Oι “τεχνοκράτες” ανήκουν στην αλαζονική ελίτ που προκάλεσε την κρίση
Τελευταία, και λόγω της κρίσης χρέους, οι τεχνοκράτες έγιναν μόδα.
Στην Ελλάδα και στην Ιταλία, τεχνοκράτες ανέλαβαν την πρωθυπουργία. Αυτές οι κινήσεις έχουν σκοπό την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών, που, μεταξύ άλλων, έχουν ανεβάσει τα ιταλικά σπρεντς στα ουράνια.
Στο παρελθόν, πολλές κυβερνήσεις πειραματίστηκαν με τους ειδικούς. Στην ΕΣΣΔ, το 89% του politburo αποτελούνταν από μηχανικούς.
Στην εποχή μας, αυτή η στροφή προς τους τεχνοκράτες έχει ήδη γίνει πολλές φορές στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε κοινωνίες όπως αυτές του Benin και του Malawi, όπου οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι μάλλον δεν σκαμπάζουν από μακροοικονομία, διορίζονται τεχνοκράτες σε κυβερνητικά πόστα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη ροή της διεθνούς οικονομικής βοήθειας. Οι εν λόγω τεχνοκράτες μπορούν να μιλήσουν για λιτότητα, απελευθέρωση, ιδιωτικοποίηση κλπ αντί να ρωτάνε απλά «πότε θα πάρουμε τα χρήματα»;
Στην Ευρώπη, αυτό που βλέπουμε είναι ο παραμερισμός των εκλεγμένων πολιτικών, στη θέση των οποίων τοποθετούνται ειδικοί στη γλώσσα της ΕΕ, οι οποίοι με τον δικό τους τεχνοκρατικό τρόπο κάνουν την ίδια ερώτηση: «πότε θα πάρουμε τα χρήματα»;
Και αφού αυτή η εξέλιξη δείχνει ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιταλία, μάλλον έχει χαθεί οριστικά η εμπιστοσύνη στην πολιτική τάξη της χώρας, την οποία κάποιος Ιταλός πολιτικός χαρακτήρισε ως αποτελούμενη από «νάνους και μπαλαρίνες».
Σε πολλές χώρες, η δυσαρέσκεια με τους πολιτικούς ενυπάρχει εδώ και καιρό. Είτε πρόκειται για τους απόφοιτους των grandes écoles της Γαλλίας, είτε για τους μαφιόζους της Ιταλίας, είτε για τους δικηγορίσκους και τους συνδικαλιστές της Αγγλίας.
Οι τραπεζίτες τεχνοκράτες βαρύνονται από το γεγονός ότι αυτοί προκάλεσαν την οικονομική κρίση, και πως δεν πρόκειται να κάνουν κάτι που θα πάει κόντρα στα συμφέροντα των συναδέλφων τους τραπεζιτών.
Ήδη έχουν ανακύψει ερωτηματικά για τις σχέσεις τους με την Goldman Sachs.
Άνθρωποι, όπως είναι ο Ιταλός Monti, ποτέ δεν πρόκειται να ξεφύγουν από το ουτοπικό όνειρο στο οποίο αφιέρωσαν τις ζωές τους. Ανήκουν στην ίδια αλαζονική και απόμακρη ελίτ, που προκάλεσε όλα τα προβλήματα της Ευρώπης ευθύς εξαρχής.
Το τρένο αυτό των τεχνοκρατών αναμένεται πολύ σύντομα να πέσει επάνω σε εμπόδια. Οι λαοί συνεχίζουν να εκπροσωπούνται από εκλεγμένους πολιτικούς, ακόμη και την ώρα που οι θεσμοί και τα όργανα της ΕΕ υπονομεύουν την κυριαρχία τους.
Οι εκλεγμένοι πολιτικοί, ειδικά στη Νότια Ευρώπη, εκπροσωπούν τοπικές κοινότητες, ή δίκτυα πολιτικών πελατών. Αν οι διορισμένοι τεχνοκράτες αποφασίσουν να απολύσουν δεκάδες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, θα πέσουν επάνω σε τοίχο πολιτικών, οι οποίοι εξαρτώνται άμεσα και πολιτικά από αυτούς τους ανθρώπους που τους ψηφίζουν.
Το λογικό ερώτημα που αναφύεται από όλα τα παραπάνω είναι: Αφού οι πολιτικοί δεν εμπιστεύονται τους λαούς (όπως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί τους Έλληνες), τότε γιατί θα πρέπει οι λαοί να εμπιστεύονται τους πολιτικούς;
Εκεί μας πάει η διακυβέρνηση των τεχνοκρατών, και όπως φαίνεται δεν μοιάζει με καλό προορισμό.
Πηγή:The Daily Telegraph
