31 Δεκεμβρίου 2010

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, 1500 χρόνια πριν, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.
Ο Μέγας Βασίλειος, επίσκοπος της Καισαρείας, ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια... ώσπου μία μέρα ο έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους με άγριες διαθέσεις. Οι κάτοικοι φοβήθηκαν και ζήτησαν την προστασία του επισκόπου τους. Αυτός τους είπε να συγκεντρώσουν ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν για να τα προσφέρουν στον έπαρχο. Έτσι κι έγινε. Ο Μέγας Βασίλειος τον έπεισε όμως να φύγει χωρίς να πάρει τίποτε.
Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, που διαβάσαμε, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του.

29 Δεκεμβρίου 2010

 ΤΑ ΡΟΓΚΑΤΣΑΡΙΑ
ΕΝΑ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ
Το έθιμο
Οι ρίζες του εθίμου που πηγάζουν από τις διονυσιακές τελετές της αρχαιότητας, ξεκινάει την ημέρα των Χριστουγέννων και τελειώνει την ημέρα των φώτων μαζί με τον αγιασμό των υδάτων. Τα ρουγκάτσια είναι ένα μπουλούκι ατόμων που γυρίζει από σπίτι σε σπίτι και λένε στους νοικοκυραίους ευχές για μια καλή και γόνιμη χρονιά. Αυτός είναι ο σκοπός τους να διώξουν με τα κουδούνια τους τα κακά πνεύματα, να καλωσορίσουν τη νέα χρονιά και να ευλογήσουν τη γονιμότητα και ευημερία της γης και των ανθρώπων. Οι νοικοκυραίοι τους δέχονταν με μεγάλη χαρά και τους δίνανε κεράσματα και φιλέματα. Τα κύρια πρόσωπα σ’ένα μπουλούκι είναι η νύφη και ο γαμπρός, ο παπάς, ο γιατρός, ο αγροφύλακας, η γριά, η αρκούδα, οι αράπηδες και τα ρουγκάτσια που ξορκίζουν τα κακά πνεύματα.
Ο Γάμος
Να διευκρινίσουμε ότι οι διάλογοι σε όλη τη διάρκεια της αναβίωσης είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από σοβαροί! Σύμφωνα με το σενάριο τα ρογκατσάρια κλέβουν τη νύφη η οποία βέβαια είναι άντρας και πάνω στον καβγά ο γαμπρός πέφτει κάτω. Έρχεται ο γιατρός να τον κάνει καλά αλλά μάταια, έρχεται ο παπάς τίποτα και τότε καλεί τη νύφη η οποία …με το δικό της τρόπο καταφέρνει να τον ξυπνήσει! Στη συνέχεια ο παπάς παντρεύει τον Κωστή με την Περδικούλα λέγοντας διάφορα ακαταλαβίστικα λόγια που περνάνε από γενιά σε γενιά:
Άισον μάισον πέτρα στο κεφάλι σου,
όσος είσαι απ’το κεφάλι μέχρι τα πόδια
είσαι και από τα πόδια μέχρι το κεφάλι!
Χορεύουν και το χορό του Ησαΐα και άλλους χορούς ενώ κρεμάνε στη νύφη και στο γαμπρό χρήματα. Στη συνέχεια στο μαγαζί του χωριού στήνεται ένα μοναδικό γλέντι με τους οργανοπαίχτες και το κλαρίνο να δίνουν ρέστα και τους θαμώνες να χορεύουν μερακλίδικα με τσιπουράκια και μεζέδες!

