδώ:http://www.youtube.com/watch?v=-vi19z4LEi0
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
Το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1911 από γονείς που κατάγονταν από τη Λέσβο. Με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1924 κάνει την εμφάνισή του στη Γαλλία το κίνημα του υπερρεαλισμού και με ηγέτη τον Αντρέ Μπρετόν. Το κίνημα αυτό ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του Ελύτη. Το δέχτηκε και το υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ομως ο Ελύτης δεν υπήρξε ποτέ ένας καθεαυτό υπερρεαλιστής. Ο ίδιος πίστευε ότι χρειαζόταν μια βουλητική παρέμβαση στον αυτοματισμό που θα τον οργάνωνε και θα τον κατεύθυνε από το ένα σημείο στο άλλο.
Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 ο Ελύτης επιστρατεύτηκε και πολέμησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός. Οι εμπειρίες από αυτόν τον πόλεμο σημάδευσαν για πάντα τη ζωή του.
Το 1979 ο Οδυσσέας Ελύτης, αυτός ο πνευματικός άνθρωπος που ήταν αφοσιωμένος αποκλειστικά στην ποίηση, τιμήθηκε με την ανώτερη τιμητική διάκριση στο χώρο της λογοτεχνίας, το βραβείο Νόμπελ, για το ποιητικό του έργο "Αξιον Εστί".
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1935 με ποιήματα που δημοσίευσε στο λογοτεχνικό περιοδικό "Τα Νέα Γράμματα". Από τότε θα συνεχίσει να γράφει ποιήματα και δοκίμια και να μεταφράζει τα καλύτερα έργα της ξένης λογοτεχνίας.
Στα ποιήματά του διακρίνει κανείς μια βαθιά αίσθηση της ζωής, υγεία και σφρίγος που εξωτερικεύονται με την παράθεση συνεχών απροσδιόριστων εικόνων, συνειρμικά δεμένες μεταξύ τους. Ο λόγος είναι συναισθηματικά φορτισμένος.
Φυλλομετρώντας τη μεγάλη λογοτεχνική παραγωγή του θα πρέπει να σταθεί κανείς στις ποιητικές συλλογές "Προσανατολισμοί" (1940), "Ηλιος ο πρώτος" (1943), "Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" (1945), "Αξιον Εστί" (1959), "Εξι και μία τύψεις για τον ουρανό" (1960), "Το φωτόδενδρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά" (1971), "Ο ήλιος, ο ηλιάτορας" (1971), "Θάνατος και ανάσταση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου" (1971), "Το μονόγραμμα" (1972), "Τα ρώ του έρωτα" (1972), "Τα ετεροθαλή" (1974), "Μαρία Νεφέλη" (1978),στα δοκίμια "Ο ζωγράφος Θεόφιλος" (1973), "Ανοιχτά χαρτιά" (1974), "Η μαγεία του Παπαδιαμάντη" (1976),και στις μεταφράσεις. Το σημαντικότερο έργο του είναι η "Δεύτερη γραφή" (1976), στο οποίο περιέχονται έργα των Ρεμπώ, Ελιάρ, Ζουβ, Μαγιακόφσκι, κ.α. Μετέφρασε επίσης τον "Κύκλο με την κιμωλία" του Μπερτολντ Μπρέχτ, τη "Νεράιδα" του Ζιροντού και τις "Δούλες" του Ζαν Ζεναί.
Το Αξιον Εστί
Αποτελεί την πιο σημαντική ποιητική σύνθεση του Ελύτη. Κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1959. Στο έργο αυτό, ο ποιητής εκφράζει την αγωνία του τόπου στις σύγχρονες κρίσιμες στιγμές.
