30 Ιανουαρίου 2011

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΝΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Ένα φωτοβολταϊκό σύστημα αποτελείται από ένα ή περισσότερα πάνελ (ή πλαίσια, ή όπως λέγονται συχνά στο εμπόριο, «κρύσταλλα») φωτοβολταϊκών στοιχείων (ή «κυψελών», ή «κυττάρων»), μαζί με τις απαραίτητες συσκευές και διατάξεις για τη μετατροπή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην επιθυμητή μορφή.
Το φωτοβολταϊκό στοιχείο είναι συνήθως τετράγωνο, με πλευρά 120-160mm. Δυο τύποι πυριτίου χρησιμοποιούνται για την δημιουργία φωτοβολταϊκών στοιχείων: το άμορφο και το κρυσταλλικό πυρίτιο, ενώ το κρυσταλλικό πυρίτιο διακρίνεται σε μονοκρυσταλλικό ή πολυκρυσταλλικό. Το άμορφο και το κρυσταλλικό πυρίτιο παρουσιάζουν τόσο πλεονεκτήματα, όσο και μειονεκτήματα, και κατά τη μελέτη του φωτοβολταϊκού συστήματος γίνεται η αξιολόγηση των ειδικών συνθηκών της εφαρμογής (κατεύθυνση και διάρκεια της ηλιοφάνειας, τυχόν σκιάσεις κλπ.) ώστε να επιλεγεί η κατάλληλη τεχνολογία. 
Στο εμπόριο διατίθενται φωτοβολταϊκά πάνελ - τα οποία δεν είναι παρά πολλά φωτοβολταϊκά στοιχεία συνδεδεμένα μεταξύ τους, επικαλυμμένα με ειδικές μεμβράνες και εγκιβωτισμένα σε γυαλί με πλαίσιο από αλουμίνιο - σε διάφορες τιμές ονομαστικής ισχύος, ανάλογα με την τεχνολογία και τον αριθμό των φωτοβολταϊκών κυψελών που τα αποτελούν.

27 Ιανουαρίου 2011

ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ
ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΜΑΣ
ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ
Τα περισσότερα ανοίγματα του κτιρίου καλό είναι να βρίσκονται προς την νότια πλευρά του κτιρίου. Ενώ η βορινή πλευρά αν δεν κολλάει σε κάποιο άλλο κτήριο καλό είναι να προστατεύεται από ψηλά δέντρα ή να τοποθετούμε από αυτήν την πλευρά κλειστούς χώρους στάθμευσης ή αποθήκες ώστε να αποφεύγεται η απευθείας επαφή με τους ψυχρούς βορινούς ανέμους. Η δυτική και ανατολική πλευρά του κτιρίου δέχονται ίσα ποσά ακτινοβολίας . Τα δομικά υλικά που πρέπει να χρησιμοποιηθούν είναι υλικά αυξημένης θερμοχωριτοκότητας και πάντα σε συνδυασμό με καλή μόνωση του εξωτερικού κελύφους του κτηρίου.
Το γυαλί θεωρείται ότι είναι η ευκολότερη και η φτηνότερη μέθοδος απορρόφησης ενέργειας σε ένα κτήριο, αλλά προκειμένου να αποφύγουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο τις θερμικές απώλειες χρησιμοποιούμε πάντα διπλά τζάμια και προσέχουμε την στεγάνωση των αρμών των κουφωμάτων. Βασική είναι η χρησιμοποίηση μονωτικών υλικών όχι μόνο στους εξωτερικούς τοίχους αλλά και στην πλάκα του δώματος καθώς και σε τυχόν κεραμιδοσκεπή. Η σωστή μόνωση είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσουμε την μείωση των θερμικών απωλειών το χειμώνα και την αύξηση της εσωτερικής θερμοκρασίας κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Για να αποφύγουμε την υπερβολική ζέστη μέσα στο κτήριο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες φροντίζουμε τον κατάλληλο σκιασμό του με πέργκολες, σκίαστρα ή τοποθέτηση φυλλοβόλων δέντρων στην κατάλληλη θέση.  

