26 Δεκεμβρίου 2014

"ΓΟΥΡΝΟΧΑΡΑ" ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Ένα παμπάλαιο έθιμο των Χριστουγέννων αναβίωσαν σήμερα στη Σωτήρα τα μέλη του Μορφωτικού-Πολιτιστικού Συλλόγου με μεγάλη επιτυχία στην πλατεία του χωριού.Η "Γουρνοχαρά" στην περιοχή μας αποτελούσε ίσως το κορυφαίο έθιμο των Τρικάλων και της θεσσαλικής γης,που οι φίλοι της Σωτήρας αποφάσισαν να το επαναφέρουν όχι μόνο ως άξιομνημόνευτο γεγονός,αλλά και ως έμπρακτη προσπάθεια διάσωσης και διάδοσης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.





Η παράδοση ήθελε σε κάποιες περιοχές να σφάζουν τα οικόσιτα γουρούνια  5-6 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα και σε άλλες άρχιζαν από την ημέρα των Χριστουγέννων και μετά, ανάλογα με την παρέα. Τα περισσότερα γουρούνια σφάζονταν στις 27 Δεκεμβρίου, ημέρα του Αγίου Στεφάνου. Γι’ αυτό και η γιορτή αυτή ονομαζόταν "γρουνοστέφανος". Αφού  έσφαζαν τους χοίρους που έθρεφαν όλο το χρόνο,ακολουθούσε το γδάρσιμο, άρχιζε το κόψιμο του λίπους (παστού), για να γίνει έπειτα το κόψιμο του κρέατος σε μικρά τεμάχια.Οι νοικοκυραίοι στα καζάνια με τη βοήθεια των γυναικών έβραζαν κομμάτια κρέατος και έψηναν τις τσιγαρίδες.




Εννοείται πως καθ' όλη τη διάρκεια στήνονταν ένα μικρό γλέντι με χριστουγεννιάτικα τραγούδια και διάφορα δημοτικά παραδοσιακά,χόρευαν και έπιναν ντόπιο κρασί ή τσίπουρο της νέας σοδειάς. Το λίπος αυτό, αφού το έλιωναν πρώτα, το έβαζαν σε δοχεία λαδιού ή πετρελαίου και αφού πάγωνε, διατηρούνταν σχεδόν όλο το χρόνο.Με τα κομμάτια κρέατος έφτιαχναν ντόπια σπιτίσια λουκάνικα με πράσο και με τα εντόσθια έφτιαχναν τα μπουμπάρια,που τα συναντούμε παραλλαγμένα και σε όμορες περιοχές.Το δέρμα το χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν γουρνοτσάρουχα για όλα τα μέλη της οικογένειας. Οι κάτοικοι της Θεσσαλίας το λίπος του γουρουνιού το χρησιμοποιούσαν όλο το χρόνο και σε όλα σχεδόν τα φαγητά. Υπήρχαν μάλιστα περιπτώσεις που πολλοί δεν το αντικαθιστούσαν με τίποτα. Ακόμα και το καλοκαίρι στα φαγητά τους χρησιμοποιούσαν λίπος, γιατί το θεωρούσαν δική τους παραγωγή και επομένως φθηνό, σε αντίθεση με το λάδι που  αγόραζαν μισή ή μια οκά πανάκριβα, για να περάσουν ένα και δυο μήνες. Επίσης, πολλές φτωχές οικογένειες δεν αγόραζαν καθόλου λάδι και δεν ήξεραν ούτε ποιο είναι το χρώμα του.
Η γουρουνοχαρά κράτησε, με όλη την αίγλη της, μέχρι τον Πόλεμο, συνεχίστηκε βέβαια και αργότερα σε πολλά χωριά που είχαν ακόμη γουρούνια στα σπίτια τους.Σήμερα ελάχιστοι τηρούν και συνεχίζουν το παραδοσιακό αυτό έθιμο.