23 Δεκεμβρίου 2010

ΕΘΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Το τάισμα της βρύσης
Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό" (άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη διαδρομή). Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα ήταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Το Πάντρεμα της φωτιάς
Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλά μέρη της Ελλάδας "παντρεύουν", τη φωτιά. Παίρνουν ένα ξύλο με θηλυκό όνομα και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους. Στη Θεσσαλία, επιστρέφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζάκι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλάδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής. Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυγερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιο κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.
"Έλα, έχουμε γουρουνοχαρά"
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες, εκτός των παιδιών, που είχαν ηλικία πολλές φορές 20-25 ετών. Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά".
Τα Πρωτοχρονιάτικα Μπαμπαλιούρια
Οι γιορτές της Πρωτοχρονιάς ξεκινούν παραδοσιακά στη Λάρισα από την παραμονή, όπου τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους τραγουδώντας τα Αγιοβασιλιάτικα κάλαντα και φωνάζοντας “Σουρβάσο”. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς αναβιώνουν τα “Μπαμπαλιούρια”, είναι ένα Πρωτοχρονιάτικο έθιμο, που έχει τις ρίζες του στη Διονυσιακή λατρεία.
Η στολή των Μπαμπαλιούρηδων, αποτελείται από το “σαλβάρι”, ένα μάλλινο άσπρο παντελόνι, το οποίο στερεώνουν στη μέση με μια μάλλινη άσπρη ζώνη. Το πουκάμισο που φορούν από πάνω είναι συνήθως άσπρο με φαρδιά μανίκια σαν εκείνο των τσολιάδων. Στα πόδια φορούν άσπρες καλτσοδέτες και τσαρούχια. Στη μέση φορούν ένα χοντρό μάλλινο ύφασμα, διπλωμένο πολλές φορές, όπου επάνω δένουν τα μεγάλα και βαριά κουδούνια. Στο κεφάλι φορούν ειδική μάσκα, από προβιά ζώου, τη λεγόμενη “φουλίνα”. Η μάσκα αυτή είναι άσπρη ή μαύρη και έχει τρία ανοίγματα, δύο στα μάτια και ένα στο στόμα. Στα χέρια κρατούν ένα ξύλινο κυρτό σπαθί που συμπληρώνει τη φορεσιά του κάθε “Μπαμπαλιούρη”.
Έτοιμα πλέον τα “Μπαμπαλιούρια” περιμένουν να τελειώσει η Θεία Λειτουργία για να ξεχυθούν στους δρόμους. Μαζί τους είναι πάντα ο “αδελφογύρτης” ο οποίος κρατάει έναν κουμπαρά και μαζεύει τα χρήματα που προσφέρει ο κόσμος. Πριν ακόμη τελειώσει η Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία οι “Μπαμπαλιούρηδες” έχουν πάρει θέση έξω από τις τρεις ενορίες του χωριού.
Βγαίνοντας ο κόσμος από την εκκλησία τους συναντά και αιφνιδιάζεται αφού περνούν το σπαθί στη μέση τους και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει αν δεν βάλει χρήματα επάνω σ’ αυτό. Μόλις βάλουν τα χρήματα τα παίρνει ο αδελφογύρτης και τους εύχεται Καλή Χρονιά. Μετά τις εκκλησίες τα “Μπαμπαλιούρια” πηγαίνουν στην πλατεία, και με το δυνατό θόρυβο που προκαλούν τα κουδούνια τους, τραβούν την προσοχή των ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Φεύγοντας από εκεί, περνούν από τα καφενεία και τις καφετέριες του χωριού και έπειτα ξεχύνονται στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το έθιμο έχει σαν σκοπό να διώξει τα κακά πνεύματα, και να είναι ήσυχη και χαρούμενη η καινούρια χρονιά.



