ζωγραφιά αγαπημένη της υπαίθρου, αποτυπώνει το μόχθο του θερισμού των Καραγκούνηδων αγροτών στον Καρδιτσιώτικο κάμπο, τόσο παραστατικά που οι αναμνήσεις ξεχύνονται, οι αισθήσεις ,οι σκέψεις μας περιπλανώνται στο παρελθόν......εναλλάσονται τοπίο και άνθρωποι σ΄αυτό τον υπέροχο πίνακα του Καρδιτσιώτη ζωγράφου που γνώριζε τόσο καλά τον τόπο του όσο κανείς άλλος,το πινέλο του επιδέξια αποτυπώνει, την πνάκα με το στούμπο όπου έφτιαχναν "τη σκορδάρη"το ξύδι,,λάδι ψωμί και η αρμαθιά με τα σκόρδα ,το κλιδοπίνακο μέσα στην κανίστρα, η ξύλινη βαρέλα με το δροσερό νερό,τα δρεπάνια καταγής και το τσιόλι ειδικά υφασμένο για να κρατεί ίσκιο στους εργάτες στέκει πάνω από το ακίνητο κάρρο.......λίγα δεμάτια στάχυα ήταν στρώμα αναπαυτικό για τα πονεμένα κορμιά ,η μάνα αποκοιμήθηκε ταίζοντας το βυζαχτάρι της και ο σκύλος σύντροφος πιστός.
πηγή:Anna Kousiantza f/b