18 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΡΔΟΝΙΟΣ, Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΡΑΓΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ.
Ο Μαρδόνιος ήταν ένας από τους επικεφαλείς Πέρσες στρατηγούς, κατά την διάρκεια των Περσικών Πολέμων, στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ..
Ήταν ο γιος του Πέρση ευγενή Γοβρύα, που βοήθησε τον Αχαιμενίδη πρίγκηπα Δαρείο όταν διεκδίκησε τον περσικό θρόνο. Όταν έγινε ο Δαρείος βασιλιάς, η φιλία τους επισφραγίστηκε με τους γάμους μεταξύ του Δαρείου και της κόρης του Γοβρύα και του Γοβρύα και της αδελφής του Δαρείου. Ο Μαρδόνιος ήταν ανιψιός του Δαρείου Α' αλλά και γαμπρός του, καθώς παντρεύτηκε μετέπειτα την κόρη του.
Ο Δαρείος ονόμασε τον Μαρδόνιο στρατηγό και μετά την Ιωνική Επανάσταση, τον έστειλε το 492 π.Χ. να τιμωρήσει τους Έλληνες που υποστήριξαν τους Ίωνες. Στην πορεία του προς την Αθήνα, χρησιμοποίησε το στρατό του για να καθαιρέσει τους Πέρσες Σατράπες από τις Ιωνικές πόλεις και να τους αντικαταστήσει με δημοκρατικά πολιτεύματα. Ήταν μια διπλωματική κίνηση ώστε να μην προκληθεί ξανά εξέγερση κατά την διάρκεια της προσεχούς εκστρατείας του στην Ελλάδα. Ο στόλος και ο στρατός του πέρασαν τον Ελλήσποντο, ακολούθησε η κατάληψη της Θάσου, νησιού με πλούσια μεταλλεύματα. Στη συνέχεια υποτάχθηκε η Μακεδονία.
Η εκστρατεία αυτή όμως τερματίστηκε άδοξα καθώς ο στόλος του καταστράφηκε σε καταιγίδα κοντά στο Άγιο Όρος. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Πέρσες έχασαν 300 πλοία και 20.000 άντρες. Περίπου την ίδια εποχή ο Μαρδόνιος ήταν επικεφαλής ένοπλης σύγκρουσης στη Θράκη. Ο ίδιος τραυματίστηκε σε αυτή την μάχη, όμως ο στρατός του τελικά επικράτησε. Παρόλα αυτά ανακλήθηκε από τον Δαρείο, ο οποίος έστειλε τον Δάτη και Αρταφέρνη, το 490 π.Χ. να καταλάβουν την Ελλάδα. Οι εκστρατεία τους τελικά έληξε και αυτή με οδυνηρή ήττα στον Μαραθώνα της Αττικής, από τους ολιγάριθμους σχετικά αλλά αποφασιστικούς Αθηναίους.
Στην αμέσως επόμενη περσική εκστρατεία, με επικεφαλής τον Ξέρξη Α', ο Μαρδόνιος ήταν από τους επικεφαλείς στρατηγούς. ο Ηρόδοτος τον παρουσιάζει ως φιλοπόλεμο και σκληροπυρηνικό σύμβουλο του Πέρση βασιλιά, που ήθελε να γίνει Σατράπης (Πέρσης διοικητής) της Ελλάδας.
Ήταν παρών στη Μάχη των Θερμοπυλών και μετά την περσική ήττα στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, προσπάθησε να πείσει τον Ξέρξη να επιμείνει στο θέμα της κατάκτησης της Ελλάδας. Ο Ξέρξης τελικά αποχώρησε από την Ελλάδα αλλά τον άφησε διοικητή των περιοχών της Ελλάδας που είχε καταφέρει να κατακτήσει. Ο βασιλιάς της Μακεδονίας, Αλέξανδρος Α' της Μακεδονίας, αναγνώρισε την επικυριαρχία του Μαρδόνιου, όμως ο ίδιος προσέφερε πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τα σχέδια του Πέρση, προς τους Αθηναίους. Ο Αλέξανδρος δήλωσε πως ως Έλληνας έπρεπε να βοηθήσει τους συμπατριώτες του και δεν θα μπορούσε να δει την Ελλάδα ποτέ σκλαβωμένη. Ο Μαρδόνιος εν συνεχεία μπήκε στην Αθήνα που είχε εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους της πριν την Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Τέλος, πρότεινε να επιστρέψουν στην Αθήνα οι κάτοικοί της και να τους βοηθήσει στην ανοικοδόμησή της, εφόσον οι Αθηναίοι δέχονταν ανακωχή. Οι Αθηναίοι, όμως, απέρριψαν την πρόταση και ετοιμάστηκαν για μάχη μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες, με στόχο την οριστική εκδίωξη των Περσών από την Ελλάδα.
Ο Μαρδόνιος περίμενε τους Έλληνες στις Πλαταιές, παρόλο που υπήρξαν αντιδράσεις από άλλους Πέρσες στρατηγούς, όπως ο Αρτάβαζος, ο οποίος, όπως και ο Αρτάβανος, πίστευε πως απλά και μόνο η αριθμητική υπεροχή των Περσών δεν θα ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει την νίκη. Ο Μαρδόνιος σκοτώθηκε στη Μάχη των Πλαταιών και ο στρατός του ηττήθηκε.