17 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
Στην Αίγυπτο άκμασε ιδιαίτερα η ιατρική όπως και η γραφή και η αστρονομία. Αλλά όταν ακούμε την λέξη Αίγυπτος μας έρχονται στο νου τα τεράστια μνημεία που άφησε πίσω του ο τεράστιος πολιτισμός των Αρχαίων Αιγυπτίων, τις πυραμίδες. Αλλά τι είναι οι πυραμίδες;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ
Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ. Σκοπός της πυραμίδας ήταν να «στεγάσει» το νεκρό Φαραώ κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας ζωής του. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι το σχήμα της πυραμίδας προήλθε από παλαιότερους τύμβους ή συμβόλιζε τις ακτίνες του ήλιου ή ακόμα και μια σκάλα προς τον ουρανό. Αιώνες μετά οι κάτοικοι της Κεντρικής Αμερικής έχτισαν και αυτοί πυραμίδες – ναούς. Παρόλα αυτά οι πυραμίδες της Κ. Αμερικής έμοιαζαν ελάχιστα με αυτούς της Αιγύπτου, καθώς η κορυφή τους ήταν επίπεδη και τουλάχιστον σε μια πλευρά υπάρχουν σκάλες.
ΟΙ ΠΡΏΤΕΣ ΠΥΡΑΜΊΔΕΣ
Οι πρώτες πυραμίδες εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Βασιλείου (3200 – 2300 π.Χ.) ανάμεσα σε αυτές και η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Οι πρώτοι τάφοι των Αιγυπτίων ήταν τύμβοι που φτιάχνονταν όταν κάλυπταν έναν απλό τάφο με χαλίκια. Αργότερα, οι αξιωματούχοι και οι Φαραώ θάβονταν σε στενόμακρα κτήρια από τούβλα λάσπης, τους μασταμπάδες. Μερικοί μασταμπάδες καλύπτονταν, επίσης με τούβλα. Ωστόσο η πρώτη πυραμίδα και ο πρώτος πέτρινος τάφος ήταν η Βαθμιδωτή πυραμίδα του Φαραώ Ζονέρ. Σιγά σιγά όμως η μορφή άρχισε αλλάζει. Οι βαθμιδωτές πυραμίδες συμβόλιζαν την σκάλα με την οποία ο νεκρός θα έφτανε στα αστέρια μαζί με τους άλλους θεούς. Κατά την διάρκεια του χρόνου, όμως, ο ήλιος πήρε μεγαλύτερη σημασία από τα αστέρια, κι έτσι χτίστηκαν οι πραγματικές πυραμίδες που οι πλευρές τους συμβόλιζαν τις ακτίνες του ήλιου.
ΠΩΣ ΧΤΙΖΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ
Η κατασκευή της πυραμίδας του Χέοπα διήρκεσε περίπου τριάντα χρόνια. Επιλέχθηκε ο ιδανικός χώρος: ο τελευταίος πετρώδης όγκος της λυβικής πεδιάδας, πριν από το δέλτα του Νείλου στην πεδιάδα της Γκίζας. Οι ιερείς-αστρονόμοι προσανατόλισαν το μνημείο προς την ιερή πόλη Κεμ (Ληθόπολη), που προστατευόταν από το θεό Χόρους. Για να το επιτύχουν, οι αστρονόμοι έπρεπε να καθορίσουν το Βορρά. Το κατόρθωσαν με εκπληκτική ακρίβεια, με προσέγγιση 2´´ και με όργανα προσκοπικά. Όπως το "μέρκχετ" , μια ράβδο με σχισμή στην κορυφή, μέσα από την οποία παρατηρούσαν την κίνηση των άστρων, μια άλλη ράβδο με νήμα της στάθμης που έδειχνε αν κρατούσαν ευθεία την πρώτη, κι ένα επίπεδο αναφοράς πάνω στο έδαφος, που έδειχνε τις 360 μοίρες.
Το εργοτάξιο είχε μια πολύπλοκη οργάνωση που, ξεκινώντας από τον "αρχηγό" όλων των έργων του βασιλιά, έφτανε στους τέσσερις επιθεωρητές των πλευρών της βάσης της πυραμίδας και στους αρχιτέκτονες, στους γραφιάδες, στους επιστάτες των συνεργείων, στους εξειδικευμένους εργάτες (ξυλουργούς, τεχνίτες, λαξευτές, κ.λπ.) και στους κοινούς εργάτες (οι οποίοι σπάνια ξεπερνούσαν τα 35 χρόνια ζωής και μετέφεραν ογκόλιθους βάρους τριών τόνων).

