Πόσα ακόμα θα χωρέσεις κάτω από το χαλί;

Artist: Laura Stevens

Για χρόνια συμβαίνουν διάφορα πράγματα γύρω σου.

Καταστάσεις χρόνιες ή ακόμα και στιγμιαία γεγονότα που σε δυσκολεύουν και εσύ πνίγεσαι. Βιώνεις τόσο έντονα συναισθήματα που πολλές φορές σε κατακλύζουν και παγώνεις, αλλά εσύ επιλέγεις την σιωπή. Μια σιωπή που ταυτόχρονα δημιουργεί ασφάλεια, αλλά και σε πνίγει. Δεν ξέρεις όμως τι το διαφορετικό να κάνεις, οπότε επιλέγεις την πιο οικεία για εσένα λύση, την λύση της απόσπασης προσοχής, μόνο που δεν έχεις καταλάβεις ότι πέφτεις στην παγίδα που εσύ ο ίδιος δημιούργησες.

Διαβάζοντας κανείς τις παραπάνω γραμμές, ίσως αναρωτηθεί γιατί η απόσπαση προσοχής μπορεί να είναι μια παγίδα. Η απόσπαση προσοχής είναι μια οικεία τεχνική που μας ακολουθεί από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που οι γονείς μας με στόχο πάντα να μας φροντίσουν και να απαλύνουν τον πόνο μας όταν κάτι συνέβαινε που μας δημιουργούσε έντονα αρνητικά συναισθήματα, έστρεφαν την προσοχή μας αλλού. Ως παιδιά πολλές φορές έχουμε χτυπήσει στην παιδική χαρά και ίσως είχαμε προσπαθήσει να στραφούμε στους γονείς μας για παρηγοριά, ανακούφιση, αλλά και σωματική φροντίδα αν αυτό ήταν απαραίτητο. Η φράση που συνήθως ακολουθούσε αν το χτύπημα μας ήταν κάτι επιπόλαιο ήταν: “Έλα….πώς κάνεις έτσι; Είσαι μεγάλο παιδί πια…δεν είναι τίποτα και πήγαινε να παίξεις.”

Μόλις διέλυσες το παιδί σου, συγχαρητήρια!

Artist: Jeffrey Smart

Μπαμπάδες σταματήστε να διαλύετε τα παιδιά σας! Ένας μόνος μπαμπάς αγορεύει.

Αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω αυτό το κείμενο μετά από αυτό που είδα στο εμπορικό κέντρο Costco χθες.

Συγχωρέστε με που το κείμενο είναι γραμμένο με απόγνωση και θυμό. Παρακαλώ όμως να το διαβάσετε ως το τέλος! Ξέρω ότι είναι μεγάλο αλλά είναι κάτι που πρέπει να ειπωθεί να ακουστεί και να μοιραστεί.

Καθώς ο Νώε και εγώ περιμέναμε στην ουρά του ταμείου για να επιστρέψουμε κάτι, είδα ένα μικρό αγόρι όχι άνω των 6 ετών που κοίταξε τον πατέρα του και τον ρώτησε δειλά αν θα μπορούσαν να αγοράσουν ένα παγωτό όταν τελείωναν.

Η πιο όμορφη θάλασσα

Η πιο όμορφη θάλασσα, από τον Ναζίμ Χικμέτ

 

...είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει

Θα γελάσεις απ’ τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο

Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει

Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα

Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα

Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ’ όλα,
δε στο `χω πει ακόμα.

μτφρ. Γιάννης Ρίτσος

Να γεράσουμε ο ένας στα χέρια του άλλου

Θέλω εσένα σε όλα τα μήκη κι όλα τα πλάτη του χρόνου

Ζούμε σ᾽ έναν κόσμο όπου όλοι κοιτούν να πάρουν κάτι από τον άλλον. Για να δώσουν ούτε λόγος.

Σήμερα, όμως, θα τους αφήσω όλους αυτούς τους εγωιστές στην άκρη και θα γράψω για μας και τη μοναδική μας ιστορία.

Ποτέ δε νοιάστηκα για τα υλικά αγαθά. Ποτέ δεν απαίτησα αχόρταγα για περισσότερα. Η πρώτη κι αναγκαία μου ύλη ήσουν εσύ, κι αυτό ήταν αρκετό για ν᾽ αγγίξω την ευτυχία.