13 Ιανουαρίου 2011


Η ΜΑΧΗ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΤΟ 479Π.Χ.
Η Μάχη των Πλαταιών  ήταν η τελευταία μάχη του χερσαίου μετώπου κατά τη διάρκεια της δεύτερης εκστρατείας των Περσών στην Ελλάδα. Διεξήχθη τον Αύγουστο του 479 π.Χ, στις Πλαταιές της Βοιωτίας. Στη μάχη αντίπαλοι ήταν οι Ελληνικές πόλεις-κράτη (συμπεριλαμβανομένων της Σπάρτης, της Αθήνας, της Κορίνθου και των Μεγάρων) και η Περσία τουΞέρξη Α'.
Τον προηγούμενο χρόνο, η περσική εκστρατεία στην Ελλάδα είχε σημειώσει σημαντικές επιτυχίες στη μάχη των Θερμοπυλών και στη ναυμαχία στο Αρτεμίσιο, και καταλήφθηκαν η Θεσσαλία, η Βοιωτία και η Αττική. Αλλά, η νίκη των Ελλήνων στη ναυμαχία της Σαλαμίνας παρεμπόδισε την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Πέρσες. Ο Ξέρξης υποχώρησε με μεγάλο μέρος του στρατού του και άφησε το στρατηγό του, τον Μαρδόνιο, να μάχεται με τους Έλληνες το επόμενο έτος.
Το καλοκαίρι του 479 π.Χ, οι Έλληνες συγκέντρωσαν ένα μεγάλο στρατό και κινήθηκαν στην Πελοπόννησο. Οι Πέρσες υποχώρησαν στη Βοιωτία, και έχτισαν ένα οχυρό στις Πλαταιές. Ελπίζοντας πώς οι Έλληνες θα υποχωρήσουν, ο Μαρδόνιος άρχισε επίθεση, αλλά οι Έλληνες (ιδιαίτερα οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι) αποφάσισαν να δώσουν μάχη, κατέστρεψαν τον περσικό στρατό και σκότωσαν τον Μαρδόνιο.
Ένα μεγάλο μέρος του περσικού στρατού παγιδεύτηκε και θανατώθηκε. Το ίδιο έπαθε και το περσικό ναυτικό μετά τη μάχη της Μυκάλης. Με αυτό το τρόπο, οι Έλληνες πήραν το πλεονέκτημα και ξεκίνησε μια νέα φάση των Περσικών πολέμων. Αν και είχε μεγάλη σημασία η νίκη στις Πλαταιές, η μάχη δεν έγινε τόσο γνωστή όπως η νίκη των Αθηναίων στη Μάχη του Μαραθώνα.

8 Ιανουαρίου 2011

Ο ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Μια όμορφη εικόνα συναντούν οι επισκέπτες-ταξιδιώτες έξω απο το Σιδηροδρομικό Σταθμό των Τρικάλων, όπου τους περιμένει "ο Καρβουνιάρης" για να ξυπνήσει σε άλλους αναμνήσεις και άλλους να τους δείξει τις χάρες του.
Πέρασαν 100 περίπου χρόνια από την δημιουργία του.
Εκτελούσε τα δρομολόγια Καλαμπάκα – Βόλος και το αντίστροφο, η ταχύτητά του άγγιζε τα 50 χλμ. ανά ώρα, η ισχύ, τους 55 ίππους και το βάρος της μηχανής τους 35 τόνους.
Ο λόγος για την ατμάμαξα «22» των ελληνικών σιδηροδρόμων που σήμερα βρίσκεται στην πλατεία του ΟΣΕ, αποτελώντας ένα μνημείο της σιδηροδρομικής βιομηχανίας.
Η μηχανή και τα βαγόνια της επισκευάστηκαν παλιότερα από το δήμο Τρικκαίων και αργότερα παραχωρήθηκαν στο Σύλλογο Φίλων Σιδηροδρόμου Τρικάλων προκειμένου να στεγάσει τις δράσεις του.
Ήδη στο εσωτερικό του βαγονιού έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί όλες οι εργασίες και η τοποθέτηση των καθισμάτων, οπότε ο «Καρβουνιάρης»,  μετατράπηκε σε γραφείο του Συλλόγου, που θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία.
                          