14 Δεκεμβρίου 2010

Η Διεξαγωγή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας
Η ναυμαχία διεξήχθη στις 28 ή 29 Σεπτέμβρίου (21-22 Βοηδρομιώνος) του 480π.Χ. Τη νύχτα μιάς από αυτές τις μέρες ο Περσικός στόλος απέπλευσε από το Φάληρο με κατεύθυνση προς τα Δυτικά, ενώ τμήμα του Περσικού στρατού αποβιβάσθηκε και κατέλαβε την Ψυτάλλεια με σκοπό, κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας, την περισυλλογή των Περσών ναυγών και την εξόντωση των Ελλήνων ναυαγών. Γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα τα Περσικά πλοία προχωρούσαν κατά μήκος των ακτών της Αττικής με την εξής σειρά: Φοινικικά και Αιγυπτιακά προς το μέρος της Ελευσίνας, κατόπιν τα πλοία της Κύπρου, της Λυκίας και της Παμφυλίας και τέλος προς τον Πειραιά, τα Καρικά και τα πλοία της Ιωνίας.
Οι Έλληνες πληροφορήθηκαν εγκαίρως τις κινήσεις του Περσικού στόλου από τον Αριστείδη, που ήλθε νύχτα από την Αίγινα. Έτσι οι Πέρσες έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού όταν, σύμφωνα με την περιγραφή του Αισχύλου, άκουσαν ξαφνικά, με την ανατολή του ηλίου, τους ήχους της σάλπιγγας και τον Παιάνα να αντηχεί από όλα τα Ελληνικά πλοία:

"Ω, παίδες Ελλήνων, ίτεμ Ελευθερούτε πατρίδ' ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νύν υπέρ παντών αγών"

12 Δεκεμβρίου 2010

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ 480Π.Χ- Η ΜΑΧΗ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑΣ
Ω ξείν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι

Η μάχη των Θερμοπυλών εντάσσεται στους λεγόμενους Μηδικούς πολέμους ή πιο απλά Μηδικά όπως ονομάστηκαν οι εχθροπραξίες που σημάδεψαν την αρχή του 5ου αι. π. Χ μεταξύ των περσών εισβολέων και των ελλήνων.
Η εξιστόρηση των Μηδικών και τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτά μας είναι γνωστά από μία κυρίως πηγή: το έργο του Ηροδότου .
Ο πέρσης βασιλιάς Κύρος είχε καταφέρει ήδη από τον 6ο αι. π. Χ. να δημιουργήσει μία ισχυρή αυτοκρατορία υπό την κυριαρχία της οποίας είχαν περιέλθει και οι ελληνικές πόλεις της δυτικής ακτής της Μικράς Ασίας και ορισμένα νησιά του Αιγαίου. Οι Πέρσες ήλεγχαν της πόλεις αυτές με επιβεβλημένες τυραννίες. Στις αρχές του 5ου αι. π. Χ. ο τύραννος της Μιλήτου Αρισταγόρας ζήτησε την βοήθεια των πόλεων της ηπειρωτικής Ελλάδας για να απαλλαγούν οι ελληνικές πόλεις της Ιωνίας από τη ξένη καταπίεση. Στην έκκληση αυτή του Αρισταγόρα ανταποκρίθηκαν μόνο η Αθήνα και η Ερέτρια το 498 π. Χ. ξεκινώντας εκστρατεία κατά των Περσών. Ο στρατός των ελλήνων συμμάχων κατάφερε την κατάληψη και πυρπόληση των Σάρδεων αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε και η ήττα αυτή σήμανε την αρχή μίας δύσκολης περιόδου για τους έλληνες.  

