9 Σεπτεμβρίου 2008

Ελληνο-Περσικοί Πόλεμοι
Από την Live-Pedia.gr
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Από τους μεγαλύτερους πολέμους της αρχαιότητας. Έγιναν απ' το 520 μέχρι το 449 π.Χ. ανάμεσα στους Πέρσες και τους Έλληνες. Λέγονται ακόμη και Μηδικοί (Μήδοι = Πέρσες).
Άρχισαν την εποχή που η μεγάλη Περσική αυτοκρατορία βρισκόταν στην ακμή της. Είχε καταλάβει όλη την Ασία κι οι άρχοντές της θεώρησαν καλό να κατακτήσουν και την Ελλάδα και ίσως αργότερα και την υπόλοιπη την Ευρώπη. Βρήκαν λοιπόν την αφορμή, όταν το 500 π.χ. οι Ίωνες της Μ. Ασίας επαναστάτησαν κατά της περσικής εξουσίας και σ' αυτή τους την ενέργεια ζήτησαν βοήθεια απ' τους Έλληνες. Βοήθεια τους έστειλαν η Αθήνα κι η Ερέτρια. Η επανάσταση απέτυχε κι ο Δαρείος, ο βασιλιάς των Περσών, στρέφεται στην Ελλάδα. Έτσι αρχίζουν οι μεγάλες εκστρατείες των περσικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, που καμιά απ' αυτές δε στέφτηκε μ' επιτυχία.
Πρώτος Περσικός Πόλεμος (492 π.Χ)Πρώτος έφτασε στις ακτές της χώρας ο Μαρδόνιος, γαμπρός του Δαρείου, με μεγάλες ναυτικές δυνάμεις και πεζικό. Μα οι φοβερές τρικυμίες που τους βρήκαν στον Άθω ανάγκασαν το Μαρδόνιο να γυρίσει άπραγος στην Περσία.

Δεύτερος Περσικός Πόλεμος (490 π.Χ)
Στη δεύτερη εκστρατεία αρχηγοί ήταν ο Δάτης κι ο Αρταφέρνης. Είχαν μαζί τους και έναν Έλληνα προδότη, που τους έκανε τον οδηγό, τον Ιππία. Ο στρατός τους έφτανε τους 110.000 άντρες. Στη μεγάλη μάχη που έγινε στο Μαραθώνα οι Πέρσες νικήθηκαν απ' τους Έλληνες και απεχώρησαν.
Τρίτος Περσικός Πόλεμος (480 - 479)
Μετά το θάνατο του Δαρείου, βασιλιάς της Περσίας γίνεται ο γιος του Ξέρξης, που αποφασίζει να συνεχίσει το πολεμικό έργο του πατέρα του, παρά τις μέχρι τότε αποτυχίες. Αυτή τη φορά η προετοιμασία που γίνεται απ' τους Πέρσες ξεπερνά κάθε όριο κι εξαντλεί όλες τις δυνατότητες που διαθέτει η Περσική αυτοκρατορία. Τώρα όμως την ηγεσία του αγώνα αναλαμβάνει η ισχυρότερη πόλη της, η Σπάρτη. Οι Περσικές δυνάμεις ανέρχονταν σε 1.000.000 πεζικό, ιππικό και περισσότερα από 1.000 πλοία. Σ' αυτή την τρίτη εκστρατεία έγιναν οι σημαντικότερες συγκρούσεις κι οι πιο αποφασιστικές για την όλη έκβαση του πολέμου. Η μία ήταν στις Θερμοπύλες, όπου κρατήθηκε ο εχθρός για αρκετό διάστημα απ' τα 300 παλικάρια του Λεωνίδα και τελικά μόνο μετά από προδοσία του Εφιάλτη κατάφερε να καταχτήσει το πέρασμα προς την Αθήνα, που, έρημη πια από κόσμο (σύμφωνα με σχέδιο του Θεμιστοκλή, η πόλη είχε εκκενωθεί), καταστράφηκε απ' τον εξοργισμένο Ξέρξη.
Μα η απάντηση γι' αυτή την καταστροφή του έρχεται στη Σαλαμίνα, όπου ο ελληνικός στόλος έδωσε γερό μάθημα στους Πέρσες, που το 480 π.Χ. φεύγουν απ' την Ελλάδα.
Το 479 π.Χ., στη μάχη των Πλαταιών, νικήθηκαν και τα υπολλείμματα του περσικού στρατού μ' επικεφαλής το Μαρδόνιο, που σκοτώθηκε σ' αυτήν τη μάχη. Μετά ήρθε η νίκη στον κόλπο της Μυκάλης. Αποτέλεσμα ήταν να ελευθερωθούν οι περισσότερες ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας. Μετά, η Σπάρτη απεχώρησε από τον πόλεμο κατά των Περσών και έτσι τέλειωσαν ουσιαστικά οι πόλεμοι αυτοί.
Η Αθήνα όμως και οι σύμμαχοί της συνέχισαν τις εχρθροπραξίες που τερματίστηκαν με την Κιμώνεια ειρήνη (499 π.Χ.), που σήμανε και το τυπικό τέλος των Περσικών Πολέμων.