5 Ιανουαρίου 2011

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ-ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
Λαογραφία- Λατρευτικές παραδόσεις Θεοφανίων -
 Φυγή καλικάντζαρων- Φώτα
Η εορτή των Θεοφανίων περικλείει και πολλές εκδηλώσεις που αποτελούν διαιώνιση αρχαίων (ελληνικών) εθίμων. Στην αντίληψη του Ελληνικού λαού τα Θεοφάνια είναι «Μεγάλη γιορτή Θεότρομη». Για μερικές μάλιστα περιφέρειες της Μακεδονίας (Δυτικής) αποτελούν τη μεγαλύτερη γιορτή του έτους και κάθε καινούργιο ρούχο το «πρωτοφορούν στα Φώτα για να φωτιστεί».
Αλλά και κατά τη δογματική η Βάπτιση του Χριστού συμβολίζει τη παλιγγενεσία του ανθρώπου έχοντας έτσι μεγάλη σημασία, γι΄ αυτό και μέχρι το Δ΄ αιώνα οι χριστιανοί γιόρταζαν Πρωτοχρονιά στη Βάπτιση του Χριστού στις 6 Ιανουαρίου.
Βασική τελετουργία των Θεοφανίων είναι ο «αγιασμός των υδάτων» με τη κατάδυση του Σταυρού κατά μίμηση της Βάπτισης του Θεανθρώπου. Στην ελληνική εθιμολογία όμως, ο εν λόγω Αγιασμός έχει και την έννοια του καθαρμού, του εξαγνισμού των ανθρώπων καθώς και της απαλλαγής του από την επήρεια των δαιμονίων. Η τελευταία δε αυτή έννοια δεν είναι ασφαλώς αυστηρά χριστιανική, αλλά έχει ρίζες στην αρχαία λατρεία. Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας ο αγιασμός γίνεται για πρώτη φορά (στις μέρες αυτές) τη παραμονή των Θεοφανίων που λέγεται «μικρός αγιασμός» ή «Πρωτάγιαση» ή «Φώτιση». Με τη πρωτάγιαση ο ιερέας γυρίζει όλα τα σπίτια και με το Σταυρό και ένα κλωνί βασιλικό «αγιάζει» ή «φωτίζει» (ραντίζει) τους χώρους των σπιτιών. Η πρωτάγιαση είναι και το αποτελεσματικό μέσο με το οποίο τρέπονται σε άγρια φυγή οι καλικάντζαροι εκτός από το άναμμα μιας μεγάλης υπαίθριας φωτιάς.

2 Ιανουαρίου 2011

Οι καλικάντζαροι, ένα έθιμο που..... τρομάζει ακόμα.
Λέγανε οι γιαγιάδες τα παλιά χρόνια στα εγγονάκια τους για να κάθονται ήσυχα ότι κάθε νύχτα του Δωδεκαήμερου στους δρόμους του χωριού και στα χαλάσματα κυκλοφορούν οι τρομεροί Καλικάντζαροι!
Μα τι ήταν αυτοί οι καλικάντζαροι; Όπως λοιπόν έλεγαν οι παλιές γιαγιάδες, ήταν αερικά, ξωτικά.
Η πιο δημοφιλής κατηγορία όντων της λαϊκής μας παράδοσης είναι αναμφίβολα οι καλικάντζαροι. Η φαντασία του λαού μας σχετικά με το πώς είναι αυτά τα όντα οργιάζει.
Η αρχή των μύθων που είναι σχετικοί με τους καλικάντζαρους βρίσκεται στα πολύ παλιά χρόνια. Οι Αρχαίοι πίστευαν πως όταν οι ψυχές έβρισκαν την πόρτα του Άδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού, χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.