8 Δεκεμβρίου 2010

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΣΤΟ ΛΗΘΑΙΟ ΠΟΤΑΜΟ

Ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί για λίγο στην κεντρική πεζογέφυρα και να αισθανθεί ότι βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του καταστρώματος ενός καραβιού που ταξιδεύει στο Ληθαίο ποταμό. Μπορεί, επίσης, να καθίσει για λίγο στα παγκάκια και θαυμάσει μέσα από γυάλινους φεγγίτες τη ροή των νερών του Ληθαίου.
Αν στρέψει το βλέμμα του στη βόρεια πλευρά, θα αντικρίσει στην απέναντι γέφυρα να στέκει το άγαλμα του Ασκληπιού - έργο του γλύπτη Θεόδωρου Βασιλόπουλου. Ο καταρράκτης που χύνεται μπροστά από τη βάση του αγάλματος δημιουργεί ένα ανεπανάληπτο θέαμα, ειδικά το βράδυ που οι όχθες του Ληθαίου είναι φωτισμένες. Η κεντρική πεζογέφυρα κατασκευάστηκε το 1886 από Γάλλους μηχανικούς και είναι μεταλλική. Μέχρι το 1996 λειτουργούσε και ως γέφυρα οχημάτων. Είναι ο συνδετικός κρίκος της πόλης καθώς ενώνει τον πιο εμπορικό δρόμο των Τρικάλων, την οδό Ασκληπιού με την Κεντρική πλατεία των Ηρώων Πολυτεχνείου.

6 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ WEB ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 
 Τα PandaLabs, τα anti-malware εργαστήρια της Panda Security,  δίνοντας συμβουλές στα παιδιά για το πώς να χρησιμοποιούν το Internet με υπευθυνότητα, εξασφαλίζοντας ότι... απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα του Web όσο το δυνατόν πιο ακίνδυνα. Αυτή η πρωτοβουλία της Panda Security έχει στόχο να ενθαρρύνει την υπεύθυνη και ασφαλή χρήση του Internet μεταξύ των νέων ανθρώπων και είναι μέρος της καμπάνιας της εταιρείας
«Kids on the Web» (www.kidsontheweb.com).
Με αυτό το στόχο, τα PandaLabs προσφέρουν αυτό τον απλό και πρακτικό οδηγό στα παιδιά:
1. Μην κάνετε κλικ σε ύποπτα links. Όταν χρησιμοποιείτε ένα instant messaging πρόγραμμα (όπως o MSN Messenger ή οποιαδήποτε άλλη chat εφαρμογή) ή λαμβάνετε ένα e-mail, ποτέ μην κάνετε απευθείας click σε οποιοδήποτε από τα links. Αν το μήνυμα αποστέλλεται κατευθείαν από κάποιον που γνωρίζετε, τότε πληκτρολογήστε τη διεύθυνση στον browser. Αν δεν γνωρίζετε τον αποστολέα το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το αγνοήσετε. 

4 Δεκεμβρίου 2010

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 490 π.Χ.
Πολύ προτού αναμετρηθούν στο ένδοξο πεδίο της μάχης του Μαραθώνα, Ελληνες και Πέρσες είχαν «κονταροχτυπηθεί» με στόχο την επικράτηση στις ευημερούσες ελληνικές αποικίες της Μικράς Ασίας. Ηδη περί τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα οι ιωνικές πόλεις, πλην της Μιλήτου, είχαν περιέλθει η μία μετά την άλλη στις κατακτήσεις του γειτονικού κράτους της Λυδίας, υπό τον βασιλιά Κροίσο. Εκμεταλλευόμενες ωστόσο την ήπια κατά κανόνα κυριαρχία των Λυδών, οι μικρασιατικές πόλεις εξακολούθησαν να ακμάζουν στους τομείς του εμπορίου και της τέχνης. Η ουσιαστική υποδούλωσή τους ήρθε μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο βασιλιάς των Περσών Κύρος επικράτησε έναντι του Κροίσου στη μάχη των Σάρδεων το 547 π.Χ. και προήλασε θριαμβευτικά ως τα μικρασιατικά παράλια. Η περσική αυτοκρατορία των δεκάδων εκατομμυρίων υπηκόων, υπερδύναμη της εποχής και αντίπαλον δέος των ελληνικών πόλεων, εξαπλώθηκε ταχύτατα, «καταπίνοντας» ολόκληρο σχεδόν τον τότε γνωστό κόσμο, από τον ποταμό Ινδό ως την Αίγυπτο και από την Κασπία Θάλασσα ως τα ανατολικά παράλια του Αιγαίου. Αντίθετα, στον γεωγραφικό χώρο που καλύπτει σήμερα το ελληνικό κράτος υπήρχαν διάσπαρτες δεκάδες μικρές και μεγάλες αυτόνομες πόλεις-κράτη, με ισχυρότερες τη «στρατοκρατούμενη» Σπάρτη και την ακμάζουσα Αθήνα των 250.000 κατοίκων.