Το έργο είναι μια σύνθεση που αποτελείται από τρία μέρη: Η Γένεσις, Τα Πάθη, Το Δοξαστικόν. Η Γένεση είναι μια εισαγωγή όπου ο ποιητής ταυτίζει τη μοίρα του με εκείνη του υπόλοιπου Γένους. Τα Πάθη, που αποτελούνται από αναγνώσματα σε πεζό λόγο, ψαλμούς και άσματα, εκφράζουν τα πάθη του ελληνικού λαού μέχρι το τέλος της Κατοχής. Το Δοξαστικό είναι ένα όραμα γεμάτο αισιοδοξία για μια καλύτερη ζωή για την Ελλάδα και για όλη την ανθρωπότητα.
Το Αξιον Εστί είναι ένα έπος, δοσμένο όμως με τρόπο καθαρά λυρικό. Υμνεί, όπως και η Ακολουθία του Ακάθιστου Υμνου, τη νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο. Με το έργο του αυτό, ο Ελύτης αξιοποίησε όλη την παράδοση της ελληνικής γλώσσας, της λαικής, της λόγιας, αλλά και εκείνη της εκκλησιαστικής υμνογραφίας.
Το έργο μελοποιήθηκε υποδειγματικά από τον Μίκη Θεοδωράκη, που έφερε το δύσκολο ποίημα του Ελύτη πιο κοντά στον ελληνικό λαό κάνοντας πιο προσιτά κάποια από τα μηνύματα αυτού του τόσο σημαντικού έργου.
Την ίδια ονειρική μαγεία το ίδιο «εν εγρηγόρσει όνειρο» ζει και ξετυλίγει και στις νεώτερες ποιητικές συλλογές του : «Ηλιος ο ηλιάτορας», «Τα ρω του έρωτα» κτλ. « Μια θέληση ζωής - γράφει ο Ανδρέας Καραντώνης - μια αβράδιαστη χαρά ηρεμίας και νιότης αναπηδά κάθε στιγμή απο τους στίχους του Ελύτη, ντυμένη εικόνες που έχουν την έκφραση και την ποιότητα του χορταριού, της θάλασσας, του βότσαλου, του μοναχικού δέντρου, της ηλιαχτίδας, κοντολογής την ποιότητα των στοιχείων απο τα οποία είναι πλασμένη η φυσική πραγματικότητα της χώρας μας».Eκτος από την ποίηση ό Ελύτης έγραψε αξιόλογες κριτικές σελίδες καί μετάφρασε με επιτυχία ξένα ποιήματα καί θεατρικά έργα. Πολλές ποιητικές συλλογές του επανεκδόθηκαν επανειλημμένα, καί πολλά ποιήματα του μελοποιήθηκαν καί είναι από τα αγαπημένα τραγούδια της νεολαίας. Πολλά ποιήματα του επίσης έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.To 1979 παίρνει το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, μια δίκαιη τιμή και διεθνή αναγνώριση για τον ποιητή. Το 1987 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Ρώμης και του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Ενώ το 1989 τιμήθηκε με το γαλλικό παράσημο του Ανώτατου Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής.
"Τι γύρευες στ' αλβανικό βουνό / μονάκριβε νησιώτη / Και λαβωμένο κλαίει το δειλινό την ακριβή σου νιότη / Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός / στα μάτια του νυχτώνει Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός / κοιμάται μες στο χιόνι / Τα χρόνια σου καπνός τα παιδικά / ανάσα η εφηβεία / Στον τοίχο ματωμένα ιδανικά / μετάλλια και βραβεία Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός / στα μάτια του νυχτώνει / Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός / κοιμάται μες στο χιόνι..."

