Μια ακόμη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της.Για μένα ήταν δύσκολη,γιατί ήμουν μακριά από το σπίτι μου,την οικογένειά μου και τους δικούς μου.Έπαιρνα όμως κουράγιο να συνεχίσω,βλέποντας κάθε μέρα τα προσωπάκια των μαθητών μου να είναι χαρούμενα,φωτισμένα και με ορθάνοιχτα μάτια να με παρακολουθούν σε ό,τι τους έλεγα.Το πρωί με περίμεναν στο προαύλιο με μια ζεστή καλημέρα και το μεσημέρι μετά το μάθημα όλοι μαζί ανεβαίναμε τα σκαλιά μέχρι την πλατεία.Όμορφες εικόνες,ωραίες στιγμές γεμάτες αγάπη από τους μαθητές μου,που θέλησα να κρατήσω και να τις μοιραστώ,φτιάχνοντας ένα βίντεο με όσα περάσαμε φέτος περιλαμβάνοντας φωτογραφίες από τις εκδηλώσεις,τις δραστηριότητες,τις επισκέψεις,τις δράσεις,τις γιορτές μας ακόμη και τις εκδρομές μας.
Ένας κύκλος έκλεισε για φέτος και του χρόνου θα ανοίξει ένας άλλος με ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια,αγάπη,διδασκαλία και συμβουλές.
Ευχαριστώ πρώτα απ' όλα τους μαθητές μου, την απίθανη τάξη μου, για τις υπέροχες σχολικές μέρες που περάσαμε φέτος, για την προθυμία τους σε ό,τι τους ζητούσα, για την προσπάθεια που καταβάλλανε, για το χαμόγελό τους, για τις σκανταλιές τους, για την υπομονή τους να με ακούνε, για την θετική ενέργεια και την καλή διάθεση που μου δίνανε στο να δημιουργώ πράγματα και στο να οργανώνουμε ή να συμμετέχουμε σε πάρα μα πάρα πολλές δραστηριότητες και εκδηλώσεις.
Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος.Η τάξη άδεια, χωρίς φωνές, χωρίς γέλια σκέτη μελαγχολία. Τελικά η ησυχία δεν ταιριάζει στη σχολική τάξη ούτε στη σχολική αυλή.
Σας ευχαριστώ παιδιά για το ωραίο ταξίδι. Η σκέψη μου πάντα θα σας ακολουθεί στο πέταγμα σας .
Και να θυμάστε :
Και να θυμάστε :
" Μόνο με την καρδιά βλέπεις σωστά, τα σημαντικά δεν τα βλέπουν τα μάτια."
( Από το Μικρό Πρίγκηπα του Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ. )