Θέλω εσένα σε όλα τα μήκη κι όλα τα πλάτη του χρόνου.     

ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΠΑΤΕΡΑ!

Πατέρα απόψε αν μ΄ακούς

εκεί ψηλά που είσαι

κατέβα λίγο να σε δω

και τον καημό μου σβήσε…

Αντίο γλυκέ μου πατέρα, καλόν Παράδεισο μπαμπά μου!

Ανθρώπων φύλακες

Max Slevogt - Family Of Artist Janos Plesch

Ένα μονόπρακτο για τη ζωή του διπλανού (ή μήπως δικής μας;)

Πρώτο, δεύτερο, τρίτο κουδούνι.

Σκοτάδι...

Φως!

Ανοίγει η αυλαία: Mπροστά μας απλώνεται μια εικόνα μαγική, ένα υπέροχο “σκηνικό”. Ένα ωραίο σπίτι, συνήθως διώροφο, σίγουρα μεγάλο, σχεδόν πολυτελές! Από έξω παρκαρισμένο ένα αμάξι, φρεσκοπλυμένο, καλογυαλισμένο... Πίσω από τα κάγκελα, η αυλή, τα δέντρα, τα παρτέρια, η πόρτα ασφαλείας...

Μέσα στο σπίτι δεν λείπει τίποτα: Τηλεόραση, και ηχοσύστημα, ψυγείο μεγάλο με καταψύκτη, ηλεκτρικός φούρνος τελευταίας τεχνολογίας, καλοί καναπέδες, ακριβή τραπεζαρία, πολυτελής κρεβατοκάμαρα.

Γίναμε όσα μισούσαμε στη μάνα μας

Artist: Bernard D'Andrea

Γεννιέσαι κι ο πρώτος ρόλος που καλείσαι να φέρεις εις πέρας πριν καλά-καλά αποκτήσεις επίγνωση του εαυτού σου είναι να είσαι κόρη της μάνας σου.

Να τραφείς απ’ το σώμα της, να βασίσεις τη ζωή σου στην ύπαρξή της, να την ολοκληρώσεις ως άνθρωπο. Στην αρχή την έχεις απόλυτη ανάγκη, έπειτα όλο και λιγότερο, μετά καθόλου, μετά ξανά πολύ· μα αυτή είναι γλυκά καταδικασμένη να σε έχει ανάγκη μια ζωή. Περίεργη η σχέση μάνας και κόρης, σίγουρα το ξέρεις κι εσύ από πρώτο χέρι· κι αν δεν το ξέρεις μην ανησυχείς, φροντίζει η φύση να το μάθεις από μόνη σου.

Τις έβλεπα να χαζοτσακώνονται και τα μάτια μου γυρνούσαν εκατόν ογδόντα μοίρες. Η γιαγιά μου νευρίαζε που η μάνα μου έβαζε τα πιρούνια σε λάθος –γι’ αυτήν– θέση, που δε μας φόραγε φανελάκι Ιούλιο μήνα, που δεν έβαζε μαϊντανό στα φασολάκια. Γενικά τσακώνονταν για όλα και πάντα ο καβγάς κατέληγε με τη μάνα μου να βγάζει μια γλώσσα μέχρι τον Θεό και τη γιαγιά μου να λέει με απεγνωσμένο ύφος «Αμάν πια, ούτε μια κουβέντα δεν μπορούμε να πούμε εδώ μέσα» και να φεύγει τόσο κάλπικα θιγμένη που καταντούσε αστείο.

Κάθε έρωτας έχει το φινάλε που του αξίζει

Όταν διαλέγεις έναν έρωτα, διαλέγεις και το τέλος του...

Ξέρω πως με βρίσκεις απόλυτη. Θέλεις να φωνάξεις πως δεν είναι νόμος, αλλά και πως ακόμη και αν είναι, υπάρχουν εξαιρέσεις.

Η πρώτη αντίδραση σου είναι να φέρεις στο μυαλό σου μια δική σου ιστορία από εκείνες τις σχεδόν ανομολόγητες, τις δυνατές, τις χωρίς προηγούμενο και δίχως επόμενο.