19 Οκτωβρίου 2008

ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Οι " αποθήκες " ενέργειας ονομάζονται "Πηγές Ενέργειας" και διακρίνονται σε αυτογενείς (πυρήνες ατόμων, ήλιος, γαιάνθρακες ή πετρέλαιο) και τεχνητές (ταμιευτήρες, ηλεκτρικοί συσσωρευτές). Επίσης διακρίνονται σε πρωτογενείς πηγές που περιλαμβάνουν τη δυναμική ενέργεια των πυρήνων και δευτερογενείς που είναι όλες οι άλλες μορφές / πηγές ενέργειας. Όσον αφορά όμως τα αποθέματα ενέργειας (ενεργειακό δυναμικό), οι πηγές ενέργειας διακρίνονται σε συμβατικές ή μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Οι αυτογενείς ή πρωταρχικές πηγές ενέργειας
Είναι αποθηκευμένες ή υπάρχουν στη φύση. Ο ήλιος είναι η πρωταρχική και η βασική πηγή ενέργειας της γης. Η ενέργειά του είναι αποθηκευμένη και σε άλλες πρωταρχικές πηγές, όπως στο κάρβουνο, στο πετρέλαιο, στο φυσικό αέριο στη βιομάζα και προκαλεί τον υδρολογικό κύκλο και την ενέργεια του ανέμου. Άλλες πρωταρχικές πηγές ενέργειας που υπάρχουν στη γη είναι η πυρηνική ενέργεια των ραδιενεργών στοιχείων, η θερμική ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στο εσωτερικό της γης και βέβαια η δυναμική ενέργεια.Για να είναι χρήσιμη μια πηγή ενέργειας είναι αναγκαίες ορισμένες προϋποθέσεις:
Η ενέργεια αυτή να είναι άφθονη και η πρόσβαση στην ενεργειακή πηγή εύκολη·
Να μετατρέπεται χωρίς δυσκολία σε μορφή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα σύγχρονα μηχανήματα·
Να μεταφέρεται εύκολα·
Να αποθηκεύεται εύκολα
Μη ανανεώσιμες πηγές
Αποκαλούνται έτσι γιατί δεν είναι δυνατό να ανανεώσουν σε εύλογο, για τον άνθρωπο, χρονικό διάστημα την αποθηκευμένη τους ενέργεια. Η διαδικασία σχηματισμού τους διήρκεσε εκατομμύρια χρόνια. Οι μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας περιλαμβάνουν :
Τα στερεά καύσιμα των γαιανθράκων, όπως λιγνίτη, ανθρακίτη, τύρφη,
Τα υγρά καύσιμα που παίρνουμε με κατεργασία, όπως μαζούτ, πετρέλαιο, βενζίνη, κηροζίνη κλπ.,
Τα αέρια καύσιμα όπως το φυσικό αέριο, υγραέριο κλπ. και
Την πυρηνική ενέργεια που παίρνουμε από τη σχάση ραδιενεργών υλικών.

11 Οκτωβρίου 2008

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ
Ατομικός Πυρήνας
Είναι το κεντρικό τμήμα του ατόμου, που έγινε δυνατό να εξεταστεί μετά τη διάσπασή του στα τέλη του 19ου αιώνα. Ονομάστηκε έτσι από το Ράδερφορντ, που πέτυχε και την ατομική διάσπαση.
Ο πυρήνας είναι, συγκριτικά με το μέγεθος όλου του ατόμου, μικρός. Έχει γύρω του το θετικό φορτίο
του ηλεκτρισμού, που περιέχει κάθε άτομο.
Βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του ατόμου και περιβάλλεται από ηλεκτρισμένο πεδίο, που το προφυλάσσει από τις εξωτερικές επιδράσεις και τις χημικές αντιδράσεις. Έτσι, όλες οι ιδιότητες του πυρήνα μένουν αμετάβλητες. Οι έρευνες που έγιναν πάνω στη σύστασή του, έδειξαν ότι αυτός δεν είναι ομοιογενές σώμα, αλλά αποτελείται από πολλά διαφορετικά μεταξύ τους σώματα. Από αυτά, τα πιο θεμελιώδη είναι δύο: τα πρωτόνια και τα νετρόνια. Μόνο ο πυρήνας του υδρογόνου αποτελείται μονάχα από ένα πρωτόνιο
. Τα πρωτόνια και τα ουδετερόνια είναι 1840 φορές βαρύτερα από τα ηλεκτρόνια. Τα νετρόνια λέγονται έτσι γιατί δεν περιέχουν ηλεκτρικό φορτίο.
Ο πυρήνας ενός ατόμου έχει τόσα πρωτόνια, όσα ηλεκτρόνια κινούνται γύρω του.
Ο όγκος του πυρήνα διαφέρει από άτομο σε άτομο, ανάλογα με το μαζικό αριθμό του, δηλ. την ποσότητα πρωτονίων και νετρονίων που περιέχει.
Αφού έγινε δυνατή η διάσπαση του ατόμου, που τοποθέτησε τη φυσική σε τελείως καινούριες βάσεις, άρχισαν οι προσπάθειες για τη διάσπαση του πυρήνα.
Η διάσπαση αυτή, αρχικά, μπορεί να γίνει αυτόματα σε μερικούς βαριούς πυρήνες. Τεχνική, μερική διάσπαση, πετυχαίνεται στον πυρήνα με το βομβαρδισμό του από μερικά σώματα-βλήματα. Με το βομβαρδισμό του πυρήνα, γίνεται μεταβολή του τελευταίου. Η μεταβολή αυτή ονομάζεται μεταστοιχείωση και η μεταστοιχείωση είναι η πυρηνική αντίδραση. Σαν βλήματα χρησιμοποιούνται τα σωμάτια α, τα πρωτόνια, τα ηλεκτρόνια, τα ουδετερόνια, και τα φωτόνια, που περιέχουν οι ακτίνες γ.
Και τις πρώτες πυρηνικές διασπάσεις, όπως και τις ατομικές, τις έκανε ο Ράδερφορντ το 1919, που βομβάρδισε με σωμάτια α πυρήνες αζώτου.
Όλες οι πυρηνικές αντιδράσεις που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα είναι συνολικά 600.
Η επιστήμη που ασχολείται με τον πυρήνα του ατόμου και τη διάσπασή του, λέγεται Πυρηνική Φυσική
.