25 Δεκεμβρίου 2014

Ο χριστουγεννιάτικος έρωτας και οι ωραίοι Έλληνες του λόρδου Βύρωνα


Ο χριστουγεννιάτικος έρωτας και οι ωραίοι Έλληνες του λόρδου Βύρωνα
Το βράδυ των Χριστουγέννων του 1809 ο 21χρονος λόρδος Βύρων αντικρίζει για πρώτη φορά την Αθήνα. Μπροστά του απλώνεται η μικρή επαρχιακή πόλη που ονειρευόταν το ένδοξο παρελθόν της. Δεν ήταν τα κλασικά μνημεία και οι αρχαιότητες που τον ενθουσίαζαν, όπως όλους τους περιηγητές της εποχής. Δεν εκδήλωνε ενθουσιασμό για τα ερείπια των Αθηνών. Η φύση, η γοητεία του τοπίου, τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων, οι πολιτικές συνθήκες και η κοινωνική κατάσταση, δηλαδή η ζωή του τόπου, ήταν τα στοιχεία που έκαναν την ψυχή του να σκιρτήσει και να γράψει μερικά από τα ωραιότερα ποιήματά του.
Αθηναία κόρη.
Ήταν ακόμη και τα όμορφα κορίτσια των Αθηνών. Ενθουσίασαν τον άγγλο ευγενή, ξεσήκωσαν τη φαντασία του και φόρτωσαν την ήδη βεβαρημένη συναισθηματική του κατάσταση με νέες λαμπερές σκέψεις. Ήταν ανήμερα τα Χριστούγεννα, όταν συνάντησε για πρώτη φορά και ερωτεύτηκε τα τρία κορίτσια του παλαιού πρόξενου της Αγγλίας Προκόπη Μακρή. Τη Θηρεσία ή Τερέζα, τη Μαριάννα και την Κατίγκω, δείχνοντας ιδιαίτερη συμπάθεια στην πρώτη, την οποία οι Αθηναίοι αποκαλούσαν «νεραϊδογέννητη». Μέχρι τις ημέρες μας εμφανίζονται νέα στοιχεία για τη ζωή του ονειροπόλου ευγενή. Αλλά τις ωραιότερες στιγμές του τις έζησε στην Αθήνα τα Χριστούγεννα του 1809!
Αθηναία αρχόντισσα, Ο.M.v. Stackelberg.
Το «Δωδεκαήμερο» του 1809
Η επίσκεψη του Βύρωνα στην Αθήνα συνέπεσε με τον εορτασμό του «Δωδεκαήμερου».

13 Δεκεμβρίου 2014

Ο "χρυσός" σπόρος της ζέας εξαπλώνεται.

Ο "χρυσός" σπόρος της ζέας εξαπλώνεται.Ο αρχαίος σπόρος των Ελλήνων ξαναμπαίνει στις διατροφικές μας συνήθειες, αφού είναι πλούσιος σε πρωτεϊνες,βιταμίνη Β3,Μαγνήσιο,Φωσφόρο,Κάλιο,Αμινοξέα κλπ, κυρίως όμως, περιέχει ελάχιστη Γλουτένη.
Ο φούρνος της γειτονιάς μου πείστηκε και έβαλε το ψωμί ζέας στην ημερήσια παραγωγή,το προωθεί μάλιστα και με σχετικό φυλλάδιο από μεγάλη αλευροβιομηχανία που προμηθεύεται το αλεύρι ζέας.
Από φέτος η καλλιέργεια της ζέας σε δικό μας κτήμα είναι γεγονός.Με το καλό σε λίγο καιρό υψηλής ποιότητας αλεύρι από δίκοκκο σιτάρι ζέας,θα μπορεί να είναι η πρώτη ύλη για ψωμί,πίτες,μπισκότα,κριτσίνια κα.,φυσικά θα είναι διαθέσιμο σε όλους τους φίλους που θέλουν να γευτούν εύγεστα και θρεπτικά προϊόντα από δίκοκκο σιτάρι ζέας.









11 Δεκεμβρίου 2014

Έκθεση σπάνιων παιχνιδιών στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»

Η έκθεση «Toy Stories» για πρώτη φορά στην Ελλάδα


Pat και Nora, δύο πολύ ιδιαίτερα αρκουδάκια. Το σπάνιο μαύρο αρκουδάκι με το όνομα Pat χρονολογείται περίπου το 1910, ενώ το  ανοιχτόχρωμο (Nora) από το 1908.
Μια έκθεση σπάνιων και πολύτιμων παιχνιδιών απ’ όλο τον κόσμο, με τίτλο «Τοy Stories», παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Η έκθεση ξεκινά σήμερα, Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περισσότερα από 100 σπάνια και μοναδικά παιχνίδια από τη συλλογή του Ιδρύματος Σ.Ο.Φ.Ι.Α. (Σύνδεσμος Οργανωμένων Φιλολογικών και Ιστορικών Αρχείων), μία από τις μεγαλύτερες συλλογές παιχνιδιών του κόσμου.