13 Μαΐου 2012

ΜΑΝΑ-ΜΗΤΕΡΑ-ΜΑΜΑ

Μητέρα, πηγή ζωής, σύμβολο αιώνιο και μεγαλειώδες.
Ειναι ο πυλώνας της οικογένειας, η ηρωίδα της ζωής μας, που μάς δημιουργεί, μάς φροντίζει, μάς προσφέρει την....
άδολη αγάπη της και τη στοργή της.
Όλοι γνωρίζουμε, αφού όλοι έχουμε μάνα, ότι η Μάνα είναι το πιο τρυφερό και αγαπητό πλάσμα πάνω στη γη. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Μάνα είναι η δεύτερή μας καρδιά, που μας καταλαβαίνει και μας πονάει περισσότερο από κάθε άλλο ανθρώπινο πλάσμα. Αλήθεια, πόσοι από εμάς αναγνωρίζουμε την αξία της Μάνας και της δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας; Καμιά Μάνα δεν περιμένει από το παιδί της «πληρωμή». Ένας καλός λόγος, ένα τρυφερό χάδι, είναι η πλήρης ανταμοιβή της. Ικανοποίησή της να είναι τα παιδιά της, τα βλαστάρια της όπως λέει, ευτυχισμένα, ακόμα και αν για βιοποριστικούς ή άλλους λόγους βρίσκονται μακριά της. «Να λάμπει ο ήλιος κι ας λάμπει στα βουνά», λέει η τα πάντα συγχωρούσα μάνα.


Μπορούν άραγε να εκτιμηθούν με υλικές αξίες τα μαργαριτάρια που βγαίνουν από τα μάτια της και κατρακυλούν στα μάγουλά της, όταν το παιδί της φεύγει για σπουδές ή για οτιδήποτε άλλο από κοντά της ; Αλλά είναι τόσο γεμάτη με συναισθήματα αυτοθυσίας η καρδιά της, ώστε να μην περισσεύει χώρος για κάτι και για τον εαυτό της. Μοιάζει με κεράκι που άλλο σκοπό δεν έχει παρά να λιώνει σκορπώντας τη θαλπωρή ολόγυρά του.