9 Οκτωβρίου 2008

ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Βασικό χαρακτηριστικό της ενέργειας είναι ότι μετατρέπεται εύκολα από τη μια μορφή στην άλλη, σε βαθμό που να μη γίνεται αντιληπτό στη φύση. Οι μετατροπές όμως αυτές ακολουθούν ορισμένους βασικούς κανόνες που είναι γνωστοί ως Νόμοι της Θερμοδυναμικής :
1ος Νόμος Θερμοδυναμικής : Η ενέργεια δεν μπορεί να δημιουργηθεί από το μηδέν και δεν μπορεί να καταστραφεί, δεν χάνεται. Μπορεί να αλλάζει μόνο μορφή και τόπο, αλλά το σύνολο της ενέργειας στο Σύμπαν είναι σταθερό.
Ο 1ος νόμος αναφέρεται στην ποσότητα της ενέργειας, μας δίνει τη δυνατότητα να βρούμε σχέσεις και να κάνουμε υπολογισμούς, να βρούμε τελικά πόση ενέργεια είναι διαθέσιμη υπό τη μορφή άνθρακα, ηλεκτρισμού και ηλιακής ενέργειας κ.λπ. και πόση χάθηκε με τη μορφή θερμότητας στο περιβάλλον. Αναφέρεται συχνά και ως Νόμος Διατήρησης της Ενέργειας ή νόμος της Ποσότητας.
2ος Νόμος Θερμοδυναμικής: Κάθε φορά που η ενέργεια μετατρέπεται από τη μια μορφή στην άλλη, ένα ποσό της αποδίδεται, χάνεται στο περιβάλλον με τη μορφή υποβαθμισμένης (εξασθενημένης) θερμικής ενέργειας.Δηλαδή ένα χαρακτηριστικό της ενέργειας είναι ότι κάθε φορά που περνά από τη μία μορφή στην άλλη, μόνο ένα ορισμένο ποσοστό της ενέργειας μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το πηλίκο της ποσότητας του έργου που παράγει ένα σύστημα προς την εισερχόμενη ενέργεια, ονομάζεται απόδοση και εκφράζεται συνήθως σε ποσοστό επί τοις εκατό. Π.χ. η απόδοση των φωτοβολταϊκών στοιχείων κυμαίνεται ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους από 7 έως 15%, ενώ η απόδοση ενός συμβατικού θερμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ είναι 30% περίπου. Η υπόλοιπη ενέργεια, μεταφέρεται τελικά στο περιβάλλον με τη μορφή θερμότητας, η οποία είναι μη αξιοποιήσιμη μορφή ενέργειας. Προκύπτει λοιπόν ότι δεν μπορούμε να εξοικονομήσουμε ενέργεια ανακυκλώνοντας την ίδια την ενέργεια (όπως κάνουμε με την ύλη). Αυτό επιβάλει ο 2ος Νόμος της Θερμοδυναμικής που ονομάζεται και νόμος της Εντροπίας ή νόμος της Ποιότητας.

