2 Αυγούστου 2015

Τυχερός

Μνήμες που δεν ξεθωριάζουν,που πρόλαβα να τις ζήσω στην απλή καθημερινή ζωή των ανθρώπων του μόχθου για την επιβίωση.Εικόνες που δε θα σβήσουν και θα θυμίζουν πάντα τα παιδικά χρόνια στην ύπαιθρο.
Τυχερός
Ἀνεμοδέρνουν μέρα νύχτα ἀπάνου
σὲ στύλους σταυροσήμαδα φτερά σου,
νὰ γελιέσαι πὼς εἶν᾿ Ἑλλάδα ὁ τόπος.
Μὰ δίπλα τ᾿ ἀγκαλιάζει νὰ τὰ σπάσει
τοῦ ξένου ἡ ἀστερομάτισσα κατάρα.
Ἂν φαρμάκωνε μόνη τὸν ἀέρα,
ἴσως, ραγιᾶ νὰ ξύπναες κάποιαν ὥρα:
«Στὴ χώρ᾿ αὐτὴ ποὺ τήνε λέω δικιά μου
ξένος εἶμαι καὶ τυχερὸς ποὺ ζῶ!»
Κώστας Βάρναλης