Λυπάμαι που θα σου το χαλάσω, μα δεν είσαι ο μόνος που έχει μια τέτοια εμπειρία.

Το δύσκολο θα είναι να βρούμε κάποιον που δεν έχει.

Το πιο σύντομο κείμενο για τη ζωή

 

Καλλιτέχνης: Απόστολος Γεραλής (λεπτομέρεια)

Με τι καρδιά, με τι πνοή,

τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.

Γιώργος Σεφέρης

Κάτι υπέροχοι άνθρωποι

 

Ταξίδι μου είσαι... το εδώ, το εκεί μου. Ο καφές στην ταράτσα, το σεντόνι που με σκεπάζει, η μυρωδιά της βροχής, το χαμόγελο που σκάει μετά την ανακούφιση που προσφέρουν τα δάκρυα στα μάτια.

Ίσως ήσουν και εσύ ένας υπέροχος άνθρωπος υποθέτω. Από αυτούς που γνωρίζει ελάχιστες φορές στη ζωή του κάποιος, μα στοιχειώνουν για πάντα τον ύπνο του, τον ξύπνιο του, το είναι του, το όλο του. Αχ αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι… μια εμπειρία από μόνοι τους που φωτογραφίες και σουβενίρ δεν χρειάζονται για να γυρνά ο δίσκος στο πικάπ των σκέψεων.

Τρυπώνουν με το έτσι θέλω κάνοντας μια αμυχή στο ύφασμα της ψυχής σου και καθώς τους επιτρέπεις να μπουν – σε ιντριγκάρει το μυστήριο που αποπνέουν - ξεσκίζουν το πανί σου και με περισσή φόρα ορμάνε στον κόσμο σου. Σίφουνες. Γελούν δυνατά, μιλούν ασταμάτητα, κλαίνε, αγκαλιάζουν, σφίγγουν τα δάχτυλα σου και σε κοιτούν στα μάτια.

Ενθουσιάζεσαι, φοβάσαι, τρέμεις, χαίρεσαι, αναστατώνεσαι και ακολουθείς τη δύνη τους. Και καλά κάνεις. Η πιο όμορφη βόλτα της ζωής σου θα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Ο δικός σου υπέροχος άνθρωπος.

πέτρινα αρχοντικά

Τρικαλινά πέτρινα αρχοντικά σπίτια

Το αρχοντικό της οικογένειας Ιωάννη Μαλικιώση (Έμπορας).
Βρίσκεται στην οδό Καραϊσκάκη 100 στα Τρίκαλα. Πρόκειται για ένα πέτρινο αρχοντικό με μεγάλα, άνετα και ψηλοτάβανα δωμάτια. Κατασκευάστηκε από τους εμπειροτέχνες μαστόρους αδελφούς Αργυρόπουλου το έτος 1910.

Δημ. Τσιγάρας : Η επιλογή ενός περίπατου, στα σοκάκια της πόλης, με μια στοχευόμενη διάθεση αναζήτησης, εμβάθυνσης και κατανόησης της ιστορίας του αστικού περιβάλλοντος, καταλήγει πολλές φορές να αποζημιώσει τον περιπατητή, με τα στοιχεία της έκπληξης, της ευχαρίστησης αλλά και της αποθησαύρισης γνώσεων.

Μέσα στο βαθύ, αστικό ανάγλυφο της πόλης των Τρικάλων, που κάνει έναν απλό περίπατο κυνήγι θησαυρού, αναρωτιέται κανείς: ποια μπορεί να είναι η σύζευξη της λειτουργίας και του κάλλους που επιζεί σε έναν αστικό χώρο; Αυτή η έννοια, η λεπτή, δηλαδή, ισορροπία που με τεράστια δυσκολία και συχνά με αποτυχία, επιχειρεί να βρει ο σύγχρονος άνθρωπος, σε ένα περιβάλλον υψηλής αισθητικής;

Έρωτας

Έρωτας, από τον Ντίνο Χριστιανόπουλο

Artist: József Rippl Rónai

Νὰ σου γλείψω τα χέρια,

να σου γλείψω τα πόδια –

η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή.

Δεν ξέρω πώς αντιλαμβάνεσαι εσὺ τον έρωτα.

Δεν είναι μόνο μούσκεμα χειλιών,

φυτέματα αγκαλιασμάτων στις μασχάλες,

συσκότιση παραπόνου,

παρηγοριὰ σπασμών.

Είναι προπάντων επαλήθευση της μοναξιάς μας,

όταν επιχειρούμε να κουρνιάσουμε σὲ δυσκολοκατάχτητο κορμί.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ

Η εργασία των μαθητών της Ε' τάξης για ένα φανταστικό ταξίδι.

Στο "Σκέφτομαι και Γράφω" που έγραψαν οι μαθητές, κατάφεραν μεθοδικά να περάσουν εύκολα από τον προφορικό στο γραπτό λόγο. Κείμενα γεμάτα γλαφυρότητα, συναισθήματα και υπέροχες εικόνες, δίνουν την ευκαιρία στον αναγνώστη να μεταφερθεί στον κόσμο της παιδικής φαντασίας. Χωρίς υπερβολές και με χειμαρρώδη λόγο η εργασία τους  κερδίζει και αιχμαλωτίζει την προσοχή μας.

ΕΝΑ  ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ

Read more publications on Calaméo

ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΗΜΕΡΑ

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο στη ζωή του ανθρώπου από το να τον θυμούνται και να τον εύχονται οι φίλοι, οι γνωστοί και οι συγγενείς στην γενέθλιον ημέραν του. Στους δασκάλους μάλιστα όταν τους περιμένουν τα παιδιά στην τάξη με τις σχετικές ετοιμασίες της γιορτής, τότε αποκτά ιδιαίτερο νόημα όχι μόνο χαράς, αλλά και ευτυχίας. Σήμερα στα γενέθλιά μου οι αγαπημένοι μου μαθητές, τα "παιδιά" μου, οργάνωσαν ένα υπέροχο πάρτι με ό,τι επιβάλλεται λόγω της ημέρας. Υπέροχη τούρτα γενεθλίων, αναψυκτικά, τσιπς, νοστιμιές και μπαλόνια έκαναν την τάξη μας γιορτινή κι εμένα τρισευτυχισμένο. Ένα καταπληκτικό κομπολόγι δώρο από τις μαθήτριές μου και πολλά πολλά συναισθήματα ως ένα παντοτινό δώρο από τα καταπληκτικά μαθητούδια μου. Σας ευχαριστώ πολύ όλους, καθώς και τις μαμάδες σας που φρόντισαν και επιμελήθηκαν στην κάθε λεπτομέρεια την γενέθλιον ημέραν μου!

Ο μύθος του τέλειου γονέα

 

Artist: Fernando Botero, In The Park

Τα καλά σενάρια έχουν σασπένς και αφήνουν το καλό για το τέλος.

Σ'αυτό το σημείωμα θα πούμε την κατάληξη στην αρχή και το μυστήριο θα λυθεί μία και καλή : Δεν υπάρχει τέλειος γονιός!!! Αυτό ήταν... Τώρα που μάθαμε την αλήθεια μπορούμε να απενεχοποιηθούμε και να δράσουμε χωρίς προσχήματα.

Μπορούμε να υψώσουμε τη φωνή μας, μπορούμε να πούμε “όχι”, μπορούμε ακόμα και να τα στεναχωρήσουμε... Μπορούμε να βγάλουμε το “κοστούμι” από την αποστείρωση, να βρούμε ρόλο στα μέτρα μας, να είμαστε επιτέλους ο εαυτός μας. Αυθεντικά!

Γιατί δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, υπάρχουν αληθινοί γονείς. Οι αληθινοί γονείς κάνουν λάθη, έχουν ελαττώματα, έχουν αδυναμίες, δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα, δεν μπορούν να τα προσφέρουν όλα, να τα προλαβαίνουν όλα... Οι αληθινοί γονείς έχουν αγωνίες, αγωνίζονται, άλλα πάντα δεν τα καταφέρνουν. Τι να κάνουμε, έτσι έχουν τα πράγματα...

ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ - (E-BOOK)

ΠΑΛΙΑ  ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Read more publications on Calaméo