6 Οκτωβρίου 2008


Ρωμαϊκή εποχή

Η ρωμαϊκή κοινωνία είχε χαρακτήρα στρατιωτικό και επεκτατικό. Η οικονομία δεν ήταν προσανατολισμένη στην παραγωγή αλλά στην κατανάλωση. Για την προμήθεια κάθε είδους προϊόντων κι επειδή αυτά δεν ήταν δυνατόν να παραχθούν στη χώρα, αξιοποιήθηκαν άλλες δυνατότητες, κυριότερες από τις οποίες ήταν η κατάκτηση εδαφών, η καταλήστευση του πλούτου και η φορολόγηση των υπόδουλων λαών! Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι χρειάζονταν ένας ισχυρός στρατός και μια καλά οργανωμένη κεντρική εξουσία. Για την οργάνωση της κεντρικής εξουσίας απαιτήθηκε εκτεταμένο νομοθετικό έργο, το οποίο πραγματοποιήθηκε και επηρεάζει μέχρι σήμερα τα νομικά συστήματα όλων των χωρών. για την υποβοήθηση του στρατού υλοποιήθηκαν έργα υποδομής.
Η Ρώμη ξεκίνησε την ιστορία της ως βασίλειο και, μετά την εκδίωξη του βασιλιά, συνέχισε ως δημοκρατικό κράτος (πόλη). Στην πορεία των αιώνων εξελίχθηκε αυτή η δημοκρατία σε μια εκτεταμένη στρατιωτική δικτατορική αυτοκρατορία, της οποίας τα εδάφη έφταναν, από τα σύνορα της Περσίας μέχρι τη Βρετανία και από την κεντρική Γερμανία μέχρι τη βόρεια Αφρική. Αρχικά κατακτήθηκε, μεταξύ 380 και 200 π.Χ. η ιταλική χερσόνησος, μαζί της και οι πόλεις της «Μεγάλης Ελλάδας» στη νότια Ιταλία. Μεταξύ 200 και 44 π.Χ. ακολούθησαν η ίδια η Ελλάδα, οι ακτές της Αδριατικής (σημερινή Αλβανία μέχρι την Κροατία), η Μικρά Ασία, ένα μεγάλο μέρος της βορειοαφρικανικής ακτής, καθώς επίσης οι περιοχές που βρίσκονται σήμερα η Ισπανία, η Ολλανδία και η Γαλλία, μέχρι τον ποταμό Ρήνο. Αργότερα προστέθηκαν σ' αυτές τις κατακτήσεις ένα μέρος της κεντρικής Ευρώπης (σημερινή Γερμανία), η Βρετανία και η ανατολική ακτή της Ιρλανδίας.

Η Via Egnatia στην περιοχή των Φιλίππων, βόρεια της Καβάλας
Τις καλές τέχνες υιοθέτησαν οι Ρωμαίοι από τους Έλληνες και έκαναν τις απαραίτητες προσαρμογές. Επίσης υιοθέτησαν το Δωδεκάθεο των Ελλήνων, με εκλατινισμό των ονομάτων των θεών. Για να γίνει αντιληπτό το ενδιαφέρον των Ρωμαίων της αυτοκρατορίας για την Επιστήμη, σημειώνουμε ότι ο φιλόσοφος Σενέκας (Lucius Annaeus Seneca, ~4-65 μ.Χ.) επανέρχεται στον Αριστοτέλη, παραβλέποντας όλες τις επιστημονικές και τεχνολογικές επιτυχίες της ελληνιστικής εποχής, και διαπιστώνει: «Το σφυρί, η τανάλια, οι υαλοπίνακες, οι εντοιχισμένοι σωλήνες των λουτρών ... είναι επινοήσεις σκλάβων. Η σοφία είναι εγκαταστημένη σε ένα υψηλό θρόνο και όχι στα χέρια, αλλά στα πνεύματα». Εξ άλλου, η πρώτη μετάφραση της Ευκλείδειας Γεωμετρίας στα λατινικά έγινε το 13ο αιώνα μ.Χ. από τον 'Αγγλο Αδελάρδο (Adelard of Bath, ~1080- ~1160), ο οποίος μετέφραζε από τα αραβικά (L. Russo, βλέπε
βιβλιογραφία)!
Δικαίωμα ψήφου στην αυτοκρατορία είχαν μόνο Ρωμαίοι πολίτες και όχι οι κατακτημένοι λαοί και φυσικά, πολύ λιγότερο, οι
δούλοι. Η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της αυτοκρατορίας δεν είχε λοιπόν πολιτικά δικαιώματα. Σε αντίθεση όμως με τις ελληνικές πρακτικές, οι Ρωμαίοι έδιναν δικαίωμα πολίτη σε ανθρώπους που είχαν υπηρετήσει για αρκετό χρόνο στο στράτευμα. Επίσης, όταν τα ταμεία του κράτους ήταν άδεια, γινόταν κατά καιρούς πολιτογράφηση υπόδουλων, για να εισπραχθούν φόροι κληρονομιάς κ.ά.
Ο φτωχός Ρωμαίος πολίτης είχε την ψήφο του, όσο λειτουργούσε η δημοκρατία, έστω και τυπικά, ως μοναδικό όπλο στον αγώνα επιβίωσης. τη διέθετε εκεί που προσφέρονταν «άρτος και θεάματα». Έτσι δεν χρειαζόταν ποτέ να εργαστεί, αφού η εξουσία μοίραζε δωρεάν τρόφιμα και προσέφερε στους ιπποδρόμους, επίσης δωρεάν, ενδιαφέροντα θεάματα ... Επειδή η ρωμαϊκή κοινωνία στηριζόταν στο στρατό, οι ανώτεροι στρατιωτικοί είχαν σημαντική θέση, όπως επίσης οι γεωργοί που προμήθευαν τα τρόφιμα. Οι τεχνίτες δεν είχαν καμιά κοινωνική αναγνώριση! Οι δούλοι δεν θεωρούνταν καν άνθρωποι και ανήκαν πάντα στην ιδιοκτησία ενός πολίτη.

