Ένα παλαιό έθιμο αναβίωσε σήμερα στο χωριό μας, που έχει τις ρίζες του σε διονυσιακές πιθανόν τελετές και έχει σχέση με τη σφαγή του οικόσιτου χοίρου,που εκτρέφονταν για έναν χρόνο.Από αυτό θα πάρουν το κρέας της χρονιάς,το λίπος και το δέρμα στα παλαιότερα χρόνια για την κατασκευή τσαρουχιών(τα γουρνοτσάρουχα).Η παρασκευή λουκάνικων,τσιγαρίδων και παστού κρέατος είναι ομαδική εργασία όλης της οικογένειας,αλλά και η αποθήκευση και διατήρηση για μεγάλο διάστημα.Το τραγούδι δε λείπει,ούτε το συνοδευτικό παραδοσιακό ποτό,ούτε ο χορός αν έρθουν σε εύθυμη διάθεση.Η νοικοκυρά θα ανάψει το λιβάνι,για να ξορκίσει το κακό και να φύγουν μακριά τα κακά πνεύματα.Συνήθως πραγματοποιείται δυο-τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα,αυτή τη φορά όμως η οικογένεια Ζησόπουλου, για να προλάβει να στείλει τις ανάλογες μερίδες στους συγγενείς, που είναι διασκορπισμένοι σχεδόν παντού,έσφαξε τους χοίρους και μάς κάλεσε να πάρουμε μέρος σε ένα έθιμο, που κι αυτό όπως τόσα άλλα κινδυνεύει να χαθεί.