2 Δεκεμβρίου 2010

ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΣ -ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ 490 π.Χ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΠΟΥ  ΣΥΓΚΙΝΕΙ
Ο Κυναίγειρος ή Κυνέγειρος (490 π.Χ.) υπήρξε αρχαίος Αθηναίος ήρωας και Μαραθωνομάχος, αδελφός του τραγικού ποιητή Αισχύλου.
Ο Κυναίγειρος υπήρξε απόγονος της οικογένειας των Κοδριδών, γιος του Ευφορίωνα από την Ελευσίνα. Μαζί με τον αδελφό του Αισχύλο πολέμησαν στην Μάχη του Μαραθώνα. Μετά την πρώτη φάση της σύγκρουσης ατην οποία τράπηκε σε φυγή η περσική παράταξη, οι εναπομείναντες Πέρσες έσπευσαν να διαφύγουν με τον στόλο τους. Στον σκληρό αγώνα που ακολούθησε γύρω από τα εχθρικά πλοία ο Κυναίγειρος, προσπαθώντας να εμποδίσει ένα πλοίο να αποπλεύσει το άρπαξε με το χέρι, περιμένοντας να φτάσουν οι συμπολεμιστές του και να το καταλάβουν. Μόνο όταν ένας Πέρσης του ακρωτηρίασε το χέρι με τσεκούρι κατάφερε τελικά το πλοίο να αποπλεύσει ενώ ο Κυναίγειρος, αιμόφυρτος έπεσε στην θάλασσα και ξεψύχησε.
Η ηρωική αυτή πράξη του τιμήθηκε από τους Αθηναίους, που τον ονόμασαν «ήρωα». Ο ζωγράφος Πολύγνωτος τον απαθανάτισε (460 π.Χ.) στην απεικόνιση της μάχης που την απέδωσε σε τρεις πίνακές του στην Ποικίλη Στοά της Αθήνας.



επιτάφιο επίγραμμα του Σιμωνίδη του Κείου:
«Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν» («Πρόμαχοι των Ελλήνων οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα ταπείνωσαν τη δύναμη των χρυσοφορεμένων Μήδων»).

1 Δεκεμβρίου 2010

Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες σοβαρών Τροχαίων ατυχημάτων που αποτελούν μια πραγματική μάστιγα για τη χώρα μας.
Οι αιτίες είναι πάρα πολλές. Ανάμεσα σε αυτές η απροσεξία και η κακή οδική συμπεριφορά των οδηγών ή το άσχημο οδικό δίκτυο συντελούν στην αύξηση των θανάτων αλλά και των σοβαρών τραυματισμών κυρίως νέων ανθρώπων.
Τα μέτρα που κατά καιρούς λαμβάνονται από την πολιτεία χαρακτηρίζονται από πολλούς ως εισπρακτικά ή αποσπασματικά και δυστυχώς δεν επιλύουν το πρόβλημα.
Μια πραγματική αντιμετώπιση του φαινομένου θα μπορούσε να γίνει μέσα από την εκπαίδευση των νέων ανθρώπων προκείμενου να αποκτήσουν σωστή και τυπική οδική συμπεριφορά.
Στα πλαίσια αυτά  δίνεται η ευκαιρία στους μικρούς μας μαθητές να μάθουν να αντιμετωπίζουν την οδήγηση και την κυκλοφορία με υπευθυνότητα, μέσα από το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής.
Μέσα σ’ αυτό τα παιδιά θα εκπαιδευτούν, θα παίξουν και βέβαια θα λειτουργήσουν ως υπεύθυνοι οδηγοί και πολίτες.
Οι μικροί μας φίλοι άλλωστε μπορούν ακόμη και να διδάξουν ΄΄ οδικό ήθος ΄΄ τους γονείς και τους φίλους τους.