4 Οκτωβρίου 2008


Η ΠΡΩΤΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΒΟΜΒΑ

6 και 9 Αυγούστου του 1945 ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Χάρι Τρούμαν αποφασίζει τη στρατιωτική χρήση της πυρηνικής βόμβας για πρώτη φορά στον κόσμο, για δύο λόγους:
ως πείραμα, για να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα του νέου όπλου - (μεγάλο μερίδιο ευθύνης ανήκει στους πυρηνικούς επιστήμονες που τότε συνηγόρησαν υπέρ της χρήσης της)
για να αναγκαστεί ο τότε Ιάπωνας αυτοκράτορας να παραδοθεί και να λήξει ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος.
Η διπλή χρήση της ατομικής βόμβας και η πυρηνική καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι διαψεύδουν τον Πρόεδρο, ότι ήθελε με τη στρατιωτική χρήση της πυρηνικής βόμβας να προλάβει να σώσει 500.000 αμερικανικές ζωές που θα έπεφταν στα πεδία των μαχών με τους Ιάπωνες, αν ο πόλεμος συνεχιζόταν. Μόνη η βόμβα στη Χιροσίμα (6 Αυγούστου 1945) ήταν αρκετή και για τους δύο στόχους. Η δεύτερη βόμβα στο Ναγκασάκι (9 Αυγούστου 1945) ήταν απλώς ένα δεύτερο πείραμα με διαφορετική βόμβα (πλουτωνίου-239).
Στους επιστήμονες, που είχαν αναλάβει την έρευνα και τη δοκιμή της πυρηνικής βόμβας, με πρώτο τον φυσικό Τζ. Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, καταλογίζεται αίσθημα μειωμένης ευθύνης απέναντι στην ανθρωπότητα.
Οι γνώμες των επιστημονικών συνεργατών μας για την αρχική χρήση των πυρηνικών όπλων δεν είναι ομόφωνες, γράφει ο Οπενχάιμερ στην άκρως απόρρητη έκθεση προτροπής για άμεση χρήση των πυρηνικών όπλων, 16 Ιουνίου 1945, για λογαριασμό του Επιστημονικού Συμβουλίου της Προσωρινής Επιτροπής της Πυρηνικής Ενέργειας, αλλά κυμαίνονται από μια καθαρά τεχνολογική επίδειξη ως μια καθαρά στρατιωτική χρήση που θα προκαλούσε την παράδοση του εχθρού... Φάνηκε να είμαστε, πιο κοντά στις τελευταίες αυτές απόψεις και δεν βλέπουμε μια τεχνολογική επίδειξη, απ' ό,τι μια επίσπευση του τέλους του πολέμου, δηλαδή δεν βλέπουμε άλλη εναλλακτική λύση από την άμεση στρατιωτική χρήση ...δεν έχουμε καμία απαίτηση ν' αναλάβουμε ειδικές αρμοδιότητες λύνοντας τα πολιτικά, κοινωνικά και στρατιωτικά προβλήματα που προκάλεσε η εμφάνιση της πυρηνικής ενέργειας.
Οι επιστήμονες αποποιούνται της ευθύνης προβάλλοντας το πρόσχημα ότι δεν είναι αρμόδιοι να καθορίσουν τα πολιτικά, κοινωνικά και στρατιωτικά προβλήματα, τα οποία απορρέουν από τη χρήση αυτή της επιστήμης τους, παρ' ότι η προηγούμενη απόφασή τους είναι καθαρά πολιτική και κοινωνική.
Χιροσίμα, η έκρηξη. Το βομβαρδιστικό Β-29, το Enola Gay - από το όνομα της μητέρας του κυβερνήτη του - στις 6 Αυγούστου 1945 στις οκτώ και δεκαπέντε το πρωί, ρίχνει την πρώτη ατομική βόμβα ουρανίου στη Χιροσίμα. «Little Boy», την είχαν βαφτίσει οι Αμερικανοί. Στις οκτώ και δέκα έξι λεπτά η Χιροσίμα έσβηνε από την επιφάνεια της γης.
ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ (pax romana)

