4 Οκτωβρίου 2008

ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ (pax romana)

Μία σημαντική και μακρά ιστορική περίοδος δεν έχει μόνον έναν ή δύο παράγοντες που παίζουν ρόλο για την σταθεροποίησή της. Η πορεία της ιστορίας εξαρτάται από κοινωνικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς και πολιτιστικούς λόγους και ταυτόχρονα σημαντικό ρόλο παίζει ο ανθρώπινος παράγοντας και αυτή η ίδια η σύμπτωση πολλών παραγόντων την ίδια χρονική περίοδο.
Η περίοδος της Pax Romana αρχίζει με την μετατροπή της Δημοκρατίας σε Αυτοκρατορία και την μεταφορά όλο και περισσοτέρων εξουσιών στον Αυτοκράτορα. Παρόλα τα μειονεκτήματα αυτού του πολιτεύματος η συγκέντρωση της εξουσίας το κατέστησε αποτελεσματικό και λειτουργικό .
Η κόπωση της Αυτοκρατορίας από τους πόλεμους αδυνάτησε την Δημοκρατία αλλά και την επιθετική ορμή της Ρώμης που είχε μέχρι την εποχή εκέινη.
Η εξωτερική πολιτική του Αυγούστου υπήρξε ειρηνική και διακοπτόταν μόνο από επιχειρήσεις για την ενίσχυση των συνόρων. Οι διάδοχοι του Αυγούστου εξακολούθησαν το έργο του με σκοπό την διατήρηση της τάξης και την εμπέδωση της ειρήνης.
Ύστερα από τον θάνατο του Αυγούστου επικράτησε η άποψη του ότι το κράτος είχε κορεσθεί και έπρεπε να μείνει στα όρια που είχε φτάσει. Έτσι η ρωμαϊκή εξωτερική και στρατιωτική πολιτική πήρε ένα χαρακτήρα στασιμότητος αφού απέβλεπε στην διατήρηση της επικράτειας παρά στην επέκτασή της.
Γενικά, οι στρατιωτικές δυνάμεις στάθμευαν κοντά στα σύνορα ή και έξω από αυτά η εσωτερική χώρα έμενε σχεδόν αφρούρητη. Για τη φύλαξη των ανατολικών συνόρων ο Αύγουστος χρισημοποίησε μικρά ενδιάμεσα κράτη της Μικράς Ασίας υποστηρίζοντας τους βασιλιάδες τους. Η έλλειψη του στρατού επηρέασε την μορφή του πολιτισμού στρέφοντας τον σε μη πολεμικά πρότυπα..
Η βαθμιαία επέκταση της ρωμαϊκής νομοθεσίας μείωσε τις προστριβές από προσωπικούς ή φυλετικούς λόγους αμβλύνοντας τις διαφορές των τάξεων και των λαών. Η ενίσχυση των τεχνών και των γραμμάτων ομογενοποίησε τον λαό. Ο Ελληνικός πολιτισμός που θαύμαζαν οι Ρωμαίοι αποτέλεσε μια κοινή βάση για την ανάπτυξη του Ρωμαϊκού πολιτισμού.
Ο πληθυσμός της πόλεως της Ρώμης γινόταν σταδιακά διεθνής και αμβλύνονταν οι διαφορές μεταξύ των λαών που απάρτιζαν τη Ρωμαϊκη Αυτοκρατορία.