Στο τελευταίο τρίμηνο της σχολικής χρονιάς, είχαμε προγραμματίσει επίσκεψη διδακτική-εκπαιδευτική στο Σπήλαιο Θεόπετρας.Μας υποδέχτηκε ο κ.Αχιλλέας, ο φύλακας του σπηλαίου,ο οποίος με βοήθησε αρκετά στην ξενάγηση. Πρόκειται για το σπήλαιο που ανέτρεψε τα δεδομένα για την ανθρώπινη ύπαρξη στον ελλαδικό χώρο, όχι μόνο από άποψη διαβίωσης, αλλά και εξέλιξης του είδους .Στο σπήλαιο υπάρχει το αρχαιότερο τεχνικό έργο της Ελλάδας, πιθανόν μάλιστα και του κόσμου και μετρά 23.000 έτη. Πρόκειται για ένα πέτρινο τείχος που είχε κατασκευαστεί στην είσοδο του σπηλαίου. Η κατασκευή αυτή λιθοσωρός για την ακρίβεια- μελετήθηκε και χρονολογήθηκε με τη μέθοδο της οπτικής φωταύγειας στο εργαστήριο αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος». Η ηλικία μάλιστα συμπίπτει απόλυτα με την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής υποδηλώνοντας ότι οι παλαιολιθικοί οικιστές του σπηλαίου είχαν κατασκευάσει αυτό το τείχος στην είσοδό του προκειμένου να προστατευθούν από το δριμύ ψύχος της εποχής.
Υπολείμματα φωτιάς, εργαλεία από πυριτόλιθο και χαλαζία, πρώιμα κοσμήματα από δόντια ελαφιού, λίθινα εργαλεία και κεραμική έχουν έρθει στο φως . Οι ανθρώπινοι σκελετοί που έχουν βρεθεί είναι σε εμβρυακή στάση. Ενδιαφέρον στοιχείο αποτελούν και τα ευρήματα της μεσολιθικής εποχής, που σχετίζονται με την κεραμική και την καλλιέργεια.
Ακόμη ενδιαφέρον προκαλούν τα ανθρώπινα αποτυπώματα, πιθανότατα τεσσάρων παιδιών, έχουν αποκαλυφθεί στα βαθύτερα στρώματα του σπηλαίου, το ένα πίσω από το άλλο, και η μελέτη τους μπορεί να οδηγήσει στην αναζήτηση της ύπαρξης του προγενέστερου ανθρώπινου τύπου. Να σημειωθεί ότι η παρουσία ανθρώπων στο σπήλαιο χρονολογείται από το 130.000 πΧ έως τη νεολιθική εποχή περίπου το 6.000 πΧ.Η παρουσία ανθρώπων συνεχίστηκε μέχρι και τα νεότερα χρόνια κυρίως από βοσκούς.
Όπως κάθε επίσκεψη, έτσι κι αυτή ολοκληρώθηκε με παιχνίδι, στην προκειμένη περίπτωση σε έναν καταπληκτικό χώρο πολύ κοντά στο βράχο της Θεόπετρας.
Παπαγεωργόπουλος Αντώνης
εκπ/κός Α/θμιας εκπαίδευσης