Μία σημαντική και μακρά ιστορική περίοδος δεν έχει μόνον έναν ή δύο παράγοντες που παίζουν ρόλο για την σταθεροποίησή της. Η πορεία της ιστορίας εξαρτάται από κοινωνικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς και πολιτιστικούς λόγους και ταυτόχρονα σημαντικό ρόλο παίζει ο ανθρώπινος παράγοντας και αυτή η ίδια η σύμπτωση πολλών παραγόντων την ίδια χρονική περίοδο.
Η περίοδος της Pax Romana αρχίζει με την μετατροπή της Δημοκρατίας σε Αυτοκρατορία και την μεταφορά όλο και περισσοτέρων εξουσιών στον Αυτοκράτορα. Παρόλα τα μειονεκτήματα αυτού του πολιτεύματος η συγκέντρωση της εξουσίας το κατέστησε αποτελεσματικό και λειτουργικό .
Η κόπωση της Αυτοκρατορίας από τους πόλεμους αδυνάτησε την Δημοκρατία αλλά και την επιθετική ορμή της Ρώμης που είχε μέχρι την εποχή εκέινη.
Η εξωτερική πολιτική του Αυγούστου υπήρξε ειρηνική και διακοπτόταν μόνο από επιχειρήσεις για την ενίσχυση των συνόρων. Οι διάδοχοι του Αυγούστου εξακολούθησαν το έργο του με σκοπό την διατήρηση της τάξης και την εμπέδωση της ειρήνης.
Ύστερα από τον θάνατο του Αυγούστου επικράτησε η άποψη του ότι το κράτος είχε κορεσθεί και έπρεπε να μείνει στα όρια που είχε φτάσει. Έτσι η ρωμαϊκή εξωτερική και στρατιωτική πολιτική πήρε ένα χαρακτήρα στασιμότητος αφού απέβλεπε στην διατήρηση της επικράτειας παρά στην επέκτασή της.
Γενικά, οι στρατιωτικές δυνάμεις στάθμευαν κοντά στα σύνορα ή και έξω από αυτά η εσωτερική χώρα έμενε σχεδόν αφρούρητη. Για τη φύλαξη των ανατολικών συνόρων ο Αύγουστος χρισημοποίησε μικρά ενδιάμεσα κράτη της Μικράς Ασίας υποστηρίζοντας τους βασιλιάδες τους. Η έλλειψη του στρατού επηρέασε την μορφή του πολιτισμού στρέφοντας τον σε μη πολεμικά πρότυπα..
Η βαθμιαία επέκταση της ρωμαϊκής νομοθεσίας μείωσε τις προστριβές από προσωπικούς ή φυλετικούς λόγους αμβλύνοντας τις διαφορές των τάξεων και των λαών. Η ενίσχυση των τεχνών και των γραμμάτων ομογενοποίησε τον λαό. Ο Ελληνικός πολιτισμός που θαύμαζαν οι Ρωμαίοι αποτέλεσε μια κοινή βάση για την ανάπτυξη του Ρωμαϊκού πολιτισμού.
Ο πληθυσμός της πόλεως της Ρώμης γινόταν σταδιακά διεθνής και αμβλύνονταν οι διαφορές μεταξύ των λαών που απάρτιζαν